Mijn vader
Beste allemaal,
Ik weet al een tijdje dat mijn vader te veel drinkt, maar sinds half jaar ben ik er achter gekomen, hoe erg het eigenlijk wel niet is. Hij doet ons niks aan ofzoiets, maar het is wel verschrikkelijk om elke avond hem slapend op de bank te vinden. Nu is ook nog zijn werk aan het verprutsen en ik ben bang dat zijn tijdelijke contract, dat hij bij zijn nieuwe baan heeft, niet verlengd gaat worden en papa ook, want ja hij drinkt gewoon tijdens zijn werk.
sinds het einde van de zomervakantie wist ik het alleen met mijn vader en broertje, want mijn ouders zijn gescheiden. Dat heeft me de eerste dagen van het schooljaar kapot gemaakt. Ik moest aan mijn vader beloven dat ik niks mocht zeggen tegen iemand anders, niet tegen mijn moeder, niet tegen zijn vrienden, niet tegen zijn broers, etc. Ik was er zo kapot van dat ik had besloten om naar mijn mentor toe te gaan en alles te vertellen, later heb ik gezegd dat het mijn vader allemaal uiteindelijk is goed gekomen (ook al is dat niet zo) tegen mijn mentor, omdat ik bang was dat ze toch (ook al zij ze van niet) naar iemand toe zou stappen.
Nu een halfjaar later, heeft hij dat probleem met zijn werk. Ik ben de oudste dus hij verteld alles aan mij, al zijn problemen, etc en vraagt ook vaak om adviezen terwijl ik dat super lastig vind, om over zulke moeilijk volwassen dingen een advies te geven.
Dat met zijn werk begon gister. Mijn oom weet het nu (van zijn drinken) en mijn vader vroeg aan hem advies wat hij moest doen met zijn werk. Toen heeft mijn oom ook met mij gepraat, wat zoveel los maakte en nu weet ik gewoon niet wat ik moet doen.
Mijn vader is echt een leuke vader, alleen ook echt heel vaak niet. Ik schaam me ook zo voor mijn vader, ook al doet het me zo’n pijn om dit te zeggen. Ik heb het een halfjaar weg gestopt, maar nu is het weer naar boven gekomen en ik weet niet wat ik er mee moet doen.
Kunnen jullie advies geven of gewoon even moed in spreken of iets. Alvast heel erg bedankt.
Liefs Pleun
-
Sorry maar hij is GEEN leuke vader zolang hij drinkt. Jij ziet gelukkig wel in dat hij een probleem heeft maar het is niet aan jou om het op te lossen. Ga niet liegen voor je vader. Jij mag geen schuldgevoelens krijgen. Praat er met iemand over bijv. je moeder, je beste vriendinnen. Jij moet je verhaal ook kwijt kunnen. En hij mag zijn problemen niet met jou bespreken, jij bent het kind, hij is de ouder. Jij bent zijn maatschappelijke werker niet. Misschien is het beter om niet meer bij hem te gaan wonen. Ik weet je wilt je vader niet in de steek laten maar dit is geen leven. Jij moet nu gewoon een puber zijn en plezier maken. Je gaat er anders onderdoor. Zoek hulp(kan met je moeder). Veel sterkte! -
Lieverd, dit is niet aan jou om op te lossen. Dit moet hij echt zelf doen en dat kan alleen als hij dat wil. Praat erover met de volwassenen die nu op de hoogte zijn van zijn drankprobleem. Of leg het voor aan zijn huisarts; ook die kan ingrijpen. Woon je bij hem? Dan lijkt het me beter dat je tijdelijk ergens anders onderdak zoekt, al is het maar even om op adem te komen van de last die er op je schouders is gelegd en die daar niet thuishoort. Zeg ook maar gerust tegen je vader dat je echt van hem houdt (want dat blijkt wel), maar dat je eigenlijk nog een kind bent en dat zijn alcoholprobleem niet jouw probleem mag worden; jij kunt die last nog niet dragen. Zeg hem ook dat je het contact met hem op een lager pitje wil zetten totdat hij accepteert dat hij een probleem heeft en dat niet alleen op kan lossen. Hij moet nu echt hulp krijgen. Maar meis, het kán. Als hij wil meewerken (en misschien doet de dreiging zijn oudste dochter niet te zien, ook wel wat), dan kan hij hier weer vanaf raken. Ik spreek uit ervaring. Ook mijn vader was een alcoholist. Met hulp van huisarts, familie en ons (mama, zus en ik) is hij er weer vanaf gekomen en nu drink hij al ruim 35 jaar geen druppel meer. Ik wens je veel sterkte; het is best een groot probleem, maar blijf onthouden dat het niet jouw verantwoordelijkheid is. Je bent een kind en dit is niet een gezonde manier voor jou om volwassen te worden.