Judith voelt zich schuldig vanwege haar vergrijp
Nog voordat de feestdagen aanbraken, stond ik al rood. Er zat van alles tegen. Ik kreeg een dikke naheffing van de energierekening en mijn kat werd ziek. De dierenartsrekening was enorm. Plots stond ik rood en mijn spaarrekening was leeg vanwege eerdere decemberaankopen. En ik had nog geen cadeau voor mijn moeder. In een opwelling deed ik een greep in de fooienpot. Ik werk in een grand café en op een rustige ochtend stond ik alleen in de zaak. Mijn collega was druk bezig in de koelcel en mijn baas stapte net naar buiten om inkopen te doen. De volle fooienpot oefende een grote aantrekkingskracht op me uit en voordat ik het wist had ik twee briefjes van twintig in mijn beha gestopt. Op dat moment voelde ik me niet schuldig. Er was weer lucht en ik kocht een cadeautje voor mijn moeder. Maar na een paar dagen kwam het schuldgevoel, toen ik mijn baas peinzend naar de fooienpot zag kijken. ‘Volgens mij klopt er iets niet,’ zei hij en begon allerlei scenario’s met me te bespreken. Ik weet zeker dat hij me geen moment verdacht en hij heeft het erna nooit meer over gehad, maar ik ontplofte door het schuldgevoel. Ik heb gewoon van al mijn leuke collega’s gestolen!
Ik slaap er slecht van. Wat moet ik doen? Opbiechten, met het risico mijn leuke baan te verliezen, of moet ik leren leven met het schuldgevoel? Eigen schuld, dikke bult…
-
Dat verdient echt geen schoonheidsprijs. Als je het financieel moeilijk hebt zijn er heus wel andere manieren om dat op te lossen. Je had er ook even over kunnen praten met je baas, dan had hij je misschien een voorschot kunnen geven Nu denk ik dat je beter je mond dicht kunt houden om het jezelf niet nog moeilijker te maken. Straks ben je je baan kwijt -
Eens met Emily, maar wel met de kanttekening erbij dat je, wat je hebt gestolen, ook weer terug kunt stoppen. Hoe die veertig euro gewoon na de feestdagen apart en doe het terug in de fooienpot als niemand het ziet. Misschien nog met een extra tientje erbij. Voel je je vast weer wat beter. -
Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Door je schuldig te voelen heb jij al genoeg hier van geleerd. Ik keur het niet goed maar ieder mens doet wel eens in zijn leven iets waar hij enorm veel spijt van krijgt. Stop zo gedurende de weken/maanden stiekem wat extra in de fooien pot zodat je de 40 euro weer hebt aangevuld. Zie het dan als lenen en voel je dan niet meer schuldig want daar heb je alleen jezelf mee. Hopelijk is dit voor jou een goede leer geweest. -
Helemaal eens met de anderen die zeggen: stop het geld zo snel mogelijk weer terug. Je hebt ervan geleerd dat je niet in de wieg ben gelegd voor het dievengilde; anders zou je je er niet zo naar over voelen. Les geleerd, lesgeld terugleggen en mocht je ooit weer zo krap bij kas zitten de situatie uitleggen aan je werkgever en vragen om een klein voorschot. Of iemand anders, je had het zelfs aan je moeder kunnen vragen Dan gewoon neutraal zeggen dat je wat geld nodig hebt in verband met kerst. Of aan twee mensen twee tientjes, dan vraag je niet zoveel als ze het ook niet breed hebben. Ik wens je een heel fijn nieuwjaar zonder zorgen en wroeging!! -
Ga met je baas praten, wees eerlijk. Ik hoop dat je baas begripvol is, maar maak van je hart geen moordkuil. Zal altijd blijven achtervolgen. beloof dat je het eind van de maand weer aanvul.