Vriendin met schizofrenie
Dag allemaal,
Zoals in de titel al staat, heb ik een lieve vriendin bij wie nog niet zo lang geleden schizofrenie is vastgesteld. Ze is begin twintig en had er tot voor kort nog niet veel last van. Maar de laatste paar weken gaat het steeds slechter met haar. Door de coronacrisis en de mondkapjesplicht (ze woont in de VS) durft ze het huis niet meer uit en ook haar medicijnen lijken niet echt te helpen. Helaas moet ze daarvoor naar de specialist, wat ze nu dus helemaal niet durft. In de tussentijd smijt ze dingen aan diggelen en verwondt ze zichzelf met de scherven of met sigarettenpeuken.
Haar man steunt haar en doet alles voor haar, maar hij kan niet altijd overal tegelijkertijd zijn. In de tussentijd wordt haar roep om hulp op o.a. Facebook steeds luider en wanhopiger. Ik stuur haar lieve berichtjes en probeer de moed erin te houden, maar het valt me behoorlijk zwaar.
Heeft iemand hier ervaring mee? Wat kan ik nog meer voor haar doen, op deze afstand? Ik kan uiteraard nu niet naar haar toe, anders had ik allang in het vliegtuig gezeten. Ik ben zo bang dat ze zich zodanig verwondt dat ze eraan sterft, of dat ze er welbewust een einde aan maakt.
Ik wil zo graag iets doen voor haar, maar wat dan? Hoe dan?
-
Neem contact op met haar man en deel je zorgen met hem. Hij zal toch ook zien dat ze verwondingen heeft en is met haar getrouwd; daar hoort ook bij dat je je partner verzorgd en als ze een gevaar voor zichzelf aan het worden is ze opgenomen moet worden. Meer smaken zijn er niet; je kunt niet meer doen. Vervelend maar zo liggen de zaken. Het is niet jouw probleem, onthou dat goed. Laat het van je afglijden, ze wordt niet beter als jij hier zit te piekeren. En stop met Facebook, daar is nog nooit iemand beter van geworden. Of meldt bij Facebook dat ze zulke dingen schrijft: mag niet, staat in de huisregels. Des te sneller komt er gedwongen hulp voor haar. Sterkte hoor! -
Niet mijn probleem?! Fijn, bedankt. Daar kan ik wat mee. Dat ik daar zelf nou niet op ben gekomen. Natuurlijk, dat is de oplossing. Schouders ophalen, haar lekker laten vallen, want "het is niet mijn probleem" Dat zal me zeker helpen, straks, als het te laat is. En dat durft haar mond open te doen over fatsoen. Karin, keer jij je eigen vrienden maar de rug toe. Zo ben ik niet opgevoed. -
Niet het scherpste mes in de la hè Beverly? Neem contact op met haar man en deel je zorgen met hem. Hij zal toch ook zien dat ze verwondingen heeft en is met haar getrouwd; daar hoort ook bij dat je je partner verzorgd en als ze een gevaar voor zichzelf aan het worden is ze opgenomen moet worden. Ben jij met haar getrouwd? Hoe weet je trouwens wat ze door de kamer dondert, je bent er toch niet bij? En als je echt wat om haar geeft ga je naar haar toe maar dat is dan net weer ff teveel moeite. Fijne vriendin ben jij om haar gewoon in haar sop gaar te laten koken. Je moet je schamen, nog te bedonderd om haar man ff te bellen laat staan haar op te zoeken. Schaam je diep, met een vriendin als jou heb je geen vijanden meer nodig. :-( -
Jij snapt ook werkelijk helemaal niks, hè Karin? NATUURLIUJK sta ik in contact met haar man. Hij doet wat hij kan en staat in nauw contact met haar arts. Daar vertelt hij ons niet al te veel over; er is nog steeds zoiets als privacy en niet de hele wereld hoeft te weten welke medicijnen ze krijgt en hoeveel. Of en wanneer het nodig is om haar op te nemen, zal de ARTS bepalen, niet zij, niet haar man, niet ik en zeker niet jij. En ik weet wat ze door de kamer smijt omdat ik contact heb met haar. Over dat vermaledijde Facebook en messenger, wat ik dus volgens jou maar eens moet afschaffen, zodat ik dan kan doen alsof ik van niks weet. Niet mijn probleem, weet je nog? NIEMAND laat haar in haar sop gaarkoken, IEDEREEN in haar vriendenkring is begaan met haar en haar man. En LEZEN is voor jou blijkbaar ook teveel gevraagd. Ik KAN niet naar haar toe. Ze woont IN DE VS! Er is hier nog steeds zoiets als corona. De VS in zijn gehaal is oranje. Dat zou dus betekenen dat ik, inclusief verplichte quarantaine, meer dan een maand verlof op zou moeten nemen en dan ben ik mijn baan kwijt. Dus nee, naar haar toe vliegen KAN IK DUS NU NIET! Dat is een kwestie van overmacht, anders was ik er nu allang geweest, Ik zit hier GVD te hopen en te bidden om een manier om haar van een afstand moed in te praten zodat we haar niet verliezen en krijg als "advies" een berg stront over me heen omdat ene Karin niet kan lezen. Je wordt bedankt. Ik heb die medelijden met iedereen die bij jou aanklopt voor steun en advies. Want daar ben jij overduidelijk niet toe in staat. -
