De zus van Tamar komt wel érg vaak bij haar uithuilen
De zus van Tamar (41) heeft relatieproblemen en zit zeker een paar keer per maand bij haar aan de keukentafel uit te huilen. Daar is Tamar wel klaar mee, zeker omdat Franny (37) haar adviezen toch niet opvolgt en er helemaal niets verandert. Maar hoe maakt ze dat haar zusje duidelijk?
“Mijn jongere zus is nooit een dramaqueen geweest, vandaar dat ik mijn deur wagenwijd openzette toen Franny eind vorig jaar met een betraand gezicht op de stoep stond. ‘Ik weet niet of ik nog wel verder kan met Sven,’ snikte ze. Al in de deuropening liet ze zich in mijn armen vallen. Ik troostte haar en nam haar mee naar de woonkamer, waar mijn man Wessel op de bank tv zat te kijken. Verschrikt keek hij naar mijn huilende zus. Hij zette meteen de tv uit en liep voor ons uit naar de woonkeuken. ‘Ik zet even wat thee,’ zei hij behulpzaam, terwijl ik Franny uit haar jas hielp en de tissues uit de kast haalde. Aan de keukentafel vertelde Franny uitgebreid wat eraan schortte, en dat was nogal wat. Wessel was erbij komen zitten. Zo te horen ging het om een relatiecrisis van jewelste, waarbij je je kon afvragen of het nog wel goed zou komen.
Franny heeft haar vriend Sven een jaar of zeven geleden leren kennen, op haar dertigste. Ze had daarvoor wel vaker een vriendje gehad, maar echt serieus was het nooit geworden. Dat hoefde destijds van haar ook niet zo, maar inmiddels had ze toch wel behoefte gekregen aan een vaste relatie. En met Sven zag ze het wel voor zich, huisje-boompje-beestje. Wij hadden altijd de indruk gehad dat Sven het ook serieus meende met haar, maar dat beeld moesten we nu een beetje bijstellen. Franny vertelde dat er al een tijdje gedoe was met andere vrouwen en dat Sven er ook een handje van had om zich denigrerend uit te laten tegenover haar. Als Franny daar dan iets van zei, antwoordde hij dat ze het allemaal niet zo serieus moest nemen. Hij hield toch van haar?
We hoorden toen ook voor het eerst dat Franny en Sven een tijdje bezig waren geweest met ivf. Ze waren tijdelijk gestopt om even tot rust te komen, maar de kinderwens was er nog steeds. Dat maakte het er niet makkelijker op voor Franny. ‘Als we uit elkaar gaan, kan ik een kindje wel vergeten!’ brulde ze, terwijl ze de zoveelste tissue vol snoot. Terwijl mijn zusje haar hart uitstortte, verruilde ik de theekopjes voor wijnglazen en haalde Wessel een flesje wit uit de koeling. De tijd tikte weg. Toen de klok één sloeg, wist ik Franny zover te krijgen dat ze in de logeerkamer onder de wol kroop. ‘Morgen als ik thuiskom van mijn werk, ben ik er weer voor je, Fran. Ik zal er altijd voor je zijn,’ zei ik.”
Woedend
“Het duurde een paar dagen, maar toen was Franny’s relatiecrisis na veel praten ‘opgelost’ en besloten zij en Sven met elkaar verder te gaan alsof er niets was gebeurd. Ons advies om een goede relatietherapeut te zoeken, namen ze in overweging, zei Franny, maar voorlopig even niet. Zelf hadden Wessel en ik ook een paar daagjes nodig om bij te komen van alle emoties, maar ik was blij dat het de goede kant op leek te gaan.
Toch was ik niet echt verrast toen Franny na een week of vijf weer bij ons op de stoep stond. Deze keer was ze niet verdrietig, maar woedend. ‘Hij appt met een andere vrouw,’ zei ze boos, en ze beende naar binnen. Weer werd het diep in de nacht en was ik er nog een paar dagen mee bezig. Ik was moe en maakte me zorgen om Franny en haar relatie. Voor mij was het duidelijk dat er heel wat aan de hand was en dat alleen professionele hulp uitkomst kon bieden. Ik kon Franny niet helpen, ik kon slechts een luisterend oor bieden. Wessel hield het die tweede keer trouwens al voor gezien. In plaats van bij ons aan te schuiven, dook hij lekker op tijd zijn bed in.”
Gefrustreerd
“Ik heb Franny meermaals het dringende advies gegeven om een professional in te schakelen, maar om de een of andere reden komt dat er maar niet van. Van mijn luisterend oor maakt ze echter wél gretig gebruik. De afgelopen vier maanden heb ik zeker tien keer met een huilende Franny aan tafel gezeten. Onze wijnvoorraad is inmiddels aardig geslonken, en mijn energievoorraad ook. Ik luister naar haar, troost haar, maar met mijn advies om hulp te zoeken, doet ze niks. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles, want ik zie dat er zo niks verandert. Als ik Franny de voortuin in zie komen, voel ik de weerzin al. Daar gaan we weer… Ik hou van mijn zusje, maar dit trek ik niet langer. Ik ben doodop en gefrustreerd, omdat er toch niets verandert. Het liefst zou ik tegen haar willen zeggen dat ik even klaar ben met haar drama. Ze is hartstikke welkom bij ons thuis, maar even niet meer om over haar ellende te praten. Maar laat ik haar dan eigenlijk niet gewoon vallen? Hoe maak ik haar duidelijk dat ik dit niet meer wil, zonder onze band te beschadigen?”
