Ongelukkig gevoel

11-03-2020 19:19 4

Noortje (16) 11-03-2020 19:19

Ik heb de laatste tijd een ongelukkig gevoel,dit kan komen misschien doordat ik de laatste tijd soms ruzie heb met mijn ouders en ruzie met mijn broertje, maar dat is nu al weer een beetje voorbij. Toch vindt ik het jammer en blijft het me dwars zitten. Daarnaast drinkt mijn vader soms te veel. Mijn ouders zijn gescheiden en is dus alleen mijn vader er en ik durf het niet tegen mijn moeder te vertellen. Meestal is hij heel lief, maar soms drinkt hij te veel en dat vind ik zo erg. Ik snap dan niet waarom hij dat doet, hij houdt van mij en dan vraag ik me af, als hij van me houdt waarom doet hij dat dan. Wat heb ik dan aan zo’n vader. Daarbij heb ik door dat we nu in clusters zitten bij school niet mijn beste vriendinnen in mijn klas en ben ik dus alleen in mijn klas dat vindt ik heel jammer, daardoor ben ik ook best onzeker geworden over van alles en nog wat, waarbij ik eerst nooit bij stil stond. Dit allemaal zorgt soms voor dat ik zelfmoordgedachtes heb, dit zou ik noooooit doen, maar dan ook echt nooit, maar op een of andere manier is dat mijn hoofd in gekomen en gaat dat samen met dat ongelukkige gevoel mijn hoofd niet meer uit.
Ik heb dit vorig jaar rond deze tijd ook gehad, toen heb ik hulp gehad en ben ik er weer bovenop gekomen, maar nu door al dit, is het weer terug. Daar ben ik best verdrietig om. Ik durf nu ook niet meer terug naar mijn hulp toe te gaan, ze ziet me weer aankomen. Ik heb het wel met mijn ouders er over, maar over sommige dingen ook niet (zoals dat drinken van mijn vader, omdat ik het gewoon niet durf).
Ik hoop dat jullie mij misschien advies kunnen geven, of een hart onder de riem kunnen steken, want ik weet het even niet meer, ik wil zo gelukkig mogelijk zijn en 92 worden, maar ik ben nu gewoon even niet zo gelukkig.

Liefs Noortje

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Karin 15-03-2020 13:04
    Klinkt als een normale puber met de onzekerheid die daarbij komt kijken. Komt allemaal goed hoor kop op.
  • Loes 18-03-2020 20:35
    Wat vervelend voor je. Het is juist dapper dat je hulpt zoekt. Geloof mij vooral in meisjes rond jou leeftijd lopen met onzekerheden etc. Maar als je er "zelfmoord gedachtes" over krijgt ookal zou je dat nooit never doen en echt steeds een ongelukkig gevoel hebt dan zou ik toch hulp zoeken. Deze mensen zijn juist daarvoor en denken echt niet "daar heb je die gene weer" Ik denk juist dat ze het erg knap en vooral dapper vinden om weer zo'n moeilijke stap te zetten" Je moet echt een keer aan jezelf denken en toch denk ik de laatste stap en de moeilijkste stap moet nemen "hulp zoeken" want hor langer je wacht des te moeilijker het wordt. Achteraf zou je vast denken "had ik dit maar eerder gedaan" Je kan anders ook je mentor op school benaderen of als toch liever anoniem blijft de kindertelefoon o.i.d. bellen of mailen.Volgens mij kan je er ook mee chatten maar daar ben ik niet in thuis.Google maar eens onder kindertelefoon.
  • Charmaine 28-03-2020 21:19
    Hoi Noortje, rot dat je je zo voelt, en goed dat je je probleem deelt. Het zal zeker opluchten, en dan krijgt het al minder vat op je. Ik heb zelf ook geen zelfmoord gedachtes, maar wel momenten van wanhoop waarop ik het liefst pijn wil voelen. En dat helpt dan ook wel eigenlijk. Eventjes. Niet echt een gezonde remedie waarschijnlijk. Ik kan makkelijk lullen, maar eigenlijk weet ik het ook nog niet. Dus ik kan beter nog geen praktische tips geven. Het beste wat ik kan zeggen is dat als ik me slecht voel, ik me na een poosje vaak vanzelf wel weer wat beter of goed voel. Mensen over mijn problemen vertellen heeft mij tot nu toe niet zoveel geholpen, het maakte ze soms alleen erger, maar ik kan me wel voorstellen dat het kan helpen met mensen te praten die soortgelijke problemen hebben. Ik hoop dat wel, want daar ga ik binnenkort zelf aan beginnen :-) Alcohol en drugs werken misschien even, maar uiteindelijk ook niet meer. Je problemen vinden er wel weer een weg doorheen, en dan raak je alleen maar meer het zicht kwijt op wat die problemen eigenlijk zijn. Het is een doodlopend spoor, en wanneer je daar achter komt moet je weer helemaal terug, met alle problemen die het heeft veroorzaakt erbij. Dat kan ik je ondertussen wel vertellen. Als je vader nuchter is, en dat is hij vast vaak genoeg, zeg het gewoon tegen hem dat zijn drankgebruik je soms stoort, en waarom. Ik heb het zelf aardig bont gemaakt qua alcohol, en toch hebben vrij weinig mensen tegen me gezegd dat het niet tof is, en waarom. Het is meestal wel overduidelijk, maar probeer het te benoemen ipv er bv. boos over te worden. Verder weet ik het ook nog niet. Ik ga serieus proberen dat te veranderen. Hopelijk kan ik je dan beter helpen. Stay tuned! Denk aan leuke en mooie dingen, klein&groot, die in het verschiet kunnen liggen, en stapje voor stapje kom je er vast uit.
  • Anoniem 03-10-2020 18:48
    Ik heb hetzelfde om eerlijk te zijn en het zijn moeilijk zijn voor je om weer wat zekerder te zijn. Ik ga wat vertellen wat mij wel een beetje heeft geholpen met mijn onzekerheid. Wat ik deed was in Discord met onbekenden praten en spelletje spelen die ik zelf ook heb. Als je al die namen ziet denk je vast "nah die ik toch maar niet". Probeer te denken "fuck it ik ga mee praten" en dan gewoon joinen . Ga gewoon vragen waar ze het over hebben en mee doen. Als zij het wel weten waar ze het over hebben en jij niet vraag erover. Bijvoorbeeld ik weet helemaal niks over auto's, dus ik vraag dus wat wat betekent en wat voor onderdelen het allemaal zijn. Als ze een opleiding doen vraag ook naar en hoe het. Vertel ook wat over jezelf en wat voor een opleiding je doet. Als je mij niet duidelijk vond. Zeg het dan:) -Anoniem