mis echte vriendschap

Ik ben nu alweer 12 jaar alleen en ben naar Duitsland vertrokken, niet ver van de grens. Na mijn scheiding van 39 jaar huwelijk. Ondertussen is mijn dochter, moeder, vader, tante en ook mijn ex-man. Met mijn andere kinderen heb ik goed kontact, maar hebben hun eigen, waar ik niet tussen wil zitten. Ondertussen heb ik wel mensen oa. mannen leren kennen, maar ik woon tever weg of ze willen sex. Respect is er niet meer bij en mis echt een maatje, waar je mee kan kletsen, fietsen, wandelen, reizen en vooral genieten. Als ik ergens ben en echtparen zie, doet me het pijn en ben vaak verdrietig, ook dat ik niet meer met moeder of dochter kan praten. Ik kan spontaan, open en vrolijk zijn. En zo iemand blijkt niet meer te zijn. Ook heb ik relatie bureaus geprobeert, maar vang steeds achter het net. Zou er echt niet eentje zijn, waar ik op vertrouwen kan en de laatste haren van kunnen genieten.?