Vriend overleden en ik leef nog maar hoe
Mijn vriend is overleden. Weg. Hartaanval. Zo lief zo mooi. Ik hou van hem. Ik ben alleen en niks lukt me meer. Alles herinnert aan hem. Ik ben verkrampt en ziek. Hij was 31 ik 29. Ik heb angsten herbelevingen en ik denk aan een heel leven zonder hem dat duurt heel lang. Verder heb ik 2 vriendinnen die geluk hebben in t leven. Ben ook ziek chronisch , zus ook ernstig ziek. Ik voel alleen maar pijn eerst lukte het me de lichamelijke pijn te negeren maar ik voelde nog zijn omhelzingen waardoor ik doorging maar nu hij weg is dacht ik eerst dat t mijn schuld was omdat ik ging werken , daarna deed ik alsof t niet zo is en nu depressief ik heb geen werk door m’n ziekte nu ook geen liefde, ik heb geen doelen meer. Ik lig in bed dat is ook slecht soms loop ik in de natuur dan huil ik of schreeuw ik wanneer ik alleen ben. Ik eet en drink wel en ik kijk tv op YouTube naar dingen die niks met dood te maken hebben. Slapen vind ik t leukste. Het is nu 1 maand zo. Bedankt schrijven is fijn ik lees alle berichten hier ook ter afleiding wat een ellende allemaal 😉
-
Lieve Saar, Ik ken je niet maar ik denk dat lieve wel gepast is. Wat vreselijk, dat je je vriend bent verloren. Ik kan mij niet indenken als ik mijn man zou verliezen. Laat de pijn er zijn, huil...schreeuw...stop je vol maar probeer ook elke dag een activiteit te ondernemen. Ga bijvoorbeeld wandelen, ook al is het maar 5 minuten... stap voor stap...Nou ik dit zo schrijf weet ik natuurlijk niet of je in staat bent om te lopen maar je snapt mijn intentie. Zoek hulp, het is zo cliché maar het werkt en bovenal wees niet te hard voor jezelf. Probeer te genieten van de mooie herinneringen. Jij kunt dit! Jij bent sterker dan al het verdriet. En kijk niet naar anderen, jij bent jij met je sterkte en je zwakte. Je vriendinnen hebben vast ook dingen waar ze boos of ongelukkig over zijn... het gras is immers..niet altijd groener ;) Sterkte Saar! En een virtuele knuffel! -
Hi Marianne. Dankjewel voor zo'n lieve reactie. Gewoon van iemand die me niet kent. Mooi ! Ik ben gaan wandelen. Ik ben eigenlijk best een positief persoon maar dit gevoel van verdriet is gekmakend. Iemand 8 jaar bij je hebben. Daarna dit. Soms wil ik gewoon verdwijnen in mijn bed. Niet pijn voelen. Ik voel me nog meer eenzaam in gezelschap maar toch doe ik het. En daarna in bed. Het bed is veilig. Bedankt voor je reactie -
Sterkte gecondoleerd -
Hey Saar, Top! Frisse neus doet altijd goed, alhoewel met die regen ;). Vind je het gek dat je door een achtbaan van emoties gaat? Het is pas een maand geleden... laat het er zijn. 8 jaar is niet zomaar iets, maar ik denk niet dat hij wil dat je er aan onderdoor gaat :). Als het straks iets beter gaat, maak dan een fotoboek bijvoorbeeld met al jullie geweldige herinneringen. Is nu nog te vers maar wie weet :) Voor nu, pyama aan, op de bank, chocola of waar je dan ook maar zin in hebt en geniet. Zo te horen ben je inderdaad vet positief van nature dus dat komt vanzelf weer terug, geef jezelf de tijd! En inderdaad trek jezelf soms terug, ga lekker in bed liggen of even in bad, maar wel vet goed dat je sociale activiteiten blijft bezoeken. Topper! Je red het wel, volgend jaar is de pijn minder vers en zal het steeds beter gaan. Succes meid! -
