Marian twijfelt aan haar open relatie
Marian (34) en Robert (40) spraken destijds af dat ze een open relatie wilden hebben. Elkaar vrijlaten is het mooiste wat er is, monogamie vinden ze tegennatuurlijk. Drie jaar later mag voor Marian de relatie ‘dicht’, ze heeft geen behoefte meer aan een ander, maar Robert wel.
-
Niets is in mijn ogen voor altijd vaststaand. In de politiek zegt men wel eens "gezien de recente ontwikkelingen is er een nieuwe situatie ontstaan". Je mag en kunt altijd op afspraken terugkomen. Dat vergt wel het een en ander (bang voor gezichtsverlies?). Misschien is het wel zo dat hij daar juist blij om is als je het bespreekbaar maakt(je vult een aantal dingen in voor hem). Mogelijk is het ook dat je je wat te "stoer" opstelt, zoals ik dat lees wat natuurlijk zijn effect kan hebben op jouw ...... ja ...... hoe noem je hem .....Robert. Onthou: je bent niet wat je doet. Je bent veel meer dan dat (je gedrag of wat te zien is). Dat geldt voor ieder mens en ook voor jou en hem. Als je echt zoveel om hem geeft, zou ik het bespreekbaar maken. Het is mogelijk dat hij zich anders voelt dan hij zich gedraagt en andersom. -
Ik zou het ook bespreekbaar maken en het er over hebben. Zijn er andere dingen die je wel aanspreken? Swingen of een parenclub? Maar als hij hem niet dicht wil. Wordt het wel lastig. Jullie hebben samen besloten om open te gaan. Dan moet je ook samen voor dicht gaan. Maar je kan niet van hem verwachten dat hij niet meer buiten de deur mag snoepen omdat jij er geen behoefte aan hebt. Succes met het gesprek. -
Beste Marian, jou gedachte van 3 jaar geleden en nu zijn verandert dat hoort gewoon bij het leven. Als iets in dit geval jou afspraak wtb open relatie, niet meer past in je leven zul je daar over moeten praten. Het is heel normaal dat je je geliefde niet wilt delen. En bang zijn voor de consequenties dat is ook normaal. Je bent nu al een tijdje gewend zo te leven en wilt verandering elke verandering wekt angst op. Ik zal daar zeker over praten en hem duidelijk maken dat je dat niet meer wilt. Dan is het aan hem wat hij er mee doet en hoe pijnlijk het dan ook is en hij eventueel vertrekken zal, zal het je ergens ook rust geven. Sterkte ermee -
Een open relatie is prima, zolang beide partijen het hiermee eens zijn. Nu jij hier anders over bent gaan denken, zijn beide partijen het dus niet meer eens.. Ik denk dat je hier, voor je eigen gemoedsrust, over moet gaan praten met hem. Jouw gevoel zal steeds erger worden en dan krijg je de bekende druppel. Terwijl Robert niet snapt waarom je nu ineens zo boos of verdrietig bent. -
Eerlijkheid en goed communiceren is de sleutel voor een goede relatie want jij kan zijn gedachten niet lezen en hij die niet van jou.Jij denkt voor hem maar wie weet denkt hij er nu ook wel zo over als jou. -
Ik denk dat het niets oplost als je met hem gaat praten want hij heeft in het begin duidelijk aangegeven dat hij er nooit mee zal stoppen. Jij was het er toen mee eens. Al een tijd denk jij er anders over, jij bent blijkbaar veranderd in die jaren, maar Robert niet. Je wist, toen jullie een relatie kregen, dat hij nooit voor jou alleen zou kiezen. Ik denk dat je moet gaan bedenken wat je wilt, verder op deze manier en het goedvinden dat Robert er andere vrouwen op nahoudt en daar b.v. ook weekendjes weg mee gaat, of de relatie verbreken. Want jij wordt er op deze manier niet gelukkig van en Robert ook niet als hij weet dat jij een open relatie niet meer ziet zitten.