Puberdochter met fout vriendje!
De zestienjarige dochter van Ilse is flink aan het puberen. Ilse probeert daar zo rustig mogelijk onder te blijven, maar de schrik slaat haar om het hart als Brigitta thuiskomt met haar nieuwe vriendje…
-
Tja... Ik denk dat je dochter feilloos aanvoelt dat jij Patrick niet ziet zitten. En dat maakt hem zo interessant. Ik moest denken aan een heel oud stukje of liedje, dat weet ik niet meer, van Wim Sonneveld. Misschien is dat op internet te vinden. Dat gaat over foute vriendjes de deur uit 'prijzen' Volgens hem werkt het beter als je dochter denkt dat jij het vriendje juist geweldig vindt, dat maakt hem saai. Ik denk dat je om te beginnen hem moet gaan 'accepteren' want je dochter is niet gek, die gelooft heus niet dat je Patrick ineens geweldig vindt. En als je hem dan 'beter leert kennen' ga je hem steeds leuker vinden (ahum!) Het is geen gegarandeerd succes, maar hoe harder jij en haar vader zich tegen Patrick verzetten, hoe leuker het is voor haar. En dat blowen, daar is helaas weinig aan te doen. Mijn jongste zoon doet het ook, en er is niets dat ik kan zeggen of doen om hem daarmee te laten stoppen helaas. Ik hoop echt dat je dochter daar niet in mee gaat, maar ik krijg de indruk dat deze generatie het een 'mannending' vindt. Mijn zoon doet het iig alleen met vrienden, nooit met meisjes erbij. Veel succes met je puber, ik weet hoe moeilijk het kan zijn. -
Lastig hoor...Ik heb nog geen pubers op het MBO noch pubers die volop met vriendjes bezig zijn...Ik kan alleen maar voor me halen dat mijn moeder me nooit iets verboden heeft maar altijd zei een soort spiegel voor jezelf te moeten houden...WIL je verkering met een persoon die middelen gebruikt die ongezond zijn voor je, gokt of whatever ? Gebrek aan respect voor de ouders schijnt "normaal" te zijn voor de huidige pubers....Maar ze weten WEL dat we er voor ze zijn...Ze zijn nu 14 en 16 jaar en heb ik altijd gezegd dat ik liever de vriendjes ken en thuis zie dan dat ze met voor mij onbekenden over straat zwerven etc...Ik mag alleen maar duimen dat ze tzt een goede keus maken met hun eigen zelf-inzicht en idealen... -
Groeistuipen... ze kunnen knap lastig zijn. Je houd je hart vast en zit met je tenen krom. Zelf had ik als stelregel tot aan hun 12e jaar moet je opvoeden en als je dat goed gedaan hebt, worden ze weer wakker rond hun 18e en in die tussentijd moet je het zien te overleven terwijl je intussen 1000 doden sterft. Ik heb drie dochters gehad en ze zijn na alle groeistuipen goed terecht gekomen, maar hoevaak ik niet verzucht heb: Heer oh heer, zend wijsheid neer, is niet meer te tellen. Volwassen worden doet pijn, voor alle partijen. Probeer zoveel mogelijk op haar gevoel voor humor te werken en te appeleren aan haar eergevoel en haar te prijzen voor haar verdraagzaamheid t.o.v. haar 'vriend' en dat je het knap vindt dat ze zich zo flexibel weet op te stellen, maar dat je hoopt dat ze niks laat gebeuren wat ze niet leuk vindt en dat ze uiteindelijk wel haar eigen toekomst opbouwt en een ander NOOIT de schuld kan geven als zij ongelukkig wordt, want je bent er toevallig wel zelf bij...En dat je heus wel in de gaten hebt dat ze haar grenzen opzoekt en het haar te doen is om knuppels in het hoenderhok te gooien... Sterkte!!! -
vroeger ook vriendje gehad,was nix mis mee in mijn ogen,tot m'n moeder en oma er lucht van kregen,die kenden zijn familie waarom/waarvan is mij nooit duidelijk geweest.maar lang verhaal kort het moest uit....zij dachten dat het uit was ik zat bij zijn fam.binnen. Later is het vanzelf uitgegaan dus dwingen helpt niet altijd. -
Beste Ilse,� Mijn mening is dat het kind gevormd wordt in de jongste jaren. Als je het kind stabiliteit en geborenheid hebt gegeven komt het vanzelf weer goed. Ik heb ook een tijdje geblowt in de puberjaren en had een vriendje die mijn ouders niet zagen zitten. Die fase is gelukkig allang weer voorbij. Vriendje heeft het uitgemaakt en mijn ouders stonden voor mij klaar. Niet verwijtend naar hem of naar mij. Maar om te luisteren en begrip te tonen. Ik ben mbo gaan doen en zelfs nog hbo. Een vriendje kan jullie opvoeding niet in een paar maanden kapot krijgen. Uiteindelijk heeft ze een basis en normen en waarden meegekregen van huis. Ze zal zelf een keer inzien of hij dat de relatie niet is wat het is. Of misschien wel. Accepteer haar keuze. -
Als ik als jong broekie u een advies mag geven, ga niks verbieden. Dit maakt het alleen nog maar leuker om het wel te doen. Het is jammer dat u het niet kan vinden met haar vriendje maar waarschijnlijk ziet zij hem nu als haar grote liefde. Vertel haar wel dat u het er niet mee eens bent dat hij blowd en u liever niet heeft dat zij het ook gaat doen of doet maar u wel wilt dat zij er eerlijk over is. Daar bereid u zoveel meer mee. Geloof mij. Ik ben zelf ook niet makkelijk geweest als puber en mij ouders hebben wel dingen verboden waardoor het alleen maar leuker werd om te doen. Nu met mijn broertje (17 jaar) probeer ik als zus zijnde het anders te doen met hem. Ik ben het echt niet eens met wat hij allemaal doet maar hij is er eerlijk over tegen mij en onze ouders en daar gaat het om. Hij doet niks stiekem want dat is namelijk niet nodig! -
Brigitta is verliefd. Ik was ook jong geweest. Van me vader mocht ik ook geen verkering. Laat Brigitta lekker genieten. Zij zou het je kwalijk nemen als je je eigen mee gaat bemoeien. Het enigste wat je kan doen is naar haar te luisteren. Plaats je zelf ook eens in haar. Was je zelf nog nooit jong geweest? Zie het als een ontwikkeling.