Relatie met drugsverslaafde in herstel
Hallo allemaal, ik weet niet goed hoe te beginnen, maar hoop ergens op mensen die snappen hoe ik me voel. Bijna een jaar geleden kreeg ik van mijn vriend te horen dat hij cocaïne verslaafd is (toen zei hij nog, ben verslaafd aan het worden…. stap 1 erkennen, zat er toen nog niet in) De grond viel onder mijn voeten vandaan. Waaat?? Nóóit iets van gemerkt. Hij werd op dat moment gedwongen het mij te vertellen door mensen in mijn omgeving, die er op een heel vernederende manier voor mij, zijn achter gekomen. In eerste instantie denk je natuurlijk, weg bij die man, ook ik dacht dat. Hoe kon ik ooit nog met hem samenleven? Maar bijna een jaar verder zijn we nog samen en liggen er mooie dingen op ons pad, maar blijkt het allemaal toch nét iets moeilijker dan gedacht. Telkens valt er weer een stukje over hoe, waarom, wanneer en ga zo maar door. Langzaam maar zeker worden er telkens meer dingen duidelijk over die tijd en hoeveel er toen gelogen en bedrogen is. Dat doet enorm veel pijn. Het vechten wordt ook zwaar en moeilijk. Zijn er mensen die dit herkennen?
-
Zelf geen ervaring mee gelukkig maar wel een bekende van mij die er ervaring mee heeft. Bedenk heel goed of je dit wil. Ergens is het niet eerlijk de ander een (nieuwe) kans te geven, maar mensen met een verslaving zijn meesters in mooi weer spelen, en doen of er niets aan de hand is, kunnen als het moet liegen dat ze het zelf geloven. Je leeft met een beetje pech je leven in een schijn wereld, waarin je nooit weet hoe het er daadwerkelijk voor staat, of de ander je mee de ellende in sleurt. -
Sorry maar ik snap niet precies wat je bedoelt.. Je kwam achter zijn cokegebruik 'op vernederende wijze' en hij zei verslaafd te raken; dat is stap één? Nooit wat van gemerkt, hoe kan dat nou; cocaine kost 50,- per gram ong. dat hakt er aardig in of wonen jullie niet samen? Ik nam aan van wel eigenlijk. Je bent bij hem gebleven en gaat hij door met gebruiken, weet je dat niet of is hij gestopt, mss zelfs behandeld voor die verslaving? Welke mooie dingen zie je op jullie pad liggen? Snap ik nou goed dat die verslaving niet het probleem is maar het feit dat je steeds weer iets ontdekt over voorgelogen zijn door hem, in het verleden of liegt hij nog steeds. Twijfel je aan alles wat hij zegt? Zou ik heel goed begrijpen trouwens, vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Wat verwacht je van hem en wat verwacht je aan de antwoorden hier te hebben? Je kan altijd nog opstappen als je hem niet kan vergeven gelogen te hebben. Zonder vertrouwen is een relatie eigenlijk niet mogelijk. Als je hem niet meer vertrouwd snap ik dat en zou ik er een punt achter zetten. Ik zie niks moois eigenlijk, wat zie jij nog in hem? Zware vechtpartijen die steeds erger worden; het klinkt niet als een fijne relatie.. succes en zorg goed voor jezelf!! -
Heb nooit in een relatie gezeten met een verslaafde, maar het wel zien gebeuren. En helaas ging dat toen absoluut niet goed. Want drugsverslaafde in herstel? Dat duurt niet één jaar, dat duurt járen! En daarna (als dat al lukt) is het steeds opletten op een eventuele terugval. Natuurlijk, het kán, maar zoals jij het stelt, twijfel ik eraan. Krijgt hij hulp, begeleiding van een arts? Of kliniek? Op zijn eigen houtje is geen goed idee. Als je van hem houdt en toch bij hem wil blijven, probeer hem dan zover te krijgen dat hij ergens naartoe gaat waar hij onder supervisie kan afkicken. En hou hem in de gaten als hij eenmaal clean zou zijn. Ik begrijp echt dat je het beste van hem wil zien. En ik gun je een fijne relatie, maar ook al heeft de bril die je op hebt, al kleine barstjes; hij is nog steeds wel erg roze getint. -
gelukkig ik heb er geen ervaring mee maar waarom zou je bij iemand blijven die je bedriegt. Je zegt er liggen mooie dingen op ons pad maar ik lees meer dat er veel pijn en strijd is. Wil je daar verder mee leven? Een verslaafde blijft zijn hele leven verslaafd, ook al is hij helemaal afgekickt, er is altijd een kans dat het weer terugkomt. Ik zou mijn energie maar ergens anders insteken. O ja, hij moest het je vertellen van andere mensen in je omgeving dus hij wilde het liever niet zelf vertellen. Ik zou zeggen, kies voor jezelf want hij kiest niet voor jou maar voor de drugs -
Even een ander geluid: het KAN wel! Toen ik mijn man leerde kennen gebruikte hij ook: wiet, alcohol, cocaïne, ketamine… en wie weet wat nog. Ook nog twee keer een kuur testosteron voor zijn fysiek. Ik heb tegen hem gezegd dat ik heel graag een toekomst met hem wilde, maar zonder al die shit. Dus wilde hij met mij zijn dan moest hij overal mee stoppen. Zelfs roken. Blijkbaar was dat toch een goede motivatie. We spraken een datum af en vanaf dat moment is hij overal mee gestopt. Droomt hij erover dan vertelt hij me dat. Denkt hij eraan dan laat hij het meteen weten. Maar dat is ook wel belangrijk denk ik, hij heeft me zelf verteld dat hij verslaafd was, was heel open en eerlijk, maakte de dingen niet mooier dan ze waren. Inmiddels gaat het heel erg goed met hem (en ons). Hij werkt hard, we hebben twee dochtertjes, het contact met zijn ouders is hersteld… Als je hem nog kunt vertrouwen zou ik hem al met al wel een kans geven!