Mijn vrienidin zwanger en ik wil haar verlaten
Hallo!
Waarschijnlijk na het plaatsen van dit geheim wordt ik gezien als verschrikkelijke man. Toch ga ik het delen omdat ik opzoek ben naar adviezen van vrouwen.
Ik ben een man van 43 jaar en mijn vriendin is zwanger. Ze is bijna uitgeteld. Het is haar eerste kind en mijn tweede kind.
Het probleem is dat we nog niet lang samen waren voordat zij zwanger werd. Hier hebben we bewust voor gekozen. We waren korter dan 1 jaar samen. We wilde allebei heel graag kinderen.
Inmiddels is mijn vriendin bijna uitgeteld en kom ik achter dingen die ik nog niet van haar wist en twijfel ik over onze relatie. Ik vind mijzelf zo ongelooflijke sukkel dat ik domme keuzes heb gemaakt met zo enorm snel gaan!!! Vooral omdat ik het ook deed omdat zij er nogal mee bezig was en ik wilde het zelf ook maar achteraf gezien vind ik dat alles veel te snel is gegaan. Helemaal nu ik er achter ben gekomen hoe onze relatie tot stand gekomen is…………
Mijn vriendin had een lange relatie achter de rug met haar ex en was 7/8 maanden vrijgezel. Op zich vond ik dat niet zo’n probleem omdat zij zei echt klaar te zijn geweest met haar ex en dat er niets meer was tussen hun. Echter ben ik erachter gekomen dat mijn vriendin tot een paar weken voordat wij elkaar ontmoeten nog de hoop had dat het goed kwam tussen haar en haar ex.
Mijn vriendin heeft altijd gezegd dat dit andersom zo was. Ik kwam er dus achter dat haar ex de relatie verbroken heeft, dat haar ex al iemand anders kende en daar heel erg verliefd op was en dat mijn vriendin er alles aan deed om in de buurt te zijn van haar ex. Zij heeft vlak voordat ze mij beter leerde kennen nog een poging gedaan haar ex terug te winnen, maar hij gaf geen thuis. Hij was de gene die de relatie niet meer wilde. Zij zei tegen mij dat hij nog val haar hield enzovoorts maar dit heeft haar ex alleen maar gezegd, om mijn vriendin niet te kwetsen omdat zij juist de gene was die niet met de breuk kon dealen en zelfs toen hij al verliefd was op een andere vrouw, deed mijn vriendin (toen nog niet vriendin) pogingen om haar ex terug te winnen.
Mijn vriendin heeft een heel ander verhaal hierover opgehangen tegen mij. Ik ben hier achtergekomen omdat ik op een feestje de vriendin van mijn vriendins ex sprak. Die vertelde dat het echt vervelend was geweest wat voor pogingen mijn vriendin gedaan heeft. Eerst geloofde ik er helemaal niets van, maar het verhaal wordt door meerdere mensen bevestigd en ik heb het zelf gezien (vertel ik later meer over).
Het komt er dus op neer dat ik mijn vriendin heb leren kennen op het moment dat zij haar ex nog terug wilde en zij zogenaamd verliefd werd op mij. Ik zeg zogenaamd omdat mijn vriendin snel uitsprak dat het zo goed klikte tussen ons en een toekomst zag enzovoort. Ik voel nu dat mijn vriendin haar ex jaloers wilde maken met mij want ik moest direct mee naar feesten waar hij ook kwam enzovoorts en zij ging mij dan aan hem voorstellen. Dan zei ze; ja hij is alleen, we moeten lief tegen hem doen. Ze zei er niet bij dat hij allang een andere vrouw had leren kennen en dat hij helemaal niet met mijn vriendin samen wilde zijn.
Mijn vriendin heeft dus aan het begin van onze relatie gelogen dat zij samen met haar ex uit elkaar ging, maar eigenlijk was dit ZIJN keuze en heeft HIJ haar meermaals moeten zeggen dat het niet goed kwam. En heeft HIJ tegen haar gezegd ja ik hou van je, omdat ZIJ anders helemaal gek werd! Zo heeft ze hysterisch staan janken op een feestje dat ze hem terug wilde en een paar weken later heeft ze mij ontmoet en was ze ineens hoteldebotel. Alhoewel dat nu nogal onwaarschijnlijk lijkt. Mijn vriendin zegt dat dit niet gebeurd is, maar ik heb bewijs.
