Na de verhuizing hangt Leonies kind vaak thuis
Mijn elfjarige zoon Lex is een lief joch die het leuk vindt om thuis te zijn. Daar vermaakt hij zich met onze twee honden of hij duikt achter zijn Playstation om te gamen. Ook houdt hij ervan om mij te helpen in onze tuin. Vroeger was hij vaak buiten te vinden, waar hij speelde met de buurtkinderen. We woonden toen in een klein dorp, lekker knus en veilig. Dat was heerlijk, maar vanwege het werk van mijn man zijn we in het voorjaar verhuisd naar de stad. Lex vond het leuk, maar ook erg spannend om te beginnen op een nieuwe school. Hij stroomde in bij groep 7. Toen hij thuiskwam na zijn eerste schooldag en ik vroeg hoe het was geweest, zei hij monter: ‘Prima, hoor.’ Op alle andere vragen gaf hij nietszeggende antwoorden. ‘Hoe waren de kinderen?’ ‘Gewoon.’ ‘Is de juf aardig?’ ‘Best wel.’ ‘Heb je al vrienden?’ ‘Nee, maar dat hoeft ook niet.’ Ik vond het wel jammer dat hij geen vriendschappen heeft gesloten, maar hij bleef volhouden dat het hem niet uitmaakte. Hij heeft al vrienden in het dorp, zegt hij, en die ‘spreekt’ hij tijdens het gamen. Omdat de zomervakantie eraan kwam, besloot ik het te laten rusten. Maar nu het nieuwe schooljaar dichterbij komt, merk ik dat ik het toch wel erg spannend vind. Ik gun hem een paar leuke vrienden op zijn nieuwe school, maar ik snap dat het lastig is. Hoe kan ik hem helpen om nieuwe vriendschappen te sluiten? Leonie (38)
-
Misschien kun je hem vragen of hij een game feest wil houden met een paar klasgenoten? Lekker samen gamen bij Lex thuis, met wat lekkers erbij? -
Misschien zijn er activiteiten in de buurt die georganiseerd worden voor zijn leeftijd. Dan zou je hem daarvoor kunnen inschrijven. Of zou je ook kunnen denken aan een sport/ hobby’s. Daar kan hij eventueel ook veel vrienden maken. Wij zijn ook verhuisd toen mijn zoon 12 was naar een drukke stad, en hij wilde gelukkig naar scouting, daar heeft hij een aantal vrienden gemaakt die hij nu nog heeft. Dit gun ik je zoon ook. Succes ermee! -
Het zit veel dieper en iets houd hem tegen om te praten over wat hem écht bezig houdt. Nodig zijn vriendjes uit het dorp uit en kijk vooral naar zijn ogen, gelaatsuitdrukking. Vergelijk dat met hoe hij nu kijkt en zich presenteert. Dring hem niets op maar laat zien dat je er voor hem bent. Laat hem maar lekker helpen in de tuin. Handen in de grond is een heel goede manier om te aarden. Ik hoop later nog eens te lezen hoe het gegaan is. -
Voor een kind is dit een lastige leeftijd om te verhuizen. Groepsvorming en de vaste vriendjes etc zijn al gemaakt. Als buitenstaander blijf je in zo'n klas ook gauw een buitenstaander. Pas op het voorgezetonderwijs wordt het beter. Je zoon zou echt extra hard moeten knokken en misschien zelfs letterlijk voor een plekje in de groep. Kans is vele malen groter dat hij zou worden gepest. Ik wil niet zeggen dat dit allemaal gebeurd maar de kans is gewoon vele malen groter. Organiseer in begin vaak leuke dingen voor de jongens uit zijn klas. Nodig dus af en toe na schooltijd een kindje uit en doe met ze iets geweldigs zodat het voor kinderen uit zijn klas aantrekkelijk wordt om bij hem te spelen. Want als jij zijn vriend bent mag je naar een pretpark of krijg je gave pokemonkaarten en ga je zwemmen. Wie wil dat niet! Zo leren ze 1 op 1 elkaar beter kennen en vinden ze hem ook nog eens een leuk kind. Aanzet moet jij echt doen. Vraag aan je zoon welk jongetje is het sociaalst? Zeg dan tegen je zoon dat je graag met hun iets leuks wilt gaan doen. Ga op de schoolplein naar de ouder en doe je verhaal en vraag of zijn/haar zoon het leuk vindt om volgende week .... met jullie mee te gaan naar .....De jomgetjes waar hij het meeste een klik heeft vraag je vaker voor leuke dingen via de ouder. Daarna vragen ze hem vanzelf terug en gaat het spelen vanzelf. Maar je moet er eerst veel moeite en tijd in investeren. -
