Liefdesverdriet dochter
Mijn dochter is 18 en haar relatie van een 1,5 is gedaan met haar vriend