Iemand met liefdesverdriet kan over het algemeen niet gelijktijdig ook verliefd worden op een ander. Mijn vriendin was dus gewoon jaloers op het feit dat haar ex met een ander was verder gegaan en dat haar ex verliefd was op die vrouw. Die vrouw is ook nog eens heel erg aantrekkelijk, lief, gezellig (ik snap wel dat ze jaloers werd). Het feit dat ze dit heeft moeten mee maken is niet leuk, maar haar acties zijn kinderachtig geweest (haar pogingen om haar ex terug te winnen en het onrespectvolle gedrag naar zijn nieuwe vriendin toe……. belachelijk, kinderlijk gedrag van mijn vriendin.
Wat bevestigd heeft dat mijn vriendin liegt heb ik ontdekt omdat ik met de vriendin van de ex van mijn vriendin aan het praten was op dat feest en ik vind haar serieus echt een lieve, mooie vrouw. Ze heeft het gedrag van mijn vriendin geaccepteerd en doet altijd aardig tegen haar, terwijl mijn vriendin echt hele vreemde acties heeft gepleegd naar haar toe. Ik vind dat echt knap en heb enorme bewondering voor haar. Ik spreek de vriendin van de ex van mijn vriendin bijna nooit (3 keer gezien), omdat mijn vriendin (hoe gek ook) bijna nooit meer uitgenodigd bij haar voormalig vriendengroep (de vrienden van haar ex). Vriendin van de ex van mijn vriendin, zei dat ze ging samenwonen (zij is inmiddels 2 jaar samen met de ex van mijn vriendin). Dit vertelde ik later tegen mijn vriendin en die liep rood aan. Ze was boos dat haar ex dit niet tegen haar verteld had. Ze vond dat zij dit had moeten weten en dat haar ex dit had moeten vertellen tegen haar. Ze ging hem daarover een bericht sturen. Laat hun gelukkig zijn zei ik. Maar ze ging hem toch appen. Respectloos K*T gedrag! Haar reactie bevestigde voor mij dat ze haar ex helemaal niet heeft los gelaten. Toen ik haar hiermee confronteerde zei ze dat dat niet waar was en begon ze weer over dat haar ex haar altijd berichtjes stuurt enzovoorts en dat zij dat helemaal niet doet. Toen ik vertelde dat ik de vriendin van haar ex echt aardig vond en ook nog eens mooi, zei mijn vriendin de meest verschrikkelijke dingen over die vrouw. Ze leek echt mega jaloers op haar. Als ze echt zo over haar ex heen was zou ze dat niet doen. Daarom besloot ik die avond nog in haar telefoon te kijken want ik vertrouwde de verhalen van mijn vriendin niet meer. Ik wilde zien met mijn eigen ogen of dat ze loog. Ik zag aan de berichten dat haar ex helemaal geen contact met haar zocht. Soms iets praktisch (afsluiten partnerpensioen), maar geen verhalen of wat dan ook. De enige keren dat zij contact hadden was dat omdat mijn vriendin contact met hem had opgenomen. Ze verweet haar ex zelfs dat hij geen interesse in haar toonde. Haar ex reageerde aardig op haar berichten, maar ik kon zien dat hij echt klaar met haar is en deze berichten alleen maar stuurde zodat mijn vriendin niet boos/verdrietig werd. Mijn vriendin vond het niet leuk dat ze elkaar weinig zagen enzovoorts.
Ik vond de berichten vreemd om te lezen, omdat mijn vriendin totaal het tegenovergestelde beweerd heeft al die tijd en ook omdat mijn vriendin dit contact helemaal niet nodig zou moeten hebben. Ik heb best een lange tijd gedacht dat haar ex aandacht zocht, maar dit is totaal niet het geval! Hij is gewoon aardig tegen mijn vriendin om haar niet te kwetsen. Mijn vriendin zou niet moeten willen dat haar ex alles met haar deelt. En haar ex mag zelf weten als hij gaat samenwonen. Dat hoeft hij niet tegen haar te vertellen. Haar ex leeft gewoon door terwijl mijn vriendin doet alsof ze nog vrienden zijn maar van zijn kant komt dit helemaal niet. Ze doet ook net of ze in een vriendengroep zit, waar ze, wat ik met mijn eigen ogen kan zien totaal niet (meer) bij hoort. Hou de eer aan jezelf en stop met jezelf opdringen aan mensen vertel ik haar dan. Mijn vriendin vindt dat ze dat niet doet, ik vind dat wel. Zo blijft ze in een vriendenapp zitten, terwijl ik merk dat mensen dat raar vinden. Het zijn de vrienden van haar ex. Niet die van haar. Ik vind dat zo kinderlijk (zit je op de basisschool denk ik dan!!). Heel eerlijk krijg ik een enorme slappe lul van haar gedrag vooral dat zij haar ex terug wilde enzovoorts en dat totaal anders verwoord heeft naar mij toe. Gisteren hebben we hier hele erge ruzie over gehad. Ik heb haar verteld dat ik als zij niet zwanger geweest ik de relatie al verbroken had. Mijn vriendin is dus wel zwanger en haar nu in de steek laten vind ik nogal heftig omdat ik zelf ook beter had moeten nadenken toen we zo snel besloten om te proberen een kindje te krijgen. Ik voel mijzelf echt zo domme lul!