Lieve Saar, OMG wat gA jij door een hel.. mijn vriend heeft vorig jaar een hartaanval en stilstand gehad, maar hij heeft het wel overleefd. Gelukkig, maar dan nog, hij is nu ook nog steeds aan het overleven... Ik denk dat het goed is dat je bij je huisarts aan de bel trekt, en naar een psycholoog gaat. En nee, psychologen zijn niet voor gekke mensen, maar ook om jou te kunnen helpen om dit intense verlies te kunnen verwerken en een plek te kunnen geven. Jou vriend die helaas niet meer bij jou is zou ook niet willen dat jij er zo aan onder door zou gaan. Echt meis, ga hulp vragen want dit verwerken lukt nou eenmaal niet alleen. Ik wens je heel veel kracht en liefde toe, en geniet in ieder geval als je naar buiten gaat van de zon op je gezicht.... De tijd zal het leren om er mee om te kunnen gaan en het een plek te geven. Xxx -
Dankjewel voor de reacties Marianne en Anne. Het is inderdaad een hel. Ik ben ook obsessief met de oorzaak bezig terwijl dat zinloos is. Ook het schuldgevoel dat ik thuis had moeten blijven is er steeds dus ja misschien heb ik hulp nodig. Het voelt alsof ik verscheurt ben. Ik ging de whatsappjes tussen ons lezen en voelde zijn liefde maar werd ik door verscheurd. Ook shock reacties sochtends nadat ik lekker geslapen heb het besef weer en dit steeds opnieuw. Denk steeds had ik maar... Terwijl t zinloos is. Stel me voor dat hij wel was gered. Stel me voor dat we samen een leven hadden. Je weet wel kinderen kleinkinderen. Een toekomst leek me leuk. Ze zeggen dat er fases in rouw zitten maar ik ben alleen maar met schuld bezig en hoe t anders was geweest. Ik weet echt niet hoe ik normaal moet worden. Zo iemand van rouw verwerking zei dat het 4 jaar duurt. Schrok ik van. Sommige mensen zeggen dat de ziel nog ergens is maar toen raakte ik in paniek want ik wilde de ziel ook zien en dan leek het net alsof hij er nog was. Ik vind alles pijnlijk. Ik wil de tijd terugdraaien ik was zo idioot om tijd terugdraaien kan het echt te googelen ook, filmpjes over : dat de mens niet dood gaat maar meerdere bewustzijnen heeft, blabla. Maar ik wil niet dat hij weg is, ik wil niet eeuwig verdrietig zijn. Mensen zeiden dat als ik dood ga ik hem weer zal zien. Ik vraag me af of dat zo is. Ging ook naar zo'n paragnosten website omdat ik in paniek was waar hij is. Nou ook stom om te doen. Ging ik nog meer huilen. En het is tegen het christelijke geloof en hij was vrij gelovig haha. Dus sorry. Het is echt afschuwelijk dit, ik ga weer een eindje lopen, dat vind ik leuk om te doen ik durf niet alles toe te laten want dan schreeuw ik en dat kan alleen in de natuur. Oke bedankt dat was het weer. Ik moet maar weer door naar de volgende dag. Ik geniet van de zee en ik luister muziek. -
Hey Saar, Oef schuldgevoel lijkt me zwaar, maar dan nog, stel dat je thuis was geweest...niemand kan je vertellen of hij het dan wel had gehaald. Daar zou ik echt over gaan praten, en niet met een of andere demonische paragnost. Als jouw vriend geloofde in God, dan is hij nu in de Hemel, hij is hier niet meer op aarde meis.. Ik ben zelf ook christen en krijg echt de kriebels als ik woorden lees als paragnost enzovoort ;) Goed dat je naar buiten blijft gaan en geef het inderdaad de tijd. Praat met mensen om je heen, schrijf dingen in een boekje maar zorg dat je niet luistert naar mensen met demonen... want zij zullen je laten geloven dat mensen meerdere bewustzijns, dat is klinklare onzin. Ik wil je niet het geloof opdringen, juist niet. Maar ik bid je wel heel veel rust toe en weet dat je hem inderdaad weer ziet in de Hemel, want wie op God durft te vertrouwen zal het eeuwig leven hebben. Maar hey nogmaals ik weet niet of je geloofd dus daar kan ik niks over zeggen en ik wil je alleen heel erg bemoedigen en ik hoop dat je over een tijdje de rust kunt vinden. Nogmaals veel sterkte, en als je wilt mailen, je kunt hier vast wel ergens een mailadres opvragen ;) Groetjes! -
