Radiostilte

Een aantal jaar geleden zijn mijn man en ik bevriend geraakt met een gezin drie dorpen verderop. Mijn man raakte eerst bevriend met A (man) en ik later met B (vrouw). Wat ik niet wist over B was dat zij een ongelooflijk jaloezie probleem heeft. Zulk heftig gedrag wat ronduit grensoverschrijdend is. Ook uit zij dit soms fysiek tegen A, dus je zou wel kunnen stellen dat er ook huiselijk geweld plaats vindt.
Het was al ‘bijzonder’ dat zij mij toeliet in hun leven want met zo’n extreme jaloezie houd je niet veel vrienden over, dat snap je wel. Naar de buitenwereld toe lijkt het een happy family maar wij weten middels beter. A neemt mijn man in vertrouwen en B deelt soms dingen met mij, maar neemt zelf weinig reflectie op zich. Volgens haar moeten ze er maar mee ‘leren leven’. Dat gaat natuurlijk niet. Ook hebben ze 5 kinderen die de dupe zijn van dit gedrag, de conflicten tussen ouders. Ik wil benadrukken dat er geen aanleiding is voor deze extreme jaloezie. A is nooit vreemd gegaan en eerlijk gezegd is het ook geen knaptoet om te zien. Toch maakt dit voor B niets uit. Het contact tussen mij en B is soms af en aan geweest. Wanneer ik te dichtbij kom of in haar ogen een beslissing maak of bijv. iets simpels, A uitnodig voor een groepsactiviteit (we gaan naar dezelfde kerk) dan gaat het contact weer tot 0. Dan hoor ik weken, maanden niets van haar en moet ik via via horen dat ze geen contact meer wil. Ik vind dat overigens heel kinderachtig maar heb het tot nu toe altijd zo gelaten. Omdat ze al zo geïsoleerd zijn wilde ik de deur altijd open laten.

Een paar maanden geleden was het echter weer zo gegaan. B komt dan klagen over haar huwelijk bij mij terwijl ze zelf het grootste aandeel is en ze eigenlijk samen in therapie zouden moeten, wat A ook een aantal keer heeft voorgesteld. Zodat zij van haar extreme jaloezie kan afkomen. Ik gaf dat voorzichtig terug, ik moet eerlijk zeggen dat ik het enkel aanhoren en napapagaaien van adviezen waar toch niks mee wordt gedaan, erg zat ben. Mijn man was diezelfde avond bij A en was erg geschrokken over hoe hij hem had aangetroffen. Depressief en somber, lijdende onder de jaloezie van zijn vrouw die elke vorm van hulp afsloeg. B ging naar huis en wat denk je, weer hoor ik dagen niks, er wordt op geen enkele app gereageerd en uiteindelijk na 2 maanden radiostilte geeft ze aan dat de bom onder hun huwelijk gebarsten is. Ik geef terug dat ik best eens een rondje wil fietsen, samen erover kletsen maar ze weert alle contact af. Weer hoor ik weken niets van haar. Iemand waarbij je naast de mindere zaken toch ook wel een band hebt opgebouwd, kinderen spelen altijd met elkaar. Als ik vraag of ze het mij verwijt zegt ze niks. Ik weet niet wat ik fout heb gedaan of waarom ik het nu moet ontgelden. Onze vriendschap ging niet alleen over haar huwelijksproblemen. Maar nu voel ik me toch afgedankt. Gisteren stuurt ze dan weer een koetjes kalfjes berichtje of ik met de kids langs kom maar ik heb vriendelijk bedankt. Denken jullie dat deze vriendschap nog het redden waard is? Het kost mij enorm veel energie maar ik vind het anders ook zo sneu voor A. Als ik wel bevriend blijf kan ik nog in de gaten houden hoe het thuis gaat, zegt mijn man. Maar het kost me zoveel energie. Ik weet het niet. Hebben jullie advies ?