Mijn broer heeft schizofrenie je weet niet waar je over praat. Ze wil niet naar een arts ze heeft niks te willen. Ik maak me bezorgder om haar omgeving dan om haar facebookverhalen. De kans dat ze haar man iets aandoet omdat ze denkt dat hij de duivel is is stukken groter. Spijtig maar je kan niks doen. Ze moet opgenomen en haar medicijnen desnoods ingespoten krijgen. Kijk eens naar de film A beautiful mind die man smijt ook dingen naar mensen die niemand ziet maar praat daar niet over. Als je dat ziet zal je schrikken en snappen wat ik schrijf, je begrijpt het niet. Het is geen psychisch probleem maar een ziekte zoals kanker of HIV. Niet te genezen met lief doen. Word maar boos i dont care je vraagt hulp maar wil niet horen hoe ernstig haar toestand is. En nee je kan niks doen. Mijn broer mag ook geen internet of kranten laat staan facebook. Maar doe wat je leuk lijkt als ze straks in de gevangenis zit omdat ze haar man doodsteekt in zijn slaap krijg je spijt. Lees erover doe dat aub. Niet zo eigenwijs zijn je wil HAAR toch helpen dan niet vertellen dat ze goed bezig is als het slecht gaat snap je? -
Waar zeg ik dat ze niet naar een arts wil? Jij leest echt niet hè? Ik zeg dat haar arts bepaalt of en zo ja, wanneer ze opgenomen moet worden en tot nu toe is daar nog geen sprake van. En omdat de diagnose pas begin dit jaar gesteld is, zijn ze nog zoekende naar wat voor haar de beste medicijnen zijn, maar ze neemt ze trouw. Dat wordt goed in de gaten gehouden. Ik denk dat ik de medische besluiten dan ook maar overlaat aan degenen die ervoor geleerd hebben. Dat geldt dus ook voor het gebruik van (sociale) media. Dat ze niet te genezen is met lief doen, snapt iedereen om haar heen, daar hoef je niet zo kleinerend over te zijn. Maar dwars door haar ziekte heen is ze nog steeds een MENS. Een lief, bij tijden briljant mens dat liefde en steun verdient op momenten dat ze in gevecht is met haar eigen geesten en niet als crimineel bestempeld hoeft te worden op het moment dat daar geen sprake van is. Haar man neemt dat risico uit liefde en ik zal, ook uit liefde, vanaf hier, doen wat ik kan om haar te behandelen als een voor mij waardevol mens. Ik wens je sterkte met je broer en dat meen ik oprecht. -
Lieve Beverly, hier zeg je dat ze niet naar een psychiater wil: ...Helaas moet ze daarvoor naar de specialist, wat ze nu dus helemaal niet durft. In de tussentijd smijt ze dingen aan diggelen... Dat maakt me angstig. Ik meen het echt niet slecht; je zou echt 'A Beautiful Mind' eens moeten bekijken. https://nl.wikipedia.org/wiki/A_Beautiful_Mind Een waargebeurd verhaal; enfin lees iig even het verhaal. Een genie, een Nobelprijswinnaar die met dezelfde ziekte kampt.. Prachtig verfilmd; als je Netflix hebt: hij staat erop. Ik hoop echt dat je dat doet; het heeft mij veel inzicht en begrip gebracht. Wens jullie heel veel sterkte, en ook ik meen dat oprecht. -
Ik snap dat dat je op het verkeerde been zet. Ze durft vanwege corona nauwelijks naar buiten. De hele lockdown situatie heeft haar hard geraakt, waardoor ze een terugval heeft gehad. Maar zoals ik heb begrepen van haar man, heeft ze inmiddels na een aantal online gesprekken met haar arts, de moed verzameld en is ze weer, samen met haar (overigens geweldige, evenwichtige) man, naar haar ziekenhuisafspraken gegaan, zodat haar arts haar weer kan helpen. Ze heeft ook een nieuwe combinatie van medicijnen gekregen die lijkt goed aan te slaan. De vreemde, enge berichten op Facebook zijn vervangen door voorzichtig