Niet meer verliefd
Hoi ik ben een vrouw van 31. 11 jaar getrouwd en heb 2 kinderen van 8 en 6. Al enige tijd heb ik geen gevoelens meer voor mijn man. En ik weet niet hoe ik hem dit moet vertellen. Hij heeft altijd gezegd als er kinderen in het spel zijn is het voor eeuwig. Ik heb hem leren kennen op de kermis in 2006. Niet op zoek en juist dan loop je er tegen aan. Ik ben mijn hele leven al niet bewust geweest of ik op vrouwen viel of op mannen. Heb met beide geslachten een relatie gehad. Maar toen ik hem leerde kennen wist ik het zeker, met jouw wordt ik oud. Maar nu 11 jaar verder slaat de twijfel toe. Ik houd niet meer van hem, ik merk dat elke kleine verandering mij irriteert. Ik ben op het punt in mijn leven dat ik graag mijn eigen huisje wil. Mijn eigen plekje rustig op de bank. Gewoon even helemaal alleen zijn. Uitgaan wanneer ik wil, sjansen wanneer ik wil. Ben ik egoïstisch, mijn man is de Droomman van elke vrouw, hij is lief, hij is geweldig met de kinderen, hij klaagt eigenlijk nooit en geeft me voorduurend complimentjes. Toch is de liefde voor mij over, ik voel me zelfs schuldig omdat ik hem bij iemand weghoudt die ook die gevoelens voor hem kan hebben. Moet ik bij hem blijven omdat we kinderen hebben. Moet ik mijn eigen pad volgen en iets voor mijzelf zoeken . Ben ik gewoon egoïstisch, ik weet het niet meer in ben zo moe van alle gedachten wie geeft mij advies.
-
Egoïstisch? Mwa. Eerder ontzettend naïef voor iemand van jouw leeftijd. Het klinkt alsof je nu nog steeds in sprookjes gelooft, waar de zon altijd schijnt en de prins op het witte paard altijd even jong en charmant blijft. En het verwende prinsesje ook. Welcome to reality, schat. Het gewone leven van een dertiger. Met een niet zo spannende, doodgewone kerel en dito kindjes. Dat je daar zo nu en dan niet tevreden mee bent, is best te begrijpen, maar de slachtofferrol die je hier speelt is op zijn zachts gezegd beschamend, om nog maar te zwijgen over je zogenaamde schuldgevoel. Maar goed, je hebt twee opties: óf je trekt de stekker eruit met alle emotionele, financiële en andere gevolgen van dien (en niet alleen voor jou maar ook voor je kinderen) óf je haalt je kop uit de wolken, plant je voeten weer op de grond en werkt aan je huwelijk. Maar wat je ook besluit: stop met zielig doen. Want dat ben je dus echt niet. -
Kortom : je hebt een doodgewoon normaal leven met een lieve man en dito kinderen. Heb het vermoeden dat je je te veel laat leiden door de geweldige, fantastische ( verzonnen ) levens van anderen op facebook. -
Beste dagdromer, het gras bij de buren is altijd groener. Denk je nu echt dat het altijd spannend blijft en dat de vonken na al die jaren eraf spatten. Ik lees niet echt iets negatiefs over je man alleen dat je op hem bent uitgekeken want zo is het. Je wilt weer vrij zijn lekker alleen. Prima, dan doe je dat toch? Laat je man maar met de kinderen zitten, zij vinden hun draai wel! Hoe kan je in hemelsnaam alleen zijn als je kinderen hebt? Uitgaan? En dan? Kost ook geld en je kinderen gaan altijd voor. En je man nu nog ook. Vecht toch voor je huwelijk, hoeveel mensen doe jij pijn als je dat besluit? Vang jij ook nog eens de kinderen op? Praat met je man en zeg dat je tijd met hem alleen wil doorbrengen door bijv.uit eten te gaan. Ja, ik vind je egoïstisch als je dit blijft denken en ook door gaat zetten, dat heeft je gezin niet verdiend. -
