wat nu
Ik zit met een naar gevoel en ik weet even niet meer wat ik doen moet. zal het proberen zo kort mogelijk te houden.
Na een lange relatie en een gezonde zoon ging de relatie over. Ik heb altijd gezegd dat ik ooit 3 kinderen wil als dat mij gegunt is. Na de relatie leerde ik iemand kennen en na de eerste date bleef die klik erg leuk. Ik was inmiddels bezig een donor kindje te krijgen via het ziekenhuis en ben een heel traject in gegaan.
Die man (nu 35) was altijd heel duidelijk dat hij geen kinderen wou en als hij zijn scharrel ooit een keer zou zwanger maken, hij haar mee zou nemen naar een abortuskliniek. Hij deed het altijd veilig dus geen 1 vrouw zou hem wat kunnen flikken gaf hij zelf al aan. Hij wist dat ik niet aan de pil was, maar we deden het veilig. 2 maanden later raakte ik zwanger. Ik dacht via de donor weg, maar dat bleek niet zo te zijn. Het was dus van hem! doordat hij zo stellig was diegene naar een abortuskliniek mee te nemen, heb ik het hem nooit vertelt. 5 jaar geleden is een gezonde zoon geboren. Dat weet hij, maar dus niet dat het van hem is!
we zien elkaar nog steeds en nig steeds is er een leuke klik. Het is serieus echt een fijne, oprechte man! maar ik wou nog graag een derde maar dan wel van hem. Maar we deden het altijd veilig dus had dat al van mij afgezet.
1x hebben wij het onveilig gedaan en precies…ik was zwanger! Hij dacht gewoon via die donor weg aangezien hij wel wist dat ik graag 3 kinderen wou als dat zou lukken. Waarom het nooit iets tussen ons geworden is, was het feit dat ik toen al 1 zoon had, en hij geen vrouw met al een kind wou hebben, gezien hij zelf geen kids wil.
ik heb dus 2 kinderen van hem waarvan hij totaal geen idee heeft. Ik vind dat hij er recht op heeft, maar ben ontzettend vang voor zijn reactie en de stappen die hij misschien toch wel gaat zetten, gezien het toch zijn kids zijn.
Mijn ouders denken dat dit ook 2 kids zijn van een donor weg en ik moet het mijn middelste straks gaan vertellen. Maar wat moet ik vertellen?! ik kan niet zeggen dat ik niet weet wie het is, want dat weet ik wel.
me ouders zijn in alle staten als ze dit horen…
help!
-
Ik denk de eerste die je toch gaat moeten vertellen als je dit kwijt wil zijn je ouders....praat met hen erover. Want als het goed is houden hun van je en zullen ze je door alles heen helpen. Met hun naast je kun je het aan. De volgende persoon die je benadert is dan de vader van je kind. Zeg gewoon dat je een vermoeden hebt dat t zijn kind is, misschien dat jullie een DNA test kunnen doen . Lijkt het kind op hem. Zeg het en kijk maar wat zijn reactie is ..het kan dat hij van slag is. Dan geef je hem even de tijd, zeg dat je graag verder wil kijken als hij zover is. En wacht af. Pas als hij duidelijk is hoe hij ervoor staat dan kunnen jullie eventueel samen vertellen aan het kind als die er oud genoeg voor is. Als zijn reactie negatief is dan weet je hoe je ervoor staat en dan vertel je je kind op een leeftijd dat jij het goed vind . Met je ouders achter je lukt t wel -
Het spijt me, maar ik moet nu even heel hard zijn. Je hebt hem belazerd, beste dame, hoe je het ook wendt of keert. En ja, hij zal daar boos om worden en nee, dat is niet onterecht. Het is nu echt een jaartje of wat te laat om nog aan zijn rechten te denken, die heb je al met voeten getreden toen je zwanger van hem werd. En nog twee keer ook. Mijn advies: hou het voor je. Je maakt hier helemaal niemand blij mee. -
Hij is een fijne, oprechte man zeg jij. Nou dan zou ik ook eerlijk tegenover hem zijn. Hij heeft er recht op om te weten dat hij 2 kinderen verwekt heeft. Wat hij verder met de informatie doet is aan hem. Je weet nu wie de vader is, met een donor was dat iets lastiger. Ook zou ik eerlijk zijn tegenover de kinderen. Je kunt er voor kiezen om gewoon verder te gaan met je vriend, als hij dat ook wil tenminste, en de zorg voor de kinderen is en blijft voor jou, jij wilde immers kinderen, hij niet. -
Je schrijft nergens of hij jouw kinderen al een keer ontmoet heeft . Zo ja , hoe gaat hij met ze om ? Daar kun je veel uit opmaken . Je moet het hem vertellen . Vooral voor je kinderen later . Zij zullen het willen weten . Hopelijk is het werkelijk een fijne man . Want als hij later als ze groot zijn en hij nog niets van hen wil weten hebben zij een serieus probleem . In dát geval zeg je beter dat hun vader een onbekende donor is . Denk goed na . Jouw beslissing kan na verloop van tijd goed uitvallen , maar indien niet , kan dit je kinderen veel verdriet bezorgen . -
Hij heeft het recht te weten dat het zijn kinderen zijn