Postnatale depressie
Ik heb toen mijn kinderen werden geboren helaas 2 maal een postnatale depressie gehad. Bij de eerste uitte dit zich in paniek aanvallen en hyperventilaties. Daarnaast ging ik ook heel erg derealiseren.
Er is veel gebeurd in mijn leven en helaas was ik bij mijn tweede zwangerschap al zo vreselijk bang voor de bevalling dat ik weer zwaar depressief werd. Het was echt heel erg! Ik kon niet meer slapen, wilde absoluut niet bevallen en was aan het verdringen/ontwijken dat ik zwanger was. Ik had nachtmerries over aliens in mijn buik en zag de bevalling echt als het einde van mijn leven. Ook na de bevalling ging het helemaal mis en had ik psycbotische klachten. Zoals dingen zien, voelen en ervaren die raar waren en niet realistisch. Er zijn zoveel nare ervaringen in deze weken en toen kreeg ik hulp vanuit een crisis dienst. Ik kreeg antidepressiva en na ongeveer 2 weken voelde ik mij ineens zo goed. Dit heeft iets meer dan een jaar aangehouden, totdat ik weer stopte met de antidepressiva. Toen ik ermee was gestopt kwamen de klachten langzamer hand steeds weer terug. Tot op heden heb ik hier nog steeds last van. Relaties lukken niet en zo zit ik vaak met een gebroken hart door ruzies, pauzes in de relatie. Nu is de relatie definitief over. Ik voel me niet begrepen hierin en zou graag het hele verhaal eens willen uitbrengen. Iemand tips waar/hie ik bijvoorbeeld een boek kan schrijven?
-
Even samenvatten: je hebt 2 kinderen, de vader(s) zijn niet meer in beeld en jij hebt de grootste moeite om je staande te houden. Ik zou eerst met een arts bespreken of je niet te vroeg bent gestopt met antidepressiva, of weer opnieuw beginnen. Dan komen je kinderen, en je moet voldoende slaap hebben. En dan wil je ook nog een boek schrijven.. lijkt me veel gevraagd! Denk dat je dat in eigen beheer kunt/moet doen, een uitgever zal er niet snel iets in zien tenzij je fantastisch kan schrijven. Pak je laptop en begin. Google op boek uitgeven in eigen beheer, gooi er een paar honderd euro tegenaan en je boek wordt gedrukt. Kan zelfs via bol.com aangeboden worden, wie weet wil iemand het kopen. Maar als je zelf niet op het idee komt om te googelen: 'een boek uitgeven hoe doe ik dat' zie ik het toch een beetje somber in, sorry! Je kinderen staan wel op de eerste plaats, niet een boek zoals er al zoveel zijn over postnatale depressies en alleen moeder zijn etc. Angst voor de bevalling lijkt me wel een goed onderwerp, daar is weinig over te vinden. En dat is achter de rug nu; kan goed voor je zijn om daarover te schrijven. Je bent niet de enige en het zou goed zijn als er meer aandacht komt voor de angst voor bevallingen, pijnstilling of een keizersnede als je dat wil zonder medische indicatie. In de VS kan dat wel... Mss even wachten en gaan schrijven als je kinderen wat ouder zijn en jij weer volop energie hebt. Je kan je zelfgeschreven manuscript ook naar een uitgever sturen met de vraag of ze het willen uitgeven. Mocht het erg goed zijn: wie weet. Maar nu is niet de juiste tijd imho. Succes met alles en schrijf eerst maar net zoals je hier doet: gewoon een beetje je hart luchten. Later kan je het gebruiken als geheugensteuntje hoe het ook alweer was zoals je je nu voelt. Ook kan je een cursus volgen: hoe schrijf je een boek? Is denk ik wel nuttig én leuk, even wat anders en het vergroot de kans op succes als je echt toe bent aan schrijven! Met alle respect: focus nu vooral op je kinderen en zorg goed voor jezelf. De rest komt later. Nu alvast oefenen kan altijd!