Ik merk dat ik probeer van haar te houden maar dat ik haar totaal niet meer geil/leuk enzovoorts vind. Door haar gedrag vraag ik me steeds af wie dat ze is en of dat ze mij als een soort donor gezien heeft. Ze is zo erg met de buitenwereld bezig, wil laten zien hoe goed ze dingen doet, wat andere van haar vinden. Op mi komt dit over dat ik bij haar ben zodat mijn vriendin aan de buitenwereld kan laten zien dat ze het goed voor elkaar heeft. Maar eigenlijk denkt mijn vriendin hele andere dingen…
Ow wat een gedoe. Ik ben dus een enorme domme lul die enorm van zijn zoontje gaat houden. Net zoals ik zielsveel van mijn dochter houdt (andere relatie). Maar niet van mijn vriendin.
Ik zie de toekomst niet in met mijn vriendin. Het advies dat ik vraag is; op welk moment verlaat je iemand die zwanger is? Of moet ik mijn fouten accepteren en leren inzien dat ik zelf te snel ben gegaan en daarom nu op de blaren moet zitten en bij mijn vriendin blijven? Eigenlijk wil ik dit echt niet. Ik vind haar niet geil,oneerlijk,leugenachtig, en ik kom erachter dat ik haar kinderlijk vind. Dat is zo niet geil en ik denk niet dat ze mij kan opwinden. Ik begrijp dat ik zelf fouten heb gemaakt door te snel te gaan, maar ik wil mijn zoontje (en dochter uit vorige relatie) blije ouders bieden en ik denk niet dat ik blij kan zijn in deze relatie. Wat vinden jullie? Verlaten… of bij haar blijven? Ik ben ook bang dat ik veroordeeld wordt omdat ik dan twee kinderen heb bij twee verschillende moeders.
Volgens mij heb ik nooit zo lang verhaal getypt maar deze domme sukkel, lul weet t ff niet meer.
-
Als zij jou ongelukkig maakt, dan zou ik bij haar weg gaan. Het juiste moment is er toch nooit. Als ik jou was zou ik een goed gesprek met haar voeren, en vertellen hoe jij je voelt, en dat de relatie niet werkt. Maar dat je er wel voor het kind wil zijn, en dat je haar op die manier niet in de steek laat. Ik begrijp uit je verhaal dat je om je kind geeft. De relatie voort houden is voor niemand goed, er zal altijd spanning en stress blijven, en dat gaat jullie kind voelen en later last van hebben. Tuurlijk zal er over gepraat worden. Mensen hebben heel snel hun oordeel klaar. Maar probeer je daar nou niks van aan te trekken, want mensen weten niet precies zoals het echt zit. En dat weet jij beter. Misschien ben je weg gegaan tijdens de zwangerschap, maar dat zegt niks over je vaderlijke kwaliteiten. Want je wilt er voor je kind zijn, en wat het ergste zou zijn is als jij je kind in de steek laat. Omdat je de moeder van je kind is, zal ze altijd in je leven blijven. Probeer het contact een soort van zakelijk te houden, zodat ze niet ook nog is met jou gevoelens gaat spelen. Maak duidelijke afspraken over de opvoeding en de kosten over het kind. Geef structuur aan het kind, zodat hij weet wanneer het bij jou is en bij de moeder. sterkte! -
laatste zin klopt niet helemaal het moet zijn: omdat het de moeder van je kind is. -