Ik ga toch iets anders zeggen dan de rest. Ik vind namelijk dat je niet egoïstisch bent en je loopt hier al langer mee. Het zou zonde zijn om de rest van je leven bij iemand te zijn waar je geen gevoelens meer voor hebt. Als het op is is het op. Het is ook geen schande om alleen te zijn. Vervelend voor je man en kinderen.. maar goed je kunt liefde niet dwingen. Als je er voor wil vechten moet je er wat mee doen. Kun je dit niet meer opbrengen moet je het netjes afsluiten. In beide gevallen heb je er een hoop werk van. Maar goed... zoals ik al zei liefde kun je niet afdwingen. -
Ik vind trouwens bij iemand blijven om "gedoe" zoals financieel geflikker of om de kinderen nogal wat. Dat is pas niet eerlijk. -
Als je niet meer gelukkig bent in je relatie dan ben je niet stom bezig, maar een vrouw die nadenkt en niet haar leven vast wil zitten aan iets waar jij je vruchten niet van plukt. Doen wat je gelukkig maakt, maakt je kinderen ook blij! Gescheiden ouders is echt niet zo erg als hierboven beschreven wordt, ik denk dat zij uit 1800 komen ;). Kies voor je geluk, zo lieve man als je beschrijft vindt zijn geluk wel ergens anders. Als jullie normaal met elkaar als vrienden blijven omgaa en jullie kids laten zien er samen nog steeds voor hen te zijn, dan maak je juist een weloverwogen beslissing. Je bent een slimme vrouw als je doet wat je gelukkig maakt. Het leven is te kort om te balen; geniet! -
Beste. Ik las je verhaal en ben van mening dat je zelf moet laten leiden door je gevoelens en gedachte vind wel dat ieder een mening klaar hebt zo wel negatief als positief zich moeten schramen. Ik weet dat je zelf om reactie's heb gevraagd maar zo te lezen speelt er veel meer in je leven dan jij doet voor doen in je bericht. Je bent geen slecht moeder als je toch besluit voor je eigen geluk te gaan want als jij gelukkig bent zijn je kinderen dat ook en andersom. Ze hebben niks aan ouders die niet gelukkig zijn en geloof me kinderen voelen het aan. Plus je man of gezegd je aanstaande ex man heeft niks aan als je bij hem blijft tegen je gevoel in. Ik bedoel het niet verkeerd naar je zeker niet maar denk dat je zelf wel weet wat je moet doen en gaat doen en geen steuntje in de rug van andere mensen die onnozel hun soms tedomme manier brengen afgaande van dit bericht. -
het is duidelijk, de laatste reacties vinden dat ze gewoon moet opgeven. Nee, ik ben niet tegen scheiden maar waar heeft ze het over? Ik, ik, ik. Waarom vecht ze niet voor hun huwelijk? Ga praten, in therapie maar ja het schijnt normaal te zijn om een oude stoel weg te gooien maar je hebt de kussens nog. Als je alles hebt gedaan(en dat hoeft niet lang te duren)dan kan je alsnog besluiten om uit elkaar te gaan. Als je alleen woont en je hebt de kinderen, dan zal er van uitgaan niet zoveel komen, kinderen kosten geld. Ze krijgen ook een klap te verwerken en dan moet je er voor hun zijn, je eigen leven staat dan op een heel laag pitje. Je bent een goede moeder als je dit in goede banen gaat leiden en niet alleen aan jezelf denkt als je gescheiden bent. Dan pas ben je slim!! Volgens mij zien Eagle, Anne en ik dit duidelijk maar ja we zijn dan ook van 1800(LOL). -
Toen mijn ouders zijn gescheiden kon ik mijn geluk niet op. Het was fijn iedereen weer gelukkig te zien. Geen klap gehad, goed voorbereid dat wel. Als kind vond ik het veel heftiger te zien dat mijn vader niet bij mijn moeder wilde zijn. Alles wat ze er aan deden om het te helen maakte het gezin kapot. Uit elkaar gaan, dat was voor iedereen inclusief de kids het beste. Is misschien niet zo in iedere situatie, maar het is ook niet zo dat alles wat jij zegt kloppend is bij iedere situatie Miami. Zeker mogen mensen aan hun realtie werken, maar als iets er niet meer is, is het voor mij enkel een proces waarvan het einde al bekend is. -
