Lilian is bezorgd om het psychisch welzijn van haar nicht

Ik kan goed opschieten met mijn nicht Brenda, die nu 62 is. We wonen in hetzelfde dorp. Soms zien we elkaar maanden niet, soms zien we elkaar elke week. In al die jaren hebben we lief en leed gedeeld en mooie herinneringen gemaakt. Ik paste vroeger op de kinderen uit haar eerste huwelijk en was getuige bij haar tweede huwelijk. Een tijdje terug moest Brenda afscheid van deze man nemen, omdat hij vanwege zijn spierziekte naar een verpleeghuis moest. Ik was er voor Brenda, maar schrok van haar toestand. Mijn lieve, daadkrachtige en vrolijke nicht is veranderd. Omdat ik haar warrig en stil vond, ging ik wat vaker bij haar langs, maar wat ik zag, beviel me niet. Het lijkt erop dat Brenda ze niet allemaal meer op een rijtje heeft. Ze reageert vreemd op dingen die ik vertel en zorgt niet goed voor zichzelf. Zo trok ze een keer ’s middags al haar pyjama aan om te gaan slapen en staat haar voorraadkast vol met thee en keukenrollen. Ze beweerde dat ze die dingen moest hebben, omdat de voorraad bijna op was. Ook heeft ze nauwelijks aandacht voor het welzijn van anderen, met name voor die van haar man. Contact met haar kinderen, die ver weg wonen, houdt ze af. Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan. Kan dit gedrag komen door stress of is er iets anders aan de hand? En hoe kan ik Brenda helpen of ervoor zorgen dat ze professionele hulp krijgt? Lilian (45)