Een verstandige volwassenen kan ik mijn ogen bedenken dat na 1 jaar relatie het (nog) niet wijs is aan een kind te beginnen. Dan weet je nog niet precies wie je partner is. Ongeacht hoe oud je ook bent en de vrouw bv. aankomt zetten met vruchtbaarheid o.i.d.. Je ziet gelukkig in dat je fouten gemaakt hebt door veel te snel een kind te krijgen. Ik zou dat aan je zoontje en dochter meegeven als zij wat ouder zijn en verder je partner verlaten. Probeer wel een co ouderschap aan te gaan. Jou partner klinkt als een vrouw die niet in orde is. Hoe oud is je partner eigenlijk? Klinkt als een meisje van rond de 12 i.v.p een vrouw. Ik krijg de kriebels als ik over haar lees. Hoe kan het dat je dat niet meteen zag? Ze heeft nog best een tijdje een rol kunnen spelen. Een rol waar haar vorige partner ook achter gekomen is. Misschien kun je advies vragen aan haar ex partner m.b.t co ouderschap. Hij weet inmiddels vast ook hoe gestoord ze is aangezien hij (zoals jij het beschrijft) weet hoe hij met haar omgaat. Veel sterkte! En trek je niets aan dat andere het vreemd vinden dat je haar verlaat. Dat heeft ze toch echt zelf veroorzaakt. -
Tjonge, wat een verhaal zeg, wat een gedoe. Het enige wat ik je als advies kan geven is, neem even afstand. Er gaat namelijk niets veranderen zolang iedereen in hetzelfde cirkeltje meedraait. Er worden nu zoveel mensen, zoveel relaties en emoties bij betrokken, dat is gewoon niet gezond. Niet voor jou, niet voor je vriendin en zeker niet voor jullie toekomstige kind. En dan even over dat kind. Dat is van jou, jij hebt ook een bijdrage geleverd aan zijn/haar bestaan. Ik hoop wel dat je daar je verantwoordelijkheid voor neemt en er financieel en emotioneel bent voor je zoon of dochter. Later kan je dan uitleggen hoe het is gelopen, zonder dat jou verweten kan worden dat je er nooit was. Maar voor nu dus afstand nemen van haar en de hele situatie eromheen. Pas dan kom je tot rust en kan je definitief de knoop doorhakken voor wat betreft je toekomst, met of zonder haar. Ik wens je veel wijsheid. -
Jij moet echt het verhaal op pagina 8 lezen.. “zij heeft alles verpest” heet het! Ik denk dat dit gaat om jou vriendin -
Bedankt voor de adviezen!! Relatie verbroken.. Ken jij mijn ex anna? Heb dat verhaal met tranen zitten lezen. Als zij dat is ben ik echt in haar getrapt maar hoe weet jij wie ik ben en wie mijn vriendin is? (Schaam) -
Als ik dit zo lees ben ik bang dat zij straks het kind gebruikt als machtmiddel naar jou toe en dat jij dan omwille omdat jij je kind wilt zien bij haar blijft en ongelukkig blijft. Ik zal als ik jou was zal ik zonder dat je vriendin het weet naar de huisarts gaan en zo een doorverwijxing krijgt voor hulp. -
Who cares!?? Ben je zo onzeker en houdt je je vast aan roddels van een ander? En ook al was het zo. Uiteindelijk heeft ze voor jou gekozen. Ik vind het nog al wat? Je hoort het vd vriendin v haar ex? Zitten jullie op de basisschool?? Detective aan het spelen? Al's er geen vertrouwen is en dat heb je...dan is er iets mis met jou. Als zij voor jou heeft gekozen en gelukkig is wat is dan je probleem? Dit is voor jou tijd misschien een beetje tijdens maar ik denk niet dat een vrouw Expres zwanger wordt om haar ex te wreken. Ze is toch gelukkig met jou? En over niet geil zijn en kinderlijk? Dat weet je ook voordat je iemand zwanger maakt. Schaam je! En dom? Ja, niet omdat jij te snel ging maar omdat je een ongevoelige eikel bent! Zij is dom dat zij dit pikt! Afgaan op roddels! Foei! En so what. If your happy you're happy together! Denk dat dit een excuus is omdat jij een derde kind niet ziet zitten en haar niet meer. De rest doet er eigenlijk niet toe. Hoop dat het kindje gezond is. En zij niks meer v jou wil weten! Hoewel ik natuurlijk hoop dat het kind 2 ouders heeft. Maar ik gun haar wel een liefdevolle man die schijt heeft aan haar verleden. Vreselijke man!! Sorry...