wens voor een 4e kindje het liefst een meisje

Ik ben een jonge moeder van 3 zonen de oudste is een puber de middelste is een kleuter en de jongste ook. Ik ben jong bevallen van mijn oudste (mijn ouders waren er fel op tegen) Mijn schoonouders steunden ons zei waren immers ook jong ouders geworden. Al snel was ik weer zwanger maar dit eindigde in een miskraam beide zwangerschappen waren door de pil heen allebei andere soorten. Na de miskraam wilde ik wel weer zwanger worden had er zo moeilijk mee. Snel erna pak weg 3 maanden werd ik zwanger van nummer 2 gepland. Bij de oudste wenste ik heel graag een jongen te krijgen dat was ook zo. Want voor mij ouders zou dit het eerste jongentje worden voor mijn schoonouders niet die hadden zelf al 3 zoons. Bij de 2e hoopte ik een beetje op een meisje maar ik vond het niet heel erg, ik vond het wel leuk een broertje voor mijn oudste zoon. Toch bleef ik verlangen naar nog een kindje natuurlijk meer een beetje wens voorkeur voor een meisje ik had wat info opgezocht op het internet er bestaan heel wat forums over meisjes/jongens diëten. Helaas heb ik niet alles toegepast en ben gestopt naar 4 mnd. En bam zwanger van nummer 3 en ja wel weer een jongen. Ik had het er wel moeilijk mee, maar met mijn zoontje ging het niet zo goed hij had een afwijking in zijn long. Ik hoopte nu alleen nog maar dat hij gezond ter wereld kwam. Het was een ingeleide bevalling en heel snel werd hij geboren en het zag er goed uit. Hij probleem aan zijn long is operatief verwijderd. In die zelfde tijd werd mijn schoonzus zwanger van haar eerste kindje zei hebben er jaren overgedaan om zwanger te worden zei was paar maanden eerder dan mij uitgerekend. Ik vroeg mijn schoonmoeder wat denk jij dat het gaat worden? Ze zei een jongen! Ik geloofde er geen snars van, Ik was bang dat zei wel een dochter kreeg en ik niet! Mijn schoonmoeder belde toen een keer op van weet je wat je schoonzus krijgt? Ik zei nee? EEN MEISJE! Bam voelde een messteek in me. Ook toen ze bevallen was zei ze tegen mij zoon eindelijk een keer wat anders dan blauwe muisjes! Je wordt er toch mee geconfronteerd. Erge is dat mijn schoonmoeder zich uit leeft op jurkjes kamer spulletjes nu nog steeds! En het erge vind dat mijn nichtje op de zelfde dag als mijn oudst is geboren. Dus hij heeft ook geen eigen verjaardag die hij moet delen met zijn nichtje! Ik vind dat mijn schoonmoeder mijn nichtje voor trekt. Mijn man zegt van niet, ik voel dat, net zoals mijn oudste de andere 2 worden bijna niet betrokken bij iets. Met mijn middelste is wat aan de hand hij is erg achter dat bleek al vroeg had dronk niet goed uit de fles had veel spruw huilde veel moest voeding voor hongerige baby’s. Ook al vroeg keek hij al scheel en moest heel jong een brilletje. Hij moest naar een speciale kinderdagverblijf kon niet als mijn oudste naar een peuterspeelzaal. De speciale kinderdagverblijf rade aan om een onderzoek in het ziekenhuis te doen. Gelukkig waren al bekend in het ziekenhuis i.v.m. de jongste. Er werd besloten op DNA af te nemen om op heel veel syndromen te testen! Paar maanden later bleek hij inderdaad een of ander syndroom te hebben om privéreden zet ik dit hier niet neer. En dit bleek erfelijk te zijn. We besloten om de rest van het gezin ook te laten testen. Al pak weg binnen 2 maanden moesten we terug en wat bleek ik had het ook! Mijn 2 andere kinderen niet en mijn man ook niet! Dit weet ik nu iets meer als een half jaar. Rond die zelfde tijd ging mijn jongste naar school het werd stil in huis. Eerder moest ik niet denken aan nog een kindje ik had het te druk met die 3. Het knaagde aan me en vertelde het aan mijn man hij zei dat we maar eens terug moesten naar het ziekenhuis voor wat we konden doen nu bleek dat ik dit heb.We weten wat ons te doen staat maar nu gaan we er nog niet voor. Elke dag is mij wachten te lang om te beginnen voor een 4e kindje. In het ziekenhuis begrepen ze mij wel en ze zeiden ook dat ik maar eens moest zoeken op het internet naar meisjesdieten! Ik stond verbaasd! Maar dit ziekenhuis is natuurlijk in het nieuws geweest ivm genderkliniek annete Noorlander zei zouden samen werken. Dus ik geloof er wel in. Sinds die tijd ben ik een vorm aan het lezen met succes verhalen dus vele vrouwen zijn bevallen van hun dochter een wens die voor hun in vervulling is gegaan. Natuurlijk zijn er enkele die niet hun dochter hebben gekregen. Ik weet dat ik daar rekening mee moet houden. Velen zeggen dat de kans op een 4 jongen groot is! Maar ik hou in mijn achter hoofd vast wat ze hebben gezegd in het ziekenhuis en ik weet wat ik moet doen nu wat betreft het meisjedieet en ik kan zelf bepalen hoe ver ik wil gaan! Natuurlijk is het ook zo dat ik nu met dit syndroom zit ik heb 50% kans om dit door te geven en jongens hebben er waarschijnlijk meer last van dan meisjes. Meer als 4 kindjes willen wij niet of moet al een tweeling worden maar die kans is niet groot aangezien bij ons nergens tweelingen voor komen in de familie. Het meisjeswens werd ook met de tijd maar moeilijker mee om te gaan want in mei werd het eerste meisje geboren na 2 jongens en het zelfde geld voor iemand in juni! Hoe dan ook je word er altijd wel mee geconfronteerd. In de kledingwinkels op tv op straat enz. Ik denk dan waarom hun wel en ik niet! Misschien word ik niet begrepen door iemand ik ken er niet met iemand overpraten een beetje met mijn man.Alleen het forum misschien maar daar lees ik alleen daar plaats ik niks.Dus ik probeer het hier eens! Ik heb geen vriendinnen. Op school sta ik ook altijd alleen. Voel me eenzaam daar in. Mijn huisarts begrijpt mij ook totaal niet. Hij zegt zelfs dat ik moet wachten met nog een kind! Hij zegt misschien dat het leuker is een nakomertje! Maar zo lang gaan wij niet wachten! Ik probeer voor mijn gevoel een beetje toe te geven zoals bijvoorbeeld al kleine babyspulletjes te kopen of kleertjes. Sorry voor mijn lange verhaal!