Spijt verhuizing
Al maanden was ik opzoek naar een mooie grotere woning met een tuin of balkon met de hele dag de zon.
Onlangs heb ik een woning gevonden die aan al mijn eisen voldeed.
Alleen, in een andere plaats. De plaats waar ik ook werk. Scheelt mij 7 uur reistijd per week. Heb de woning geaccepteerd. Het voldoet aan al mijn eisen, alleen verder weg van vrienden en familie.
In iets meer dan een uur kan ik bij ze zijn met scooter of het OV. Een auto heb ik niet. Had veel contact met buren en hier totaal niet. Ken weinig mensen en heb niet meer de leeftijd snel nieuwe vrienden te maken. Dit valt me best zwaar. Hou van het sociale contact. Maandag moet ik de sleutels inleveren van mijn andere huisje. Ook dit valt mij heel erg zwaar. Terug gaan is geen optie omdat de woning al verhuurd is, mijn huisje al helemaal klaar is en zoveel hulp heb gehad. Weet niet goed wat ik nu moet maar voel me knap ellendig. Helaas is er een wachtlijst van zo’n 8-10 jaar om terug naar mijn oude vertrouwde stad terug te gaan.
-
Je bent 29. Wat maakt dat ineens een onmogelijke leeftijd om nieuwe contacten op te doen? Het lijkt mij de iseale leeftijd om dat te doen. Oud genoeg om overal legaal aan mee te mogen doen. Jong genoeg om er de energie voor te hebben. En tenzij je nieuwe woonplaats een gat is in the middle of nowhere, zal er heus wel wat te doen zijn. Sportschool? Dansclub? Boekenclub? Postzegelverzamelaarsclub? Ik verzin maar wat hoor, maar joh, probeer eerst eens wat uit voordat de paniek toeslaat. -
Je moet de sleutels van je vorige huis nog inleveren, kan het niet zo zijn dat je gewoon twijfelt of je er wel goed aan gedaan hebt en daardoor in een dipje zit, je onzeker voelt? Ik weet nog dat ik ook altijd als ik verhuisde (paar keer gebeurd) ik toch moeite had om afscheid te nemen van mijn oude huis vanwege de herinneringen, aardige buren enz. Maar als je er eenmaal bent heb je nu dus wel je tuintje, een leuker huis én minder reistijd, dat zou je bijna vergeten!! Je kan ook vrienden M/V uitnodigen voor een housewarming party of borrel en meteen de buren uitnodigen, of de buren alleen eens uitnodigen voor een kop koffie. Ik zou ze meteen vragen wat er zoal te doen is, even doorzetten.. Kan je echt niet wennen en heb je over een jaar spijt kan je altijd nog woningruil proberen, je zit er niet aan vast. Hou dat in je achterhoofd, het idee dat je weer wegkan als je dat écht wil maakt het wat minder zwaar voor je. Denk ik, en hoop ik voor je. Wie weet ben je volgend jaar om deze tijd zielsgelukkig daar en zou je nooit meer terugwillen. Maar ik snap je hoor, het is best een grote stap maar wel een postieve stap! En 29.. nee dat is niet zo oud. Het is altijd moeilijk om een vertrouwde plek in te ruilen voor iets nieuws, niet gek dat je nu opeens heel erg twijfelt. Mag best, als het maar niet de overhand krijgt. Wonen er geen collega's van je daar die je wegwijs kunnen maken? En idd, sportclub etc is een goede manier om mensen te ontmoeten. Heel veel plezier in je nieuwe huis en hopelijk is je heimwee snel over! -
Aangezien je de sleutels van je vorige woning nog moet inleveren is dit pril.Dat brengt onzekerheid en negatieve gevoelens met zich mee. Laat eerst eens alles rustig bezinken en ga dan op een sportclub of iets anders sociaal gebeuren. Heb je nog na een jaar dit gevoel dan kan je nadenken over iets kopen? Je werkt dus krijg je hypotheek. Dat.kan net zoveel zijn als je huur. Probeer een huisje te kopen in een omgeving waar je je prettig voelt. -
Niet zo janken. Je hebt deze keuze zelf gemaakt, dus nu er iets van maken.