Ongepast of niet?
Hallo, ik ben Klaartje en ik wil graag weten hoe anderen hierover denken:
Toen ik begin voorjaar 2022 begon aan mijn huidige baan, zaten we in de nasleep van alle coronamaatregelen. Daarom vond ik het niet gek dat de meeste collega’s zich introduceerden met een knikje en een lach, in plaats van handen te schudden. Tenslotte kende ik niemand en niemand kende mij.
Dat was al anders op mijn verjaardag, zo’n twee maanden later. De meeste maatregelen waren opgeheven, ik kende mijn directe collega’s wat beter, dus zij die weer handjes durfden te schudden, deden dat ook en ook dat was oké.
Inmiddels ben ik helemaal ingeburgerd, allang de laatste nieuwe op de afdeling niet meer en weet ik over het algemeen goed in te schatten wat welke collega doet in welke situatie. Ik voel me goed hier, kan het met iedereen wel vinden en ga met plezier hierheen.
Maar toch is er iets gebeurd wat een beetje uit de hand dreigt te lopen, hoewel ik daar niet om heb gevraagd.
Het zit zo; één van mijn mannelijke collega’s, ik noem hem even Tom, is een hele spontane vent. Ik mag hem graag, kan goed met hem werken, praten, lachen en we snappen elkaar beter dan sommige anderen op de afdeling. Dus ik stond er dan ook niet raar van te kijken dat hij me vorige week, na de kerstvakantie, niet alleen een hand, maar ook drie zoenen gaf, zoals ver voor corona en het hele metoo gebeuren. Ikzelf had en heb daar geen bezwaren tegen; denk niet dat er bijbedoelingen waren of zo. Gewoon een hartelijke begroeting, meer niet.
Niks aan de hand dus, ware het niet voor het feit dat mijn twee andere vrouwelijke collega’s (de rest zijn mannen) er uiterst geschokt over waren. Niet zozeer vanwege corona, maar omdat zij het in deze dagen ‘ongepast’ vinden dat collega’s elkaar zoenen. Het zou ‘grensoverschrijdend’ zijn. Ik moet er volgens hen werk van maken.
Dat wil ik dus helemaal niet. Tom is, nogmaals, een fijne, hartelijke vent. Ik mag hem. Hij heeft bij mij persoonlijk geen enkele grens overschreden. Ik heb hem ook niet bepaald met afschuw van me afgeduwd, want ik vertrouw hem. Het waren drie zoenen op de wang, dat is alles. Daar ga ik niet iemand’s carriere voor op het spel zetten, daar ga ik zijn huwelijk niet voor verstoren.
Ik heb geen idee wat ik hier nu mee aan moet. Wil met alle collega’s goed om kunnen blijven gaan, maar wil Tom niet aan de ketting leggen omdat anderen vinden dat hij tever is gegaan.
Wat zouden jullie doen?
-
Ze zullen er vast niet meer over beginnen en begin er zelf niet over en laat het geheel gewoon rusten. Als ze erover beginnen en over grensoverscheidend gedrag dan zeg je "huh waar hebben jullie het godsnaam over?" Als ze over de drie zoenen beginnen dan begin je heel hard te lachen en zeg je "menen jullie dit serieus?" En als ze dat doen dan zeg je jeetje man ik heb met oud en nieuw wel 10 mannen en wel 15 vrouwen 3 kussen op de wang gegeven. Ben ik dan ineens ook lesbisch ofzo? Sorry hoor maar ik denk er geheel anders over en dit is al weer weken geleden dus zit er niet zo over in en laat het rusten. Ik ga weer aan het werk." -
Jezus wat een nare vrouwelijke collega's heb jij. Typisch vrouwen die zo moeilijk kunnen doen, over iets wat hen persoonlijk niet eens aangaat! Ik ben zelf vrouw overigens. Ik zou gewoon je eigen gevoel volgen en er niks mee doen. Een collega waar je goed mee kan praten, lachen én werken is hartstikke veel waard. Ik merk ook alweer veel vaker dat die coronaregels 'verslappen'. Dat is gewoon een feit. En 3 zoenen op de wang heeft in NL nooit iets meer betekent dan een hartelijke groet. Dus blijf vooral trouw aan je eigen morele waardes.. -
Bedankt lieve dames voor jullie reacties. Het doet me ergens wel goed dat jullie het net zo overtrokken vinden als ik. Dus laat ik inderdaad hun verontwaardiging mooi links liggen. Als zij het niet op prijs stellen, mogen zij er wat van zeggen als het hen overkomt. Intussen zijn Tom en ik nog steeds beste maatjes. Binnenkort is hij jarig. Ik denk dat ik al weet hoe ik hem hartelijk ga feliciteren...