Spijt van mijn gedrag, hoe maak ik het goed?

Ik heb een paar weken geleden knallende ruzie gemaakt toen ik een weekend thuis was. Ik heb me vreselijk onredelijk gedragen tegen alles en iedereen, maar vooral tegen mijn jongste zusje. Ik studeer en woon op kamers. Ik was een weekend thuis en ik voelde me nogal klote omdat mijn vriend het had uitgemaakt en ik mijn tentamens had verknald. Dus ik was behoorlijk chagrijnig, maar ik in mijn irritatie/boosheid heb ik mijn zusjes, vooral de jongste echt intens vernederd en heb hele gemene dingen gezegd. Dingen die ik niet meen en waar ik heel veel spijt van heb. Helaas heb ik dat vroeger als kind ook vaak gedaan. Ik was zes toen mijn jongste zusje geboren werd. Ze had veel zorg nodig, met name het eerste jaar, en ik was een jaloers kind. Mijn andere zusje, de middelste van ons drie, was juist heel rustig en meegaand. In ieder geval vond ik vroeger dat ik veeeel te weinig aandacht kreeg en dat eiste ik op door negatief en gemeen gedrag. Sinds het einde van de puberteit en met name sinds ik studeer, ging het beter tussen mij en mijn familie. Tot dit weekend, ik heb me echt weer gedragen als een jaloers kind van zes en daar heb ik spijt van. Veel spijt. En ik schaam me. Dit heeft mijn familie en vooral mijn lieve zusje(s) niet verdiend. Ik ben op een gegeven moment boos weggegaan, terug naar mijn kamer. Mijn andere zusje belde me, maar ik nam niet op. Ze appte me dat mijn jongste zusje heel verdrietig en gekwetst is en dat ik het goed moet komen maken. Ik heb haar appjes genegeerd. Mijn moeder belde een dag later, heb wederom niet opgenomen. Ook zij appte dat ze met me wilde praten. Ook dat heb ik genegeerd. Inmiddels is deze situatie twee weken geleden en ik voel me zo ontzettend slecht en schuldig en ik heb zoveel spijt, maar ik schaam me gewoon dood om mijn familie onder ogen te komen. Hoe pak ik dit in godsnaam op een goede manier aan, want het laatste wat ik wil is dat het allemaal nog verder escaleert en dat ik in alle emotie weer lelijke dingen ga roepen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • miami 20-01-2017 15:29
    Nou K. je weet dat je fout zit, als jij volwassen wil overkomen dan ga je naar je familie toe met een grote bos bloemen en ga je excuses aanbieden. Niet te lang ermee wachten want dan wordt het alleen maar zwaarder. En ga eens leren om met je gedrag om te gaan. Dus als iets tegenzit ga het niet afreageren op anderen. En als anderen jou willen benaderen via app/belletje of wat dan ook, negeer dat niet zeg. Zij hebben ook verdriet door jouw pubergedrag. kom op, schouders recht en kopen die mooie bos bloemen.
  • K. 23-01-2017 08:44
    Bedankt voor je reactie Miami. Afgelopen zaterdag ben ik naar mijn familie toe gegaan met een mooie bos bloemen en een grote doos chocola. En met een knoop in mijn maag en een brok in mijn keel. Gelukkig waren ze heel blij dat ik het goed wilde maken. We hebben veel gesproken, vooral over vroeger en hoe iedereen dat ervaren heeft. Dingen naar elkaar uitgesproken, zonder verwijten, zonder oordelen. Dat was heel fijn. Ook heftig en moeilijk, maar vooral fijn. Ze hebben mijn excuses aanvaard en daar ben ik ontzettend blij en dankbaar om. Binnenkort ga ik met mijn zusjes iets leuks doen, om onze band weer wat te versterken en omdat ze dat gewoon verdienen. Ook ga ik kijken naar een cursus omgaan met emoties of iets dergelijks. Mijn universiteit biedt allerhande cursussen aan voor van alles en nog wat, dus ik ga eens kijken of er ook iets voor mij tussen zit. Hoewel ik altijd nogal sceptisch tegenover dit soort cursussen stond, wil ik het wel proberen, omdat ik koste wat kost wil voorkomen dat ik nog een keer zo buiten mijn boekje ga als twee weken geleden. Want dat verdient mijn lieve familie niet.
  • miami 23-01-2017 15:25
    meid ik ben trots op je!!!!!!!