Man of beste vriend?

Ik loop hier nu al een hele tijd mee en weet voor mezelf gewoon niet meer hoe ik het op kan lossen. Daarom zet ik nu mijn geheim op deze pagina. In de hoop dat jullie mij kunnen adviseren.

Mijn man en ik zijn al 8 jaar samen. Ik was 16 en hij 17 toen we bij elkaar kwamen. Na een aantal jaar zijn we gaan samen wonen. Daarna getrouwd en een huis gekocht. Het gelukkige leven toch!?

Alleen zijn er langzaamaan wat problemen in onze relatie geslopen. Hier hebben we alle 2 schuld aan gehad maar ik weet niet meer hoe we het kunnen oplossen.

Ik zie mijn man als mijn beste vriend, mijn steun en toeverlaat en de persoon bij wie ik met alles terecht kan. Hij zal voor mij door het vuur gaan en mij nooit in de steek laten. Alleen dat eerste “mijn beste vriend” dat is het probleem. Ik zie hem niet als mijn man. Intimiteit kan ik gewoon niet meer. Als hij een knuffel of een kus vraagt geef ik die hem met tegen zin. De rillingen lopen dan over mijn lijf, het voelt gewoon absoluut niet goed. En dan snap je natuurlijk wel dat ik me helemaal niet meer tot seks kan zetten. Iets wat ik echt vreselijk vind. Ik geef zoveel om hem maar dat stukje kan ik hem niet meer geven.

Op dit moment woon ik al ongeveer een half jaar in mijn eigen huisje. Ik trok het niet meer om samen met hem onder 1 dak te wonen. Ik werd steeds depressiever en dat maakte de situatie thuis ondraagbaar. Ik sloot me steeds meer af van hem en ging steeds vaker lang weg om maar niet thuis te zijn. Daarom de stap gezet om alleen te gaan wonen, even een “pauze” in onze relatie in de hoop dat mijn gevoel voor hem beter zou worden.

Nu een half jaartje verder ben ik tot de conclusie dat ik echt niet zonder hem kan. Hij betekend alles voor mij maar de intimiteit komt gewoon niet terug. We doen veel leuke dingen samen maar iedere keer als hij om een kus vraagt trek ik me terug. Ik vind dit zo erg en kan hier ook niet mee leven. Ik ben nu 23 en heb nog en heel leven voor me, maar wat moet ik? Ik zie hem als de vader van mijn kinderen (geen idee hoe we die gaan krijgen zonder seks, maar toch) en de man waar ik absoluut oud mee wil worden. Zo 1 als hij vind ik nooit meer. Soms denk ik “hij is te goed voor me, hij heeft teveel voor me over”.

Is er een manier om deze intimiteit terug te krijgen of is het beter om er nu mee te stoppen voordat we het ons zelf nog veel moeilijker maken? Kan ik het gevoel “mijn man” nog terug krijgen of moet ik er vrede mee krijgen dat hij mijn beste vriend is en dat nooit meer zal worden.