Welke keuze maak ik?
Ik ben nu een jaar samen geweest met een man. Die in het begin lief, zorgzaam, behulpzaam was. Ik kon dit nooit vinden in mijn andere relatie van 14 jaar. Waar ik 2 kinderen mee heb. Deze partner ging vreemd , keek niet naar zijn kinderen om.
En was nooit thuis. Ik heb na 14 jaar de knoop doorgehakt.
Deze nieuwe man kwam snel op mijn pad.
Ik was terughoudend , maar vele zeiden laat hem niet lopen! Ik ben voor de nieuwe relatie gegaan. En we woonde snel samen.
Hij had ook kinderen uit zijn vorige relatie.alles liep goed , we praatte veel tot midden in de nacht.
Keken amper tv, de sex was altijd echt goed ook iets wat ik gemist had in mijn vorige relatie.
Maar na een paar maanden, kwam er een donkere kant van hem tevoorschijn.
Hij werd erg jaloers , als een man mijn status leuk vond op mijn Social media konden we daar hele erge ruzie over krijgen . Ik begreep het niet , ik deed toch niks verkeerds.
Als ik naar een vriendin ging en 2 uur later thuis kwam , hadden we ruzië. Ik ging daarom ook niet meer weg.
Hij checkte me telefoon , alle appjes , berichten , internet wat ik had opgezocht.
Ik liet het eerst toe, maar daarna werd het vervelend. En vroeg ik daarmee te stoppen.
Hij werd dan boos en zei, heb je iets te verbergen?
Ik zei dan nee ik wil ook mijn privacy.
Toen werd hij boos, en zei als je een eigen leven wil ga je die maar leiden dan rot je nu maar op uit mijn huis.
Ik heb dat laten gaan.
Hij werd boos als ik op mijn Social media zat. En hij wilde dat ik keek als hij erbij was.
Op mijn werk was ik wel eens online , ik keek dan even in mijn pauze op Facebook , of beantwoorden ik mijn appjes.
Als ik thuis kwam , was hij weer boos omdat ik online was geweest.
Dit deed ik dus ook niet meer.
Op een gegeven moment is het zo uit de hand gelopen dat ik terug naar mijn ouders ben gegaan met mijn kinderen.
Na 2 weken had hij spijt, belde hij mij op
Deed er alles aan , en zei ik ga hulp zoeken.
De thuis situatie bij mijn ouders was ook niet prettig of veilig. Ik heb vroeger veel meegemaakt ( huiselijk geweld )
Dus ben eigenlijk weer gevlucht naar hem.
Het ging weer heel goed, hij keek mijn telefoon niet na, hij liet me losser, en was echt veranderd!
Ik dacht wauw nou dit word hem.
Helaas na een paar maanden gebeurde het ritueel weer opnieuw.
Hij wilde dat ik het contact met mijn zus verbrak , en alle mannen uit mijn lijst van Social media ging verwijderen.
De reden voor het contact te verbreken met mijn zus.. ze appte me vaak hoe is het ? Gaat het nog goed? Of word je weer opgeslokt ?
Ze had een keer de politie gebeld omdat ze niks van mij hoorde. En dat viel bij hem in het verkeerde keelgat.
Ik heb gezegd niet te breken met mijn zus.
Waardoor ik weer mijn spullen moest pakken en kon gaan..
Ik zit nu weer helaas bij mijn ouders.
Hier is de situatie niet te harde , mijn vader kan de kinderen niet aan. En we lopen constant op eieren.
Ik ben daardoor geen goede moeder op dit moment.
Ik heb urgentie aangevraagd en ik moet nu afwachten.
En alles wat ik heb meegemaakt vroeger hier , komt ook weer na boven. En dat is echt niet prettig. Ik moet mezelf constant verantwoorden , met wie ik app, waar ik heen ga, wat ik heb gedaan.
Met wie ik heb gebeld.
Hij appt en belt mij ook om alsjeblieft terug te komen.
En dat hij mij losser gaat laten. Iedere dag doet hij zijn best om terug te komen.
Hij beloofd van alles , en wil in relatie therapie. Ik vind dit zo jammer , deze kant van hem is zo lelijk.
Want verder is hij echt wel heel lief en zorgzaam. De kinderen zijn gek op hem.
Maar er word constant aan mij getrokken. Er worden keuzes gemaakt voor mij weer ik niks op te zeggen heb.
Als ik terug ga naar hem, gaan ze de kinderbescherming op mij zetten
Terwijl ik echt wel een goede ben , ze komen niks tekort. Wie zijn ze?
Mijn zus en mijn ouders .
Huidige vader van mijn kinderen wilde toch geen kinderen achteraf. En daarom heeft hij ze maar 2 weekenden in de maand en geen een vakantie. Ik sta er altijd alleen voor.
Zo jammer dat er meteen gedreigd word.
Maar als ik terug ga naar hem, eist hij weer dat ik me zus verbreek.
Als mensen van me houden stellen ze me toch niet constant voor een keuze?
Ik ben nu zo in de war , ik heb geen plek om na te denken. Want hier is elke dag lopen op eieren , zorgen dat mijn kinderen stil zijn . En ik maar me best doe , en zo min mogelijk de deur uit ga anders moet ik mezelf constant verantwoorden.