optimisme en ze heeft een aantal geliefde hobby's weer opgepakt, waaronder schilderen. Ze is erg kunstzinnig en komt ervan tot rust. Ik ben al met al iets hoopvoller dat ze in wat rustiger vaarwater komt en blijf hopen en bidden dat dat zo lang mogelijk duurt. By the way; ik ben je in deze toch wel een excuus verschuldigd. Wat ik wilde was iets aardigs voor haar doen om haar een lichtpuntje in de duisternis te bieden. Het is gewoon gigantisch frustrerend om dan geconfronteerd te worden met alles wat je niet weet en niet op kunt lossen, ook niet een klein beetje. Afstand, tijdsverschil, financien en corona helpen daar ook niet aan mee. En ik snap ook niet waarom jouw broer geen sociale media mag/kan gebruiken en zij wel, maar misschien hebben artsen in de VS wel heel andere ideeën over de behandeling van schizofrenie dan hier. Al moet ik wel toegeven dat ik blij ben dat ze dat ze haar profiel nog heeft. Het is voor haar ook een middel om mensen bewust te maken van wat een bestaan met een aandoening als schizofrenie met je doet. Daarnaast zou ik een complete radiostilte ook weer griezelig gevonden. Zolang ze schrijft, heeft ze in ieder geval nog geen fatale acties ondernomen. Al met al, nu ik zelf wat kalmer ben, besef ik dat je me echt met de beste bedoelingen hebt willen waarschuwen. Duurde even voordat ik dat doorhad, maar het kwartje is nu gevallen. Dus mijn excuses voor mijn boosheid. Die was niet persoonlijk aan jou gericht, maar ontstaan uit pure frustratie dat ik gewoon zo machteloos tegenover de situatie sta. Begrip hebben voor een situatie die je je (godzijdank) niet kunt voorstellen, is knap lastig. Kun je nagaan hoe het moet zijn als je niet eens op je eigen gedachten kunt vertrouwen. Ik heb inmiddels een aantal kleine verwendingetjes verzameld. Wat goede chocola, een lekker badluchtje, dat soort kleinigheden, gewoon om haar te laten weten dat ik aan haar denk en om haar geef. Je hebt me nieuwsgierig gemaakt naar de film, maar ik ben meer een lezer. Is er bij jouw weten ook een boekversie van? In ieder geval Karin, nogmaals mijn gemeende excuses voor mijn uithalen. En ook nogmaals het allerbeste gewenst voor je broer. Hij heeft het getroffen met een zus die zo voor hem vecht. -
Hoi Beverly, Dankjewel voor je lieve reactie; ik heb het even heel erg druk maar wil toch even snel laten weten dat ik je reactie gelezen heb en er nog op terugkom! Als je die link aanklikt zie je wel dat de film een verfilming is van een boek en wie de schrijfster is, ook het verhaal. Mijn broer mag geen facebook of tv omdat hij van een spreuk of tekst kan denken dat het een opdracht is speciaal voor hem, ook denkt hij dat bv de nieuwslezer, of een gewone kwis als Lingo vol opmerkingen zit die voor hem bedoeld zijn. Hoort ook stemmen, ziet mensen die er niet zijn.. Vandaar, als je in de film ziet dat de hoofdpersoon een denkbeeldig iemand even op zijn baby die in bad zit laat passen waardoor het bijna verdrinkt, en daarna opdracht krijgt van die denkbeeldige personen om zijn vrouw te vermoorden en dat ook bijna doet (is echt gebeurd) zie je hoe gevaarlijk het is. Ook hoe sterk die denkbeeldige mensen in zijn hoofd leven; daarom vind ik de film mooier je ziet wat die man ziet en hoort. Soms wil hij dat ze weggaan en gooit met dingen naar ze, of schreeuwt tegen ze.... daar schrok ik van, en ik snap hoe wanhopig en machteloos je je voelt.. Ik moet echt verder (nachtdienst) maar zal je nog wat meer vertellen als je wilt. Lief dat je zo goed voor je vriendin wil zorgen en wat goed dat ze nu wel naar een psych gaat want medicijnen redden levens in zulke gevallen. En sorry dat ik zo hard tegen jou sprak, dat verdient ook geen schoonheidsprijs... je bedoelt het goed, dat lees ik ook wel. Ik hoop dat het meevalt met je vriendin en dat ze een goede behandeling krijgt. Juist nu met corona waar zoveel mensen roepen dat er aliens rondlopen enz. is ze daar mss heel vatbaar voor, ik vond het echt doodeng en bedoelde eigenlijk: alleen medicijnen en een goede arts kan haar helpen.... Liefs, Karin -
Over schizofrenie gesproken...