‘Ik wil mijn vriendin niet verliezen’
Tijdens een cursus, nu ruim tien jaar geleden, leerde ik Annemarie kennen. We hadden een klik en er ontstond een hechte vriendschap. Annemarie was single, ik was al samen met Jeroen. Dat maakte voor onze vriendschap niet uit, want Jeroen en ik lieten elkaar vrij. Annemarie en ik deden volop leuke dingen. We volgden een wijncursus in Frankrijk, gingen een dagje naar een leuke stad om te shoppen, maar we gingen ook regelmatig spontaan naar de film of we maakten een wandeling door de stad om vervolgens in de kroeg te belanden. Vier jaar geleden werd mijn dochtertje geboren, een jaar later mijn tweede. Eerlijk is eerlijk: met kinderen is het lastiger om spontaan op stap te gaan. Toch deed ik mijn best om regelmatig met Annemarie af te spreken. Ik vond het belangrijk om ook met haar tijd door te brengen, we zijn niet voor niets vriendinnen. Ik had dan ook nooit van haar verwacht dat ze onze vriendschap zo snel liet verwateren, toen ze een jaar geleden een vriend kreeg. Sinds Tommie er is, sta ik op de tweede plek. Het is Tommie voor en na en zelfs als ik een halfuurtje wil bellen om bij te kletsen, wijst ze dat af, omdat ‘Tommie erbij is’. In het begin kon ik het wel begrijpen, ze was vol van haar nieuwe liefde, maar nu voel ik me in de steek gelaten. Wat kan ik doen om onze vriendschap nieuw leven in te blazen? Karin, 44
-
Praat erover. Vertel haar je gevoel en kijk of je samen er aan kunt en wilt werken. Hou het bij jezelf, ga geen verwijten maken. En als jullie er nietkomen. Koester dam de herinnering en ga ieder je eigen weg. -
Soms gaat je leven een ricting op en daar past niet iedereen meer bij. Ik heb ook vriendinnen die ik soms een paar maanden of zelfs een paar jaar nauwelijks zie omdat we het dan druk hebben met andere dingen ofzo, of het komt er gewoon niet van maar dan is er ineens weer iets waardoor we wel weer wat meer bij elkaar komen. Wat ik bedoel te zeggen is dat je zoiets niet kan forceren, soms is het zoals het is. Heeft de ander net even behoefte aan wat minder contact dan jij. Als het je echt bezig blijft houden dan zou ik je wel willen aanraden om er in ieder geval over te praten dat jij je opzij gezet voelt. Misschien heeft zij daar geen idee van dacht ze er gewoon niet bij na. Een beetje vriendschap moet dat wel kunnen hebben. -
Dat gevoel dat je in de steek word gelaten is verdrietig, ik ken het. Het geven en nemen moet in balans zijn, of in ieder geval niet te lang uit balans En daar lijkt het nu wel op, dat het te lang uit balans is. Jij voelt je er niet meer goed bij. Mis je haar? Vertel haar dat dan. Laat haar weten dat je graag tijd met haar doorbrengt en dat je het fijn vindt als ze daar moeite voor doet, net zoals jij dat hebt gedaan. Stuur haar van tevoren een appje dat je graag een gesprek wilt, zonder Tommie erbij, omdat je iets met haar wilt delen. Het moet toch mogelijk zijn om ergens op korte termijn een kwartiertje voor je vrij te maken voor je? En als dat niet lukt, zegt dat eigenlijk ook genoeg en denk ik dat je verder moet je leven. -
Dus, als ik het goed begrijp, zet jij eerst haar op de tweede plek en vind je dat heel normaal, maar als zij later hetzelfde doet met jou, ben je één en al verontwaardiging? Klopt niet helemaal hè? Accepteer dat jullie niet meer zo makkelijk af kunnen spreken en maak er verder niet zo'n punt van. Je kunt heel goed vriendinnen blijven zonder constant bij elkaar op de lip te zitten. -
OP DE TWEEDE PLEK? En dat terwijl jouw man en kinderen natuurlijk op de 2e plek en lager staan. Jij hebt haar altijd op nr.1 gehad. Een baby krijgen is leuk, nog 1 ok maar je vriendin gaat voor ik snap je heel goed. Zeg maar dat ze kan kiezen: jou of die stomme Tommie. Anders is het gewoon uit, laat haar dan maar trouwen met Tommie. De sukkel waar ze verliefd op is. Hoe durft ze!!1!1 -
Het is natuurlijk dat wanneer je een nieuwe relatie hebt je soms een tijd wat minder met je vrienden afspreekt. Wanneer je single bent deel je al je zorgen en leuke dingen met je vrienden. Uitstapjes en diepe gesprekken. Wanneer er een nieuwe partner is neemt hij of zij een gedeelte van deze behoefte over. Toch is het altijd belangrijk om ook tijd te maken voor je vrienden want je partner kan niet je enige steun en toeverlaat zijn in je leven. Je vriendin is dit waarschijnlijk even uit het oog verloren. Ik raad aan om het even aan te kijken. Bied regelmatig aan om eens te gaan lunchen of een bakkie te doen. (zonder vriend). En dan even bij te kletsen. Als ze afstand blijft nemen, dan kan je eerlijk aangeven hoe je de situatie ervaart. Weet wel dat dit het gevolg kan hebben dat je vriendschap kapot gaat. -
Ik bedoelde, dat je altijd je eigen gevoel moet blijven volgen. En tuurlijk mag ze trouwen met een ander. Het is niet je bezit