Tekst: Jet Hoogerwaard – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd
-
Als ze weer komt om uit te huilen dan zeg je als ze wat is uitgehuild. "Fran nu wil ik even heel graag mijn visie op dit geheel geven.Ik vind dit vooropgesteld zo vervelend voor je maar de afgelopen 4 maanden ben je hier al tig keer geweest. Je bent hier ook welkom en ik wil ook graag je helpen want je bent mijn lieve zussie. Het liefst heb ik een gelukkig zusje elke keer op bezoek Elke keer ben je zo gemotioneerd dan werkt je relatie toch echt niet zo langer? Wat zal deze relatie een aanslag zijn op je geest en lichaam.Zelfs ik heb het hoor als je hier bent geweest dat ik weken van slag en heel erg vermoeid ben omdat ik gewoon het beste voor jou wil. Ik snap echt niet verdomme waarom je het niet eens probeert met een relatietherapeut Fran! Maarja dat heb ik al tig keer aangegeven. Je moet echt nu concrete stappen ondernemen hoor want anders ga jij er niet alleen onder door maar ook straks je dierbaren. Is het niet wat dat we nu naar Sven gaan en de boel eens gaan oplossen want weg rennen voor iets is de makkelijkste weg maar hoe rot het ook is je moet de confrontatie maar eens flink met hem aan. Ik ben er ook wel eens klaar mee kom op je bent een sterke meid we gaan naar hem toe en stellen duidelijke eisen. Het is voor hem maar eens kiezen of delen. Naar de relatiethersoeut waar je morgen nog heen belt of je pakt je spullen daar en trekt maar eerst bij ons in en dan moet je niet meer overstag gaan en is het gewoon einde relatie. -
Lieve Tamar, Welkom in de levensles ‘grenzen aangeven’. Ongeacht wie de andere persoon is en hoeveel je van diegene houd, zul jij altijd jou eigen grenzen moeten aangeven. Je zus komt onbewust de energie bij jou ‘stelen’ die ze thuis niet krijgt. Probeer deze uitdaging bij jezelf te houden en probeer de ander niet te redden. Niemand heeft er iets aan als jij er straks ook aan onder door gaat, daar is je zus niet mee geholpen. Geef bij je zus aan wat deze situatie met jou doet, en hoe het voelt. Liefde is niet de ander je laten verwoesten. Medeleven tonen en niet medelijden, want dan lijd jij mee. Hou je genoeg van jezelf om jou grenzen aan te geven? Als jij over je heen laat lopen geef je de situatie van je zus alleen extra brandstof en houd zij het langer vol. Waarom zou ze hulp zoeken? Ze heeft jou toch?! Als je haar echt wilt helpen dan laat je de verantwoording bij haar. Alleen zij kan ervoor kiezen haar lessen hierin te willen leren, dat stelt ze nu zo lang mogelijk uit door telkens bij jou bij te tanken. -
Ik heb in zo'n zelfde situatie gezeten, maar dan met mijn beste vriendin. Haar relatie en de daarbij behorende crisis duurt inmiddels 8 á 9 jaar. En hoewel ze klaar is met haar vent, het huis uitzetten is nog steeds niet gelukt. Toen ze voor de zoveelste keer gal kwam spuwen, heb ik geluisterd en vervolgens gezegd: "weet je, ik kan nu mijn mening en mijn advies geven, maar je doet er toch niets mee. Ik hou van jou, je bent mijn beste vriendin, maar ik zie je kapot gaan. Je bent altijd welkom voor een wijntje of een kop koffie, maar ik heb geen zin meer om me continu zorgen om je te moeten maken. Zodra je de stap écht zet, zal ik je daarmee helpen. En tot die tijd kom je maar gewoon bij mij voor wat gezelligheid. Hou die ellende maar thuis" Grenzen aangeven... -
Vervelende situatie zeg! Je kan zeggen wat je vind en wat je wil en dit eventueel herhalen. Houd het kort. Dus bijv. Ik merk dat ik jou niet verder kan helpen met dit. Ik wil dat je hierover praat met iemand die je wel kan helpen. Ik kan je niet helpen. Ookal wil ik het nog zo graag. (Eventueel herhalen) Plan c: Je kan zeggen (voordat ze komt) dat je op je energie level moet letten en dus even geen bezoek wilt. Of dat ze welkom is maar je goed moet letten op je energie level. Dat je merkt dat het je na de relatie gesprekken moe bent. En het ook aan jou vreet omdat je, je zorgen maakt. Of plan b: als jij voelt dat je moe bent of word dit aangeven. Ik ben moe. Ik kan het nu niet hebben of kunnen we een andere keer afspreken. Of ik merk dat ik moe word dus ik wil nog 10 min praten en dan stuur ik je naar huis. Of dan gaan we wat luchtigs/leuks doen en over iets anders praten Of plan c: wanneer ze komt en ze begint over de relatie te praten. Dan kan je op een ander onderwerp overgaan en zeggen dat je nu over iets anders wilt praten.