‘Mag ik alsjeblieft weer gaan werken?’
Een jaartje geleden spraken Regina (34) en haar man André (37) af dat zij de komende jaren thuis zou blijven om voor hun twee kleine kinderen te zorgen. Dat beviel de eerste maanden prima, maar inmiddels wordt Regina thuis gillend gek en wil ze dolgraag weer aan het werk. Dat ziet haar man echter niet zitten…
-
Ik geef je groot gelijk en dat zeg ik als 'thuismoeder'. Vreemde term maar je begrijpt wat ik bedoel. Ik vond het ook niet zo fijn maar toen de kinderen naar school gingen, deed ik heel veel vrijwilligerswerk. Maar jij wilt graag weer werken en ik vind het niet eerlijk van je man dat hij dat niet ziet zitten. Als zijn baan hem niet meer bevalt dan zoekt hij toch ook een andere baan? Nou, huishouden en kinderen opvoeden is ook een baan. Zoek gewoon een baan wat je bevalt en hou je man gewoon op de hoogte. Wat wil hij? Een partner fulltime thuis maar ongelukkig of een partner parttime thuis maar wel gelukkig? Voor alles is een oplossing te vinden. Succes. -
Geen idee hoe creatief of ondernemend je bent, maar misschien kun je (desnoods met een partner; misschien een andere thuisblijfmoeder) een zaakje opzetten. Samen een oogje in het zeil houden en online kleding of sieraden of weet ik wat verkopen. Zal misschien in eerste instantie helemaal niet lopen, maar voor het geld deed je het niet. Of het wordt een doorslaand succes. Maar hoe het ook zal gaan; het geeft je iets te doen naast de zorg voor je meisjes. En als het op niks uitloopt, kan je het altijd nog een keer met je man bespreken. De tweeling zal heus niks tekortkomen als ze naar opa en oma of een oppas moeten voor een dag of twee. Ik wens je veel geluk. -
Ha Regina, Ik heb zelf een kleine van 1,5 en de dagen dat ik thuis ben, duren soms erg lang. Als ik dan een dag of vijf thuis ben geweest, kriebelt het weer en ben ik blij dat ik een dagje kan werken, even geen prietpraat, maar lekker bijkletsen met collega`s (en je heel zinvol voelen als je je werk af hebt) Je moet jezelf niet in de weg gaan zitten, zoek een baantje voor in ieder geval één dag in de week en je zult zien dat je je een stuk beter voelt. Die meiden redden het wel even zonder jou hoor en als je terug bent, heb je weer energie voor hen. Evenals een afspraak met een vriendin of wie dan ook. Dat kan ook zonder je kids. Ik vind het heerlijk om eens in de maand wat met mn vriendinnen in de stad te gaan drinken en bij te kletsen. Daar hoef ik geen peuter om heen, die inderdaad steeds komt storen. Ben ik dan een slechte moeder? Wel nee, ik heb ook mn eigen leven en ze heeft het bij de oppas ook prima naar haar zin. Ga het gesprek aan met André, en zeg nogmaals hoe het voor jou voelt. Een goeie vent wil ook het beste voor jou. Hij zal even aan het idee moeten wennen, maar hij zal zien dat jij je beter voelt en daarom zal hij het uiteindelijk ook goed vinden. Succes met het vinden van een leuke baan! -
Ik zou nog een keer in gesprek gaan met je man en zeggen dat je het gaat proberen voor een aantal uren per week. Dat je de kinderen dan naar een oppas brengt, eventueel jouw ouders als dat kan. Als je een paar uur per week aan het werk bent voel jij je prettiger, en als je het huishouden gewoon gedaan krijgt door de week zal hij er in het weekend niets van merken en hoeft hij ook niet te helpen met klusjes. Dan hebben jullie een vrij weekend en jij zit waarschijnlijk beter in je vel omdat je niet de hele week thuis hebt gezeten. En als ik eerlijk ben vind ik dat jouw man daar begrip voor moet hebben. Hij werkt veel zeg je, dus hij ziet niet hoe het er de hele week aan toe gaat, dag in dag uit. En anders ga jij er een (mid)week tussenuit met een vriendin en laat je je man doen wat jij normaal de hele week doet. Kijken of hij er daarna nog zo over denkt. -
