Ongelijkheid

Hallo allemaal,

Ik zit met iets waar ik graag advies over wil. Ik kom uit een groot gezin van 10 kinderen maar mijn ouders behandelen niet iedereen hetzelfde en dat gaat me steeds meer tegen staan. Nu de kerst aankomt en we met Corona te kampen hebben vieren we het al twee jaar niet met z’n allen wat logisch is maar er word nu al twee jaar dezelfde mensen uitgenodigd bij mijn ouders waar ik en mijn partner niet ondervallsn… het gaat niet zo zeer om dat ik er graag heen wil maar wat ik wel oneerlijk vind is dat je ook niet gevraagd wordt en dat er vanuit gegaan wordt dat je andere plannen hebt. Wat voor mij echt de druppel is is dat ik nooit wat van mijn ouders hoor en nu de kerst eraan komt en mijn man een eigen horeca zaak heeft m’n moeder 1 dag van te voren salades wilt bestellen, lief dat ze het m’n partner gunt natuurlijk maar ik heb het gevoel dat er alleen bij ons aangeklopt word als er iets gevierd moet worden in de zaak of zoals nu met de salades. Mijn partner heeft daarin tegen elke dag contact met zijn ouders en snapt mijn frustratie en verdriet niet hiervan. Zoals ik al aangaf doen mijn ouders al zo hun hele leven; onderscheid maken tussen alle kinderen. Het doet mij echt onwijs veel verdriet van binnen en ben nu zelfs op het punt dat ik er boos over ben en naar ze toe wil gaan om dit hun een keer voor te schotelen maar ook weet ik dat ik misschien iets beter niet kan doen uit woede en dan waait het vanzelf weer over tot we weer worden opgetrommeld voor het volgende ‘klusje’. Mijn ouders hebben ook allebei een telefoon bijvoorbeeld maar er word ook nooit gevraagd hoe het met ons gaat, er is gewoon geen interesse en dat doet zeer zeker als ik van een andere zus hoor dat ze zo’n fijne band heeft met mijn vader. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik ben ook bang dat van een gesprek er geen verandering in komt want van de zomer heb ik mijn moeder hier wel eens op aangesproken, ik ben namelijk een eigen bedrijf gestart en toen ik dat vol trots liet zien in de familie app walste ze erover heen om iets te vragen over mijn broer zijn kat wat totaal niet aan de orde was. Later deed ze even enthousiast over mijn bedrijf en stelde ze vragen (meer omdat ik er wat van had gezegd) maar sindsdien vragen ze er ook niet meer naar maar als mijn jongere zusje haar rijbewijs of diploma heeft gehaald wordt dat uitgebreid in de familie app gegooid. Mijn ouders zijn beide in de 70 en ik ben gewoon zo bang dat ze er straks niet meer zijn en dat er vele dingen onbesproken zijn maar een gesprek met ze aanknopen is ook zo lastig er werd namelijk bij ons thuis nooit over dingen gesproken en als je dat nu doet dan krijg je als antwoord dat het allemaal niet zo is. Wat kan ik nog doen om hier verandering in te brengen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • G 30-12-2021 17:59
    Ik zou toch in gesprek willen gaan met ze. Dan heb je t er in ieder geval uit gegooid. Ook al geven ze t misschien niet toe. Ga er diep op in. Zeg wat het met jou doet, probeer het niet aanvallend naar hen te maken. Misschien zoiets als: het ik merk dat jullie ons niet uitnodigen voor kerst en andere familieleden wel. Dit vind ik erg jammer want ik hou van jullie en zou graag onze band goed willen houden. Misschien bedoelen jullie er niets verkeerd mee maar het komt rot op mij over. Ik zou graag meer betrokken willen worden. En dan nog de andere situaties benoemen. Succes!