‘Ik zie mijn jongste kleinkinderen amper’
Op al mijn kleinkinderen ben ik apetrots. Mijn dochter heeft vier kinderen die ik regelmatig zie en mijn middelste zoon heeft een dochter. Hij woont in Canada, maar toch heb ik met mijn Canadese kleindochter een fantastische band. We videobellen regelmatig. Dan heb ik nog twee kleinkinderen van zeven en negen, van mijn jongste zoon Menno. Die twee zie ik nauwelijks. Met hun moeder, mijn schoondochter Hilde, heb ik ruzie gehad. Tijdens het kerstdiner een paar jaar geleden werd ze razend om een domme, plagerige opmerking van mij, waarin ik zei dat ze haar man en kinderen betuttelde. Ze eiste dat ik excuses zou maken en dat wilde ik toen niet. Het was maar onschuldig geplaag. Ik vond dat zíj excuses moest maken, omdat zij het kerstdiner had verpest. Door deze ruzie kwamen ze steeds minder vaak langs met de kinderen. Hilde is ruim twee jaar niet meer geweest. Menno komt soms nog wel met de kinderen, maar veel te weinig naar mijn zin. Van hem begrijp ik dat Hilde niet wil komen, omdat ik toen mijn excuses niet heb gemaakt. Ik zie inmiddels in dat ik te star en koppig reageerde, ik wil het dan ook graag goed maken, al is het maar om een grotere rol te kunnen spelen in het leven van de kleinkinderen. Maar Hilde is nu star en koppig. Wat kan ik doen om mijn jongste kleinkinderen meer te zien? Wilma (68)
-
Aiks, dat klinkt als meer dan een kleine ruzie. Ik denk dat er bij haar meer achter zit. Waarom plan je niet even een koffie afspraak met haar? Dan geef je van te voren aan dat je graag je excuses wilt aanbieden en het uit wilt spreken. Waarschijnlijk zit er veel meer achter dan alleen het kerstdiner als ik dit zo lees. Succes! En komt goed, begin bij je schoondochter en de rest komt wel :) -
Er zal niets anders op zitten dan even flink door het stof gaan, ook al zou je haar reactie destijds overdreven vinden. Stuur haar een bloemetje met een uitnodiging voor een kop koffie of voor een etentje om eens fatsoenlijk met haar te praten. Hopelijk gaat ze hierop in. Vertel haar als ze ingaat op de uitnodiging, eerlijk hoe zwaar deze situatie voor je is, dat je spijt hebt van je opmerking toen en dat je inziet dat je destijds beter meteen je excuses had moeten maken. Ik wens je heel veel geluk met al je kinderen en kleinkinderen. -
Ik zou allereerst wat minder hoog van de toren blazen. Als mijn schoonmoeder dergelijke opmerkingen zou maken, zou ik daar ook even klaar mee zijn. Zoals hieronder geschreven, ga excuus aanbieden op een manier die jou past. En, vooral belangrijk, dat je het meent! Investeren in dat contact. De kleinkinderen komen vanzelf, of niet -
Zo'n knallende ruzie over 1 opmerking. Waarschijnlijk was er al meer aan de hand. Hoe was jullie relatie voor de ruzie? Heb je misschien al vaker een plagerig " grapje" gemaakt die ze niet kon waarderen. Als je te vaak ongewild advies hebt gegeven over haar relatie of hoe ze haar kinderen op moet voeden dan kan dit enorme irritaties geven. Als dit dan niet uitgesproken word dan kan het zijn dat er in eens een enorme ruzie ontstaat terwijl je niet eens wist dat er een probleem was. Bied je excuus aan en ga een goed gesprek aan. Laat haar even goed spuien. Hopelijk is de relatie nog te redden en kan je kleinkinderen dan vaker zien. -
Nadat je je excuus hebt aangeboden. Bied eens aan om een weekend op de Kids te passen. Dan kunnen de ouders lekker een weekend weg. En dan kan je een paar dagen leuke dingen met je kleinkids doen. Win win. -
Wat heb je tot nog toe gedaan om het goed te maken? Waarom noem je haar star en koppig en jezelf niet meer, heb je weer een plagerig grapje gemaakt om het goed te maken? Wel het hele verhaal vertellen, ik lees alleen maar ikke, ikke en nog eens ikke. Pas op, ze zijn niet verplicht contact met je te houden. Een collega van me heeft eergisteren haar moeder verloren. Ze heeft 2 volwassen zoons, de jongste heeft niets laten horen nadat ze hem belde om te vertellen dat zijn oma gestorven was. Zijn reactie: het is jouw moeder, gecondoleerd en sterkte bij de uitvaart maar ik moet nu verder. Hij was de grapjes van oma meer dan zat. Therapie voor jou lijkt me een goed idee, ik ben het verder eens met de andere reacties. Er is vast veel meer gebeurd dan alleen 1 foute grap + foute reactie van jou. -
Stuur een bosje bloemen met een klein kaartje eraan zodat je er niet teveel op hoeft te zetten. Gewoon heel kort en bondig want besef bij een koppig iemand kan elk woord wat wordt gezegd of geschreven gelijk verkeerd worden geïmpreteerd of ze zoeken er weer iets achter. Daarna rustig afwachten maar verwacht niet dat je een reactie krijgt of alles gelijk koek en ei is. Blijf dit soort dingen doen zoals met verjaardagen etc. Vraag zodra je denkt nu is de tijd rijp een gesprek aan en geef aan dat ze echt gerust mag aangeven wat haar allemaal dwars zit of steekt zodat je eraan kan werken. Zorg ervoor als ze dingen aangeeft ookal zie je het anders je niet gaat verweren zoals opmerkingen "nou jij bent ook wel eens koppig" Ik deed dat omdat ik vond dat jij ...." "Ik bedoelde het als een grapje" "Dat zie je verkeerd want...." Geef alleen (voor goede vrede) aan dat je het knap vindt en het waardeert dat ze met jou een gesprek is aangegaan en de dingen heeft aangegeven. Dat jij echt je best gaat doen en hoopt dat zij je nog een kans wilt geven. Nodig haar daarna iedereen eens uit voor een brunch o.i.d. Besef dat jij steeds iniatief moet nemen en van jou kant moet komen en dat jij alles steeds .aar moet slikken en aanpassen want anders kom je er niet mee verder. -
Al sta je er niet achter, je kunt de keus maken je excuses aan te bieden. Niet voor haar maar om je kleinkinderen weer (regelmatiger) te zien. Zie deze handreiking maar als iets voor jezelf, niet voor haar. Zelf vind ik het geen stijl om de (klein)kinderen te gebruiken in dit soort situaties. Wil je niet je excuses aan willen bieden dan zou je dit eens met je zoon kunnen bespreken, zeker als je altijd een goede band met je kleinkinderen had dan hoeven zij niet betrokken cq geslachtofferd te worden. Tegenwoordig is iedereen schijnbaar snel op de teentjes getrapt en schijn je af en toe niet eens een grapje meer te kunnen maken, ik heb daar ook mee te maken.