Hi Marianne Dankje voor je reactie. Ja in de hemel of is het zo dat mensen in hun graf blijven tot wederopstanding? Of is het zo dat mensen direct naar hemel gaan ? Mijn vriend heeft die dag zelfs in de bijbel gelezen . En denk je dat mensen ons vanuit de hemel zien of is daar geen bewijs voor. Graag mail ik je PS. Ja opgehouden met dat paragnosten gedoe is te creepy -
Hey Saar Ik zal je zover ik kan je een beetje helpen met je vragen :). Ja in de hemel of is het zo dat mensen in hun graf blijven tot wederopstanding? Lastig uit te leggen, maar hun ziel is direct in de hemel, in a split second. Ik weet niet precies in welke vorm de wederopstanding zal gaan zijn, maar er staat dat men op zal staan uit hun graf, al weet ik niet in welke vorm, gezien het lichaam wel gewoon opgaat in de aarde. Als je het leuk vind moet je Openbaringen of Daniel maar eens lezen ;) Of is het zo dat mensen direct naar hemel gaan ? << dat, je ziel is direct weg. En denk je dat mensen ons vanuit de hemel zien of is daar geen bewijs voor. Daar is geen bewijs voor, het is een mooi idee om te denken dat het wel zo is. God ziet ons immers ook in alle omstandigheden ;) Maar ik denk dat we daar pas achter komen als het zover is. Mailen mag altijd. Dus vraag het gerust op bij de admins of hoe zoiets ook gaat. Groetjes! -
Ik weet wat je voeld beste saar het is heel zwaar Je moet op eens alleen verder nu. Alles weer alleen doen en zo moeilijk is dat . Maar je zult je leven weer op moeten pakken. Heb vertrouwen dat het lukt. Mijn vriend is 28 mei 2019.verongelukt met een bedrijfs ongeval.ook erg verdrietig ook voor mijn kind een en die van hem.maar probeer mijn leven weer op te pakken.ik hoop dat je de kracht krijgt om door te gaan liefs Betsie -
Heel veel sterkte Saar, het is verschrikkelijk. En het leven gaat gewoon door, maar dat wil je helemaal niet horen. Ik heb hetzelfde, ik vind ook nog weinig leuk om te doen. En zit vaak met de vraag, wat doen we op deze aardbol? Mijn vriend is ook plotseling overleden. Het leven is oneerlijk. Ik hoop dat je je al iets beter voelt. Maar het gemis gaat nooit meer weg -
Mijn vriend Mike is begin dit jaar overleden ik durf sinds die tijd geen vrienden meer te maken ik durf het gewoon niet meer ik ben echt bang dat hij/zij dan weer overlijd als ik eraan denk moet ik bijna huilen herkend iemand dit?? -
Ik heb het zelfde meegemaakt mijn vriend Mike is overleden ik weet niet hoe precies -
Hallo ik weet wat het is je vriend verliezen Ik heb het zelfde mee gemaakt. Ik lees elke dag zijn Whatsappje van hem die ik kreeg ik heb zelf opgeslagen op mijn computer dat ik die niet kwijt wou. Mij. Vriend is bijna 3 jaar weg ik mis hem nog elke dag. Ik weet wat je door heb gemaakt hoe erg ik het vind -
4 jaar heb moeten vechten om Matthew trogh terug te krijgen en hij wou mij terug ( eigelijk al veel langer gaf hij toe maar hij durfde ni) en dit jaar het 5de jaar vraagde hij terug aan 13 02 2021 wat was ik gelukkig eindelijk mijn lief terug.. we maakte plannen om te gaan samen wonen kindjes.. je zei popje prinses mijn mooi meisje. Tot straks lieve schat.... En toen dag er na sloeg het noodlot toe. Slip gevaar met je auto. He ging achter de vangrail staan en plots was je er niet meer door een vrachtwagen die de verkeerde kant uit draaide. Mijn lieve schat zomaar en zo bruusk uit mij leven gegrepen Liefje ik mis u jij bent mijn alles weet echt niet wat ik verder moet zonder jou