Mijn partner lijdt onder mijn werk
Janine heeft sinds drie jaar de baan van haar dromen en reist voor haar werk de hele wereld over. Haar partner Marie-Louise is het echter beu om steeds alleen thuis te zijn en dreigt haar zelfs te verlaten. Moet Janine kiezen voor haar baan of haar relatie?
-
Ik begrijp uit je verhaal dat je begrip voor haar hebt en er alles aan doet om het voor haar makkelijker te maken. Ik vind dat een partner je moet steunen in wat je gelukkig maakt. Dat kan twee kanten op: zij steunt je en gaat haar tijd - misschien meer werken? - anders invullen waardoor ze het minder lastig vindt om alleen te zijn. Of, even hypothetisch (en met het weggaan, stuurt zij je naar deze beslissing): je geeft je droombaan op om meer bij haar te zijn. Dan moet je goed bedenken of je haar dit niet kwalijk gaat nemen. Want dat is pas vergif voor je relatie. Het wordt vaak onderschat hoe belangrijk het werk van mensen is voor hun geluk. Een paar keer per maand weg voor een paar dagen lijkt me trouwens niet zoveel. Mijn vriend werkte heel onregelmatig en ook nachten; hierdoor leefden we soms weken langs elkaar heen. Ik kon wel heel prettige m'n eigen leven leiden. Soms was 't zelfs vervelend als hij er onverwachts wel was; dan liep hij in de weg :) Het belangrijkste vond ik (wat jij ook doet) dat we wel focus voor elkaar hadden op de momenten dat we wel samen waren. Maar iedereen is anders. Misschien vindt ze het lastig om alleen te zijn? Het lijkt er in ieder geval op dat zij haar beslissing al heeft gemaakt. Succes! -
Ik begrijp heel goed dat je vriendin zich alleen voelt, alleen kan jij niet, wat jou zo gelukkig maakt, opgeven. Dat ga je haar kwalijk nemen en t zal tussen jullie inkomen te staan of je t nu wil of niet. Je hebt alles gedaan om het haar naar dr zin te maken, meer kan je niet. Meer gaan werken is een optie voor haar. Ze nam namelijk zelf meer dagen vrij om samen met jou te zijn en voor haar hobby's. Ze kan niet verwachten dat jij hetzelfde doet. Eigen leven maken, misschien loopt het over 2 jaar nog mis en ben jij je baan kwijt. Je moet je eigen geluk maken, dat je vriendin en jij daar samen van genieten is fijn. Maar je moet het zelf doen. En dat moet je vriendin ook eens doen. -
Het ziet er naar uit dat je vriendin jaloers is en het jou het succes 'misgunt' omdat zij zelf niet zo succesvol is. Je vriendin gaat eisen stellen die niet realistisch zijn. Als je toegeeft komt er vanzelf een 'nieuwe' eis waar je aan moet voldoen. Bij het gaan samenwonen wist je vriendin waar je werkte, toen je promotie kreeg zal je dat ook met haar besproken hebben zodat ze wist wat er ging veranderen. Als je na 3 jaar nog niet geaccepteerd hebt dat partner als gevolg van werk elke maand een aantal dagen niet thuis is, tsja dan ligt dat toch aan vriendin en niet aan jou. Je hebt er alles aan gedaan om haar tegemoet te komen (tot zelfs mee nemen op zakenreis op eigen kosten), er is ergens wel een grens. Persoonlijk zou ik de 'droombaan' niet opzeggen om een ander te plezieren. Je partner is zelf weggegaan. Houdt de deur wel open. Als een persoonlijke relatie een arbeidsrelatie niet verdraagt, dan is deze zo-wie-zo gedoemd tot mislukken. -
Ik vind dat je vriendin wel HEEL VEEL van je vraagt! Er zijn heel veel relaties waarbij de ene partner meer weg is als de andere. Dat is niet altijd leuk, maar degene die het meest weg is, verdient daardoor ook meestal een "goede boterham". Daardoor kun je de tijd die je samen hebt toch leukere (duurdere) dingen doen als met een minimumloon.Ik ben het wel met haar eens dat ze niet altijd haar gezelschap bij een ander moet gaan zoeken omdat jij weinig thuis bent. Vinden jullie het misschien leuk om bv. een hond of kat te nemen, zodat je vriendin wat gezelschap heeft als jij er niet bent? Ik wens jullie in ieder geval veel sterkte en succes om tot een oplossing te komen. Die 13 jaar samen gooi je toch niet zo maar weg? -
Jemig.. wat een gedoe. Ik vind dat ze wat overdreven reageert want werk is werk en dat wist ze van te voren. Het klinkt voor mij als jaloersie en ik zie het niet als een garantie dat als jij je werk op geeft dat ze dan bij je blijft. Ze komt vanzelf wel terug. En anders hield ze toch niet genoeg van je en ben je beter af zonder haar. -
Ik heb eerder het idee dat het geen jaloezie is maar dat ze niet tegen kan met dat alleen zijn. Ik vind het best wel meevallen dat je weg bent en eerlijk is eerlijk, het is dan toch fijn om erover te praten? Wat wil ze dan? Iedere avond braaf bij elkaar? Waarom onderneemt ze niets als jij er niet bent? Maar je moet nooit en te nimmer je baan opgeven voor een partner. Als je het wel doet dan kan dat op den duur toch wrijving geven. En ik vind het niet overdreven dus ze heeft het recht niet om jouw carrière te stoppen. Jij houdt van je baan en je houdt van haar maar zij moet dat ook tonen. Praat erover en laat haar wat hobby's zoeken, vrienden, weet ik veel. -
Waarom zou je je baan op moeten zeggen voor je partner? Je bent toch je eigen baas? Het zal wat zijn dat we weer terug moeten gaan naar de jaren 50 waarin de vrouwen thuis moeten blijven om huis houden te doen en de man kostwinners worden. De tijden zijn veranderd. In feiten kan je vriend toch ook mee reizen? Wat is daar zo moeilijks aan? Vraag aan je vriend of hij desnoods met je mee wil gaan! Dan kan hij ook van de omgeving af zijn en hebben jullie beter band met elkaar samen. Duim eronder, laat je niet manipuleren! -
Vaak vind ik van mijzelf dat ik overal een oplossing voor weet maar dit....Ik raad je aan om dit verhaal zo vlug mogelijk te bespreken met een relatietherapie ut met een psychologische achtergrond om te vragen wat je hiermee moet.Wacht niet te lang want anders denkt ze weer dat jij niet voor haar ve ht en dan wilt ze weer geen relatie. -
Nog iets oplossingen zoals voor haar een hond of naar vrienden werken niet.Ik denk dat er iets anders achterzijde. Misschien een vader of moeder van haar vroeg overleden of een vader die altijd weg was voor zijn werk.? Dit lost je niet op om met haar gewoon te bespreken of een baan op te zeggen. Zoek professionele hulp en vlot.Het heeft denk ik een achterliggende factor en niet de factor werk ookal denkt zij dat