Ik twijfel het nog een keer te proberen met hem.. maar ga mijn urgentie wel alsnog door zetten . Zodat ik iets heb waar ik op terug kan vallen….
-
Hoe gaat het met je kinderen, hoe oud zijn ze? Wat doe je voor de kost? Ik denk dat je je druk moet maken om je kinderen. Niemand kijkt naar ze om jij ook niet. Niet alles draait om Facebook en duistere vriendjes als je kinderen hebt. Bel veilig thuis voor hulp, dit gaat helemaal fout. Bij je urgentie aanvraag is er ook contact met ze opgenomen, als je zelf hulp zoekt siert je dat. Beter laat dan nooit. Die man is geen optie meer. Beter ga je naar een opvang. -
hup doe wat Karin zegt, het is echt niet een goede situatie voor vooral jouw kinderen. Je noemt wel positieve dingen van hem op alsof je hem wilt verdedigen(ja maar........). Wegwezen van die vent, hij zal nooit veranderen. En wat je zus en moeder hebben gedaan wb de kinderbescherming, groot gelijk. Dat is geen leefsituatie voor hun. Zij denken aan je kinderen en dat zou jij nu ook moeten doen. En laat die mannen voorlopig maar met rust -
Ik vind de kinderbescherming toch wel een beetje ver gaan ze weten dat ik een goede moeder ben! Ik doe alles alleen vanaf hun geboorte. En liefde kun je niet sturen. Ik wist dit ook niet van tevoren. En ik denk wel degelijk aan mijn kinderen. Ik praat elke dag met ze. En zorg dat ze zich kunnen uiten en van de ruzies niks mee kregen. Ze missen hem vooral. Omdat hij wel goed was voor de kinderen. Zijn duistere kant is jammer. Misschien omdat hij heel lang bedrogen is door zijn ex. Maar goed dat mag hij niet op mijn af kuren. Ik ga soiewso voor een eigen huis ik hoop op urgentie . En als hij echt wilt veranderen kan hij dat laten zien en merken. ik ga voorlopig niet terug. -
Miami heeft gelijk, je blijft excuses voor hem zoeken. Doe dat niet! Als hij een nare relatie heeft gehad moet hij zijn verleden eerst verwerken voor hij aan een nieuwe relatie kan beginnen. Dat heb je al gemerkt toch? Wel goed dat je niet terug gaat en urgentie aanvraagt. Zeg in dat gesprek ook dat je overal alleen voor staat; wie weet krijg je meteen wat hulp. Als iemand om urgentie vraagt willen ze precies weten waarom. Dan zal ook wel het één en ander besproken worden. Heel veel succes en vergis je niet: kinderen krijgen hier altijd een klap van. Ook al doe je nog zo je best alle nare dingen bij ze weg te houden. Ken je dat gevoel: je stapt een kamer in en weet meteen: oh jee ze hebben net ruzie en doen hun best om dat niet te laten blijken.. Kinderen weten ook gewoon: mama is verdrietig. Of boos, angstig. Ik wens je veel wijsheid toe en hopelijk een beter leven voor jou en je kindertjes. -
sorry Tamara, dat je vanaf het begin alleen stond met je kinderen(ondanks je partner)betekent nog niet dat je een goede moeder bent. Je dacht nl niet aan je kinderen met je vriend. Kinderen merken altijd als er iets niet lekker loopt tussen de voogden. Echt waar, kinderen voelen dat goed aan ook al probeer je het zo goed mogelijk te verbergen. Ik hoop niet dat je kinderen daarvan een klap hebben gekregen. En verdedig hem toch niet zo(hij was zo goed voor de kinderen). Die kinderen vonden hem misschien helemaal niet zo leuk vanwege het feit dat hij jou niet netjes behandelde. Weet je, stel je was bij hem gebleven dan had hij ook jouw kinderen zo behandelt. En dat is de reden waarom jouw zus en moeder dreigden met kinderbescherming. Goed van jou dat je nu urgentie aanvraagt(je denkt aan je kinderen nu = goede moeder). Ik wens je heel veel succes en zet die man maar uit je hoofd -
Wat een ellende en wat een zooitje heb je ervan gemaakt. En helaas -zoals zoveel vrouwen- totaal afhankelijk van een vent. De ander is nog niet weg en hop snel door naar de volgende. Arme kinderen die hierin maar slaafs hun moeder moeten volgen. Dat ze zo gek op je nieuwe aanwinst zijn zit volgens mij alleen in je eigen hoofd en uit wraak naar je ex en vader van de kinderen. Ja wat nu? Dan maar het slachtoffer uithangen en wijzen naar iedereen behalve jezelf. Top! Ik hoop dat de urgentie niet doorgaat, vrouwen als jij zijn een urgentie niet waard. In plaats daarvan zou ik proberen om een urgentie te krijgen bij een goede psychiater. De kinderen zouden voorlopig ook veel beter af zijn in een liefdevol pleeggezin waar ze structuur en rust krijgen of misschien is de vader niet zo slecht als dat jij beweert en kunnen de kinderen bij hem wonen? Kun jij gewoon lekker verder met je leven verneuken zonder dat daar onschuldige kinderen in meegetrokken worden! Succes ermee.