‘Moet ik uit medelijden bij hem blijven?’
Barbara (51) had heel andere verwachtingen van haar huwelijk met Dick, maar ziet pas in wat ze allemaal mist nu haar kinderen uit huis zijn. Haar man toont weinig initiatief en laat het zich allemaal maar aanleunen en Barbara weet niet of ze dat nog jaren volhoudt…
-
Ik denk dat je zeker niet uit medelijden bij je man moet blijven, je hebt nog vele mooie jaren voor de boeg als het goed is. Het is voor hem ook wel makkelijk, jij regelt het wel dus waarom zou hij zich druk maken? Als je je huwelijk nog een kans wil geven moet je je anders opstellen, doe maar eens wat dingen niet, laat het maar in de soep lopen en kijk maar wat er gebeurd. Misschien gaan dan zijn ogen open. En anders, kies dan voor jezelf, je leeft maar 1 x!!!!!! Liefs en succes!!!!!! -
Heeft het dan 30 jaar geduurd, om tot het besef te komen dat uw partner helemaal niks kan (vooral zonder u)? Of wilde u alles zelf doen en zo de controle houden? Ik denk als uw partner het toch allemaal maar best vind, dat hij ook heel makkelijk erin mee zal gaan wat betreft het scheiden. Het belangrijkste nu is dat u vooral heel eerlijk tegen uzelf moet zijn. Als uw partner u nu ineens tegenstaat en jullie hebben elkaar niet meer nodig, dan is het moeilijk om nog een huwelijk voort te zetten lijkt mij. -
Iedereen zal vast wel eens een fase in zijn of haar leven hebben dat het allemaal wat minder soepeltjes loopt. Dat hoort er bij. Maar om nu maar meteen aan scheiden te denken omdat blijkbaar jullie niets meer bindt, dat vind ik wel heel erg radicaal. Er zijn vast ook nog wel pluspunten aan je man te vinden, anders had je het nooit zo lang volgehouden met elkaar. Je kunt eerst eens proberen om samen iets leuks te gaan doen, bijvoorbeeld een dagje uit of ergens uit eten. Misschien met een paar goede vrienden samen. Dan heb je meteen ook gespreksstof. Of boek een hotelletje aan het strand en maak er een paar leuke dagen van samen. Jullie moeten met het uitvliegen van de kinderen allebei je draai weer weten te vinden, dat is logisch. Ik zou niet zomaar opgeven...misschien bloeit jullie relatie wel weer wat op, daar moeten jullie beide moeite voor doen...pas als jullie alles hebben geprobeerd en het wil nog niet lukken, dan pas zou ik de knoop doorhakken en een scheiding aan vragen. -
nee uit medelijden bij hem blijven is niet goed. Maar je kunt niet zo maar pats boem gaan scheiden omdat de kinderen het huis uit zijn. Heb je ooit gepraat over jouw onvrede? Ga eens er goed voor zitten en PRAAT met elkaar. Geeft hij geen sjoege dan laat je de boel de boel, kijken wat hij zegt. Hij is nu eenmaal gewend dat alles wordt gedaan. Probeer eens om hem te stimuleren in iets, vraag aan hem wat hij graag wilt doen etc. En ja in relaties heb je nu eenmaal dat de één alles regelt en de ander volgt. Dat wist je vanaf het begin.