Emma’s vriendin is alleen met de kinderen bezig
Al jarenlang ben ik vriendinnen met Marise. En op een bepaald moment is de traditie ontstaan om elke week met elkaar af te spreken. We gingen dan de stad in of ’s avonds een bioscoopje pakken. Toen we een relatie kregen, zetten we onze afspraken voort en ook toen we kinderen kregen gingen we ermee door. Mijn dochter is inmiddels een kleutertje van vijf, Marise heeft twee kinderen van drie en bijna een jaar. Door die kinderen vind ik onze afspraken steeds minder leuk. Dat ligt niet aan de kinderen, hoor. Nee, het gaat om alles eromheen. Er is geen echt contact meer tussen mij en Marise, want haar focus ligt alleen bij haar kids. Sam, de oudste, vraagt constant aandacht. Hij klimt bij haar op schoot, dwingt haar om met haar te spelen of hij gilt en jankt door onze gesprekken heen. Marise doet gedwee wat hij zegt. Totdat de baby voeding nodig heeft. Dan ‘mag’ ik Sam bezighouden, want zij moet dan met de baby aan de slag. Gezellig kletsen is er niet bij, we zijn samen alleen maar bezig om haar kinderen te verzorgen en te vermaken. Ik voel me gewoon een halve kinderoppas en heb daar geen zin meer in! Uit gewoonte blijf ik trouw thuis als ze langskomt, maar eigenlijk wil ik veel liever iets anders met mijn vrije middagen doen. Kan ik het maken om Marise te vertellen dat we onze traditie om wekelijks af te spreken maar moeten stopzetten, totdat de kinderen wat groter zijn, of ben ik dan een slechte en egoïstische vriendin?
-
Ik zou Marisa vragen om 1 x per week alleen af te spreken. Dus zonder kinderen. Misschien moet je ipv de middag een avond afspreken. Zodat jullie ook tijd hebben voor elkaar. Vertel haar eerlijk hoe je het nu ziet en dat je juist de dagen voorheen mist zonder kinderen. En misschien kun je als de kinderen weer ouder zijn wel eens gezamenlijk naar een speeltuin gaan zodat de kinderen lekker kunnen spelen en jullie samen gezellig kunnen praten. Het is ook wel bijzonder dat jullie al lang jullie traditie in stand houden. Succes met je beslissing -
Het is je vriendin, het lijkt mij dat je hier gewoon eerlijk over kunt zijn. Je kunt haar toch gewoon zeggen dat je best wilt afspreken, maar wel met haar en niet met haar kinderen erbij? Ik snap het best dat je hier geen zin meer in hebt. Het kan ook geen kwaad om de frequentie terug te schroeven. Jullie levens zijn veranderd, dus pas ook je omgang met elkaar daaraan aan. -
Ik gok dat Marise snakt naar een afspraak zonder de kinderen. Is het mogelijk om in de avond af te spreken (ervan uitgaande dat Marise een partner heeft die dan thuis is)? Als je haar dan eindelijk alleen spreekt wees dan eerlijk over wat je dwarszit en houd de boodschap bij jezelf. Vul niet voor haar van alles in, stel open vragen. Een goede vriendschap kan dat hebben.