beste Fleur, ik heb het niet over iedere situatie maar deze situatie van Jeteke. Het is ik, ik, ik. -
Het leven gaat ook om jezelf. Natuurlijk houd je rekening met je kinderen. Maar zij zijn naar mijn mening pas gelukkig als jezelf gelukkig bent. Als je geluk wil vinden, moet je soms voor jezelf kiezen. Daarom spreekt ze ook over ik, ik, ik. Het gaat nou eenmaal over haar. Als haar gevoel er niet meer is, dan moet ze toch maar gaan werken daaraan... Voor welk doel dan precies? Om verplicht een leven te leven wat je niet wil? Ik ben van mening dat dingen nu eenmaal zo kunnen lopen. Het is geen fijne situatie, maar blijven vechten voor dingen die er niet meer zijn, dat is gewoon zonde van de tijd. Weggooide jaren. Haar man verdiend toch ook een vrouw die 100 procent voor hem gaat. Ik vind Jeteke niet egoïstisch. Ze denkt juist erg na om voor haar eigen geluk te kiezen. Ze doet zichzelf zelf te kort. Doe waar je blij van wordt, dan zijn je kids dat ook en probeer een goede relatie met je (ex) man te hebben. -
Om advies te krijgen, lijkt het me handig als je eerst duidelijk het probleem schetst. Het enige wat ik in je stuk merkt is dat je in termen van "overvloed" praat. Ik denk dan maar een NPSje niet? -
Woohoo! Mijn leven is teruggekeerd na een paar jaar gebroken huwelijk dat mijn man me heeft nagelaten. Ik voelde dat mijn leven voorbij was, ik pleegde bijna zelfmoord. Tot 30 september 2017, toen ik op internet aan het surfen was om een oplossing te vinden. Ik vond veel getuigenissen over deze spirituele dokter, sommige mensen hebben verklaard dat hij zijn vroegere geliefden bracht, sommigen waren getuige hoe hij hen hielp met hun onvruchtbaarheidsproblemen, genezen kanker en andere ziekten, sommigen hebben gezien dat hij een vloek kan oproepen om de scheiding, etc. Ik vond ook een bijzonder getuigenis, het was een vrouw genaamd Karin, zij was getuige van hoe de spiritualist haar vroegere geliefde in minder dan drie dagen bracht en aan het einde van haar getuigenis liet ze het e-mailadres van de spirituele dokter vallen. Na het lezen van al deze getuigenissen, besloot ik om hem per e-mail (matrimonio.de.solutio@gmail.com) te contacteren en mijn probleem uit te leggen. Nadat ik had gedaan wat hij me had verteld, kwam mijn man drie dagen later bij me terug en smeekte hem hem te vergeven. Vandaag leven we gelukkig samen. Eigenlijk is deze spirituele dokter een begaafd man en ik heb hem beloofd dat ik niet zal stoppen met het publiceren van zijn goede werk. Als je problemen hebt en een serieuze oplossing zoekt, neem dan contact met hen op via: (matrimonio.de.solutio@gmail.com) -
Hi lieve Jeteke, Wat mega vervelend om te lezen dat je je zo voelt en er zo mee worstelt. Als je zo moe bent van alle gedachten en je zo schuldig voelt, kan het ook zijn dat het niet aan je relatie ligt maar meer aan iets anders! Als je nu niks voelt, betekent dat niet dat je nooit meer iets voor hem kan gaan voelen. Veel vrouwen (en mannen!) zitten ook met dit probleem, dat het gevoel op is maar ze niet uit de relatie willen omdat ze het gevoel hebben dat dit wel de relatie voor hen is. Ik heb dit zelf ook gehad met mijn vriend. Je zou eens kunnen Googelen op langplsugelukkig, dit heeft mij heel erg geholpen! En nee, je bent niet egoïstisch. Het is juist heel goed van je dat je kijkt wat er misschien écht aan de hand is. -
Urbanus heeft dat naar eigen zeggen ook meegemaakt.