Eelke’s vriendin helpt zichzelf in de vernieling
Eelke maakt zich zorgen om haar beste vriendin. Ze is onlangs gescheiden en maakt een moeilijke tijd door, maar doet net alsof er niets aan de hand is. Hoe help je iemand die geen hulp wil?
-
Zeker niet ongevraagd aan komen zetten met 'goede' adviezen... Dat zal nl niet op prijs gesteld worden. Ik spreek uit ervaring want ik heb zelf in een dergelijke situatie gezeten. Op een gegeven moment breekt het licht door en klauter je uit de poel van zelfbeklag en pak je de verantwoording voor jezelf en de kinderen weer op, want niemand wil naar de bliksem gaan. Wat ik wel te horen heb gekregen uit mijn omgeving was: Waar ben jij nou mee bezig? Dat had ik van zo'n intelligent persoon als jij bent niet verwacht... Dat is helemaal niks voor jou! Op het moment zelf had ik iets van waar bemoei je je mee, maar het zette me wel aan het denken, want je gaat je na verloop van tijd nog ziek voelen ook van die troep. Maar je moet wel eerlijk willen zijn naar jezelf toe, anders red je het inderdaad niet zo makkelijk. Een ander hoeft jouw verantwoording niet te dragen en dat moet goed beseft worden. -
Niet teveel mee bemoeien. Dit is een rouwfase waar je vriendin doorheen gaat en dat gaat weer over, echt ook ik spreek uit ervaring. Alle goede adviezen werken alleen maar averechts, dan gaat ze haar kont tegen de krib gooien. Het heeft tijd nodig en je kan alleen maar laten weten dat je er voor haar bent, nu, straks wanneer dan ook. -
Niet mee bemoeien, je hebt je hulp aangeboden en dat is meer dan genoeg. Ik denk niet dat je vriendin behoefte heeft aan een betweter.... -
Ik zou aangifte doen bij de politie. -
'@Loes: aangifte waarvan? Een volwassen vrouw mag zichzelf klemzuipen en uithongeren. Tenzij ze haar kinderen verwaarloost of mishandelt, kan je nergens aangifte van doen. Verder ben ik het eens met de overige adviezen. Houd haar en vooral haar dochters in de gaten en bemoei je niet teveel met haar verwerking. Of nodig haar een keer uit voor een etentje met bioscoop erna. En neem haar kinderen een keer een dag mee ergens naartoe zodat ze die zorg een dag niet heeft. Als ze daadwerkelijk zover afzakt dat haar dochters eronder gaan lijden, zou ik wel ingrijpen. Eerder is er niet veel wat je kunt doen. -
Wat ik je zou kunnen aanraden is om samen iets te gaan doen waar jullie voorheen mooie herinneringen hebben gehad. Het gesprek met iets positiefs beginnen. Misschien krijgt ze van anderen wel te horen wat ze niet goed doet. Je zou haar kunnen vertellen wat ze wel goed doet en haar in het positieve te brengen. Ik denk dat ze diep van binnen er heel anders over voelt dan ze werkelijk uit. -
Gun je vriendin de tijd en ruimte om hier zelf mee om te gaan. Lief dat je wilt helpen maar ze komt wel naar je toe als ze je nodig heeft... In haar tijd en binnen haar grenzen. Je bent een vriendin, geen hulpverlener dus sta voor haar klaar als ze je nodig heeft, maar dring jouw grens niet aan haar op! -
Misschien kan je beter Robin een poosje los laten. Ik had ook zo'n vriendin gehad. Het beste lijkt me verstandig indien Robin achteruit zal gaan om de jeugdzorg in te schakelen, die een oog in het zeil houd en ook om kijkt naar haar dochters. Als Robin niet toe in staat is om normaal leven te lijden, kunnen haar dochters ook schade aan gericht worden. Dat is niet goed voor hun ontwikkeling. In feiten gaat eerder het belang voor de kinderen voorop. Ik vind gewoon indien het nodig is dat Robin naar de huisarts moet gaan, en zeker alcohol laten staan. In enkele steden besteed jeugdzorg veel aandacht aan de ouders met het drankprobleem, en is de kans groter dat kinderen hierdoor weleens uit huis geplaatst kunnen worden, als Robin niet op houd met drinken. Gewaarschuwd mens telt voor twee. -
je vriendin zal zich neer leggen bij wat er gebeurd is . ze is misschien verlost. Je kan niet weten wat er tussen twee muren gebeurd misschien vertelt ze je niet alles waarom het zo gelopen is in hun huwelijk. Ook al is je beste vriendin. Maar al je haar wilt helpen laat je ze met rust en kijk je op de achtergrond mee , zegt niks ,luister ,en sta gewoon voor haar klaar als ze je nodig heeft. -
Scheiden is een rouwproces, laat haar haar gang gaan en zelf ontdekken. Er komen zoveel verschillende dingen op haar af, wees een luisterend oor, zonder goed bedoelde adviezen te geven of uw mening te geven. Laat haar praten als zij dat wil. Helaas zijn er altijd mensen waar je je niet kunt uitpraten en juist dat is zo ontzettend nodig. Kijk het aan, hoe moeilijk het ook voor u is. Hoe lang dit gaat duren? Dat bepaalt zij zelf. Voor u en uw vriendin veel kracht en sterkte.