Hallo Regina je moet je zelf toch heel gelukkig prijzen als je zelf voor je kindjes kan zorgen dat kunnen er niet veel zeggen. zelf ben ik ook tot hun 4de thuis gebleven en kan je zeggen Ik had het voor geen goud willen missen. Als ze groot zijn hebben ze mama niet meer zo hard nodig en doen ze hun eigen ding,en kan je die tijd niet meer terug draaien. zou zeggen geniet nog tot hun 4de en ga dan weer aan de slag. Kinderen zijn liever bij hun mamma dan als ze na een peuteropvang moeten. je hebt tenslotte zelf die keuze gemaakt voor kinderen. Hou je het echt niet meer vol ,praat met Andre en leg hem uit dat je het echt niet meer trekt. succes!! -
Toen mijn kinderen klein waren bleef ik ook thuis om voor hun te zorgen. Maar doordat hun naar school gingen, kwamen de muren op me af. Mijn ex had heel de dag een baan. Ik deed vrijwilligerswerk een keer in de week. Toen mijn zoons groter werden besloot ik te werken. De ouders van mijn ex waren van de ouderwetse stempel. Hun vonden dat ik niet hoef te werken. Ik sloeg dat in de wind. Ik vroeg echtscheiding aan omdat mijn eerste ex heel veel problemen maakte. Hij vrat mijn energie op en was erg arrogant. Tevens ging hij vreemd. Maar ik vind dat je best kan werken. André zou ook moeten weten dat het term, een vrouw heeft maar een recht en dat is het aanrecht, dat voltooid verleden tijd is -
Wat herkenbaar. Maar kies aub voor jezelf. Hier een zoon van 7, een dochter van 4 en een 2ling van bijna 2. Na de geboorte van de 2ling ook gestopt, maar ik word gillend gek van de 2ling. Ik ben ook weer op zoek naar een baan. Het opvoeden van een 1ling is niet te vergelijken. Waarschijnlijk kost de opvang me meer dan ik zal verdienen, maar geen pensioen opbouw en een gat in je cv is ook niks. Probeer ook af en toe alleen weg te gaan of met een vriendin. Even bijtanken. Zoek andere 2ling ouders online ( nvom op facebook o.a.) Veel succes -
Volgens mij kunnen kindjes vanaf 2.5 jaar naar de peuterspeelzaal, voor twee dagdelen in de week. Erg goed voor hun ontwikkeling en jij hebt dan even je handen vrij. Verder kan ik je geen advies geven, ik vond het heerlijk om met mijn dochter thuis te kunnen zijn. Maar ja, dat was dan ook 1 makkelijk kind. -
Dat jij ooit met goede intenties die afspraak bent aangegaan, wil niet zeggen dat deze afspraak in beton gegoten is. Als het jou niet bevalt en je loopt tegen de muren op, dan is het een teken voor jou dat er iets moet gebeuren. Ik vind het te makkelijk van je man om je thuis te willen houden. Trouwens, dat beslist hij toch niet? Een leuke moeder en partner kun je pas zijn als je ook goed voor jezelf bent. Dus zoek een leuke (desnoods parttime) baan en een fijne opvang waar professionele en lieve pedagogisch medewerkers het heerlijk vinden jouw kinderen mee te laten opgroeien. -
Ga met je man om de tafel zitten en bespreek alles goed door. Als je echt weer wil gaan werken zullen de kindjes naar de opvang moeten, is dat financieel aantrekkelijk?? Zelf ben ik 18 jaar thuis geweest voor mijn 3 kinderen, en ben vrijwilligerswerk gaan doen toen de jongste naar de peuterspeelzaal ging.De 1e jaren bij de peuterspeelzaal zelf 2 ochtenden in de week meegeholpen en daarna bij een zorgboerderij.Toen onze jongste naar het vmbo ging ben ik weer gaan werken(vond verrassend genoeg heel snel een baan). Maar ik vond het dan ook heerlijk om thuis voor de kinderen te zijn, Praat met je man en bespreek alles goed ook wat betrefd het financiële plaatje want anders kun je beter onder schooltijd vrijwilligerswerk gaan doen zolang ze klein zijn , en dan ben je toch thuis als ze uit school komen. -
Als jij weer wilt gaan werken, moet je dat doen! Je hoeft niet ongelukkig te worden, omdat je eens afgesproken hebt om thuis te blijven voor de kinderen, totdat ze naar school gaan. Een baan kan je toch ook opzeggen, als deze niet bevalt? Niet aardig van je man, om je aan de afspraak te houden, als jij er niet gelukkig van wordt. Kom voor jezelf op!