Jeetje wat moet hij veel!! Waarom mag hij geen contact houden met de kinderen waar hij mee is opgegroeid? Weet je hoe gamen werkt, dat je gewoon praat met elkaar en ook bij het gamen nieuwe, hechte vriendschappen sluit? Zet hem niet voor gek door andere kinderen uit te gaan nodigen of nog erger: het met hun ouders te gaan regelen. (kindjes las ik ergens, hij is 11jr, geen kleuter!) Als hij aansluiting vind komt dat vanzelf wel, hij zit nog maar net op die school. Gun hem wat ademruimte. Hoe zou je het vinden als jij geen contact meer mag hebben met goede vrienden omdat je niet meer naast ze woont? Mensen je geforceerd koppelen aan anderen want dat vinden HUN fijn. M.a.w. zelf ben je niet sociaal vaardig genoeg om vrienden te maken: van dieren houden, tuinieren en gamen is voor losers! En zijn vrienden die hij t/m zijn 11e had zijn nu vreemden, dumpen dus: jij wil andere vrienden voor hem en wel meteen. Hij is 11 en kan dat prima zelf regelen. Kinderen omkopen met pretparken, pokemonkaarten (dure hobby, zijn verzamelobjecten anno 2023) en zwemfeestjes?? Dan komen ze niet voor hem, dan gebruiken ze hem. Laat hem in zijn eigen tempo de kat uit de boom kijken en gun hem de vriendschap met kinderen die hij mss al sinds groep 1 kent, zit niet zo op z'n nek. Heb je zelf al een bups vrienden gemaakt? Zit je al op enkele clubjes, drink je dagelijks koffie met mensen in de buurt en zit je al in de feestcommissie? Zo niet: ga eens aan je eigen sociale leven werken. En is 11 jaar niet een beetje oud om nog door je moeder naar school gebracht te worden? Zomaar wat vragen.. ;-) -
Arm joch. Wordt daar even ongevraagd uit zijn vertrouwde omgeving geplukt, mag weer van voren af aan beginnen op een nieuwe school en als klap op de vuurpijl wordt hij dan ook nog geacht zijn vrienden uit het dorp opzij te zetten omdat mama eindelijk het licht heeft gezien dat deze verhuizing voor haar en haar man appelthe-eitje was, maar dat ze hun zoon in de gauwigheid zijn vergeten. Te laat, mama. Je had je kind voor de verhuizing moeten helpen, niet nu het leed geleden is. Laat hem lekker gamen en zijn vertrouwde vriendengroep nog even behouden, ook al snap jij daar niks van. Nieuwe vrienden maakt hij dan wel weer op de middelbare school. Waarschuw hem alleen even als er weer eens verhuisd gaat worden. -
Kinderen van die leeftijd gamen veel. Ik denk dat het beste was dat je kind voor de verhuizing had geholpen want op zo'n leeftijd verhuizen is zwaar voor je kind. Laat hem lekker gamen en zijn vertrouwde vriendengroep behouden. Geef hem de basisschool periode rust. Als hij op het voorgezet onderwijs komt zijn de groepen nog niet gevormd en is het voor iedereen nieuw. Mijn twee zoontjes (11 en 13 jaar) doen uit school alleen maar aan gamen. Ze praten dan met hun vriendjes en zitten ze samen in een virtuele wereld. Mijn jongste heeft maar 1 vriend en is populair in de klas maar heeft gewoon geen zin in afspreken. Hij vindt het fijner om lekker rustig alleen uit school thuis te komen. Kan hij doen en laten wat hij wil.