Niet blij desondanks succes
Beste lezer, als eerst wil ik u bedanken dat u de moeite heeft genomen om mijn bericht te gaan lezen. Ik zou mij eerst even netjes voorstellen, ik ben Roelf (koosnaampje) en ik ben 19 jaar, ik kom uit een gezin waarbij mijn ouders fulltime aan het werk zijn, zij hebben hun eigen onderneming aan daar gaat al hun aandacht dus 24/7 naar toe, vader en moeder die vaak op zakenreis zijn. Zelf studeer ik nog en daarnaast ben ik mijn eigen onderneming gestart. Daarmee gaat het goed. Als u dit leest denkt u waarschijnlijk, jongen je hebt het allemaal goed voor elkaar en je moet niet klagen maar gelukkig zijn. Ik klaag niet maar ik ben niet gelukkig en daarnaast komen steeds suicidale gedachten naar boven met de vraag: “Waarom leef ik?” “Waarom sta ik sochtends op?” “Wat is het nut” etc. Vaak stort ik naar een prestatie (doel wat ik wilde bereiken) helema in, een soort van korte depressie van een dag.
De reden waarom ik dit bericht plaats is omdat ik graag van die gedachten af wil. Ik wil de gelukkige Roelf van vroeger weer worden.
Dank voor het lezen
Gr. Roelf
-
Als eerste wil ik je zeggen dat je trots op jezelf kunt zijn. Niet alleen vanwege je bedrijf, maar ook omdat je zelf inziet dat je hulp nodig hebt. Die hulp kan ik je niet geven, vrees ik, dat gaat niet zomaar met een paar berichtjes op een forum. Ik denk dat je meer nodig hebt. Ga eens langs bij je huisarts en leg daar uit hoe je je voelt. Dan kan hij/zij je wel weer verder helpen of doorverwijzen naar een therapeut of zo. En wacht niet te lang; je bent veel te veel waard om zo lang in de put te zitten. Ik wens je heel veel sterkte.