Man is nooit verliefd op mij geweest
Mijn man is lief, zacht, zorgzaam. Hij geeft me een veilig gevoel en hij vindt niets gek. We doen het huishouden samen. Hij kan goed met mijn vrienden overweg en ik met die van hem. We hebben samen een prachtig huis, twee (geadopteerde) kinderen. We houden veel van elkaar. We hadden een tijd terug een gesprek, tijdens een van onze borrelavonden, hij vertelde eigenlijk nooit verliefd op mij te zijn geweest. Het voelde voor hem goed en fijn en dat was destijds (23 jaar terug) voor hem voldoende om een relatie met mij aan te gaan. Hij vertelde mij dit zeer luchtig, maar het heeft mij verdriet gedaan. Hier hebben we een aantal gesprekken over gehad, maar de uitkomst is altijd hetzelfde. We kunnen het verleden niet meer veranderen. Mijn man vindt dan ook dat ik erover op moet houden. Er is eigenlijk ook weinig aan de hand, maar toch blijf ik malen.
-
Onze kinderen zijn geadopteerd omdat ik dat graag wilde, nadat bleek dat mijn man geen kinderen kan krijgen. En echt een klootzak vind ik hem niet. Hij is iemand die snel tevreden is. Het doet mij pijn omdat ik erg verliefd op hem ben geweest. En ik schaam mij dat ik inderdaad behoefte heb in interesse van andere mannen. Dat heb ik altijd wel een beetje gehad, wellicht doordat je toch voelt dat iemand je voor lief genomen heeft. Wie zal het zeggen.. -
'@Liliane: Vanwaar deze rancuneuze reacrie? Zou je niet eens hulp gaan zoeken? Hier zit meer achter. @Clara: Je man is geen klootzak. Net zo min als mijn vriend dat was. Hij had geen vlinders bij mij, ik niet bij hem. Maar wat we wel hadden was een diepe liefde voor elkaar, een thuiskomen bij elkaar. Als we samen waren, vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Het was goed, méér dan goed. Het had eeuwig moeten duren. Dat was ons niet gegund, maar ik ben blij dat hij in mijn leven was. Vlindertjes vergaan. Wat je hebt zonder, is veel belangrijker. -
Allereerst: wat fijn dat de kinderlijke reactie van @Liliane zo snel verwijderd is; ik las het 2 uur geleden in de bus en dacht o jee daar hebben we onze rapster weer maar dat terzijde: ze is weg. Mooi zo! :-) Clara, ik snap dat je geschrokken bent van wat je man zei maar zou het kunnen dat hij de zaken anders verwoordt? Je kan ook meteen denken bij een man of vrouw: met HAAR wil ik een gezin en samen oud worden. Dat is óók verliefd zijn, niet iedereen is even uitbundig zou dat mee kunnen spelen? Hoe zou hij zich gevoeld hebben als je vlak voor jullie bruiloft was afgehaakt? Waarschijnlijk wanhopig, hij wilde met JOU trouwen, niet met een ander. Echte liefde gaat dieper dan een flirt, hij is vast geen flirterig type klopt dat? Probeer blij te zijn dat er zoveel van je gehouden wordt; als er geen liefde is houdt geen mens het zolang samen vol. Probeer je te focussen op wat er wél goed gaat -heel veel zo te lezen- en vraag hem waarom hij met jou getrouwd is. Zou heel goed kunnen dat hij zegt: ik wist meteen dat ik met jou oud wilde worden, dat je mijn vrouw werd. Zonder vlinders, maar toch liefde op het eerste gezicht feitelijk!! Als hij niet gek op je was had je geen goed huwelijk gehad. Ik snap je man ook wel hoor, hij houdt van je, is er voor je en toch wordt er aan hem getwijfeld.. Niet leuk voor hem al snap ik jou ook. Probeer het los te laten en geniet van de tijd die jullie samen hebben, het kan zomaar afgelopen zijn.. Heel veel geluk samen, en als laatste zou ik willen zeggen dat áls je er nog een keer op terugkomt bij hem zeg dan dat je nog één keer wil praten hierover omdat het je onzeker maakt en dan is het ook over. Stel dan alle vragen die je nog hebt en geloof hem als hij zegt: ik hou van jou ook al uit ik dat anders dan jou. Stel dat het andersom zou zijn.. ga eens in zijn schoenen staan en bedenk dat hij steeds zou zeggen: ik twijfel aan jouw liefde voor mij. Niet fijn na zoveel mooie jaren samen toch? ;-) -
Hij houdt toch van je dat is toch het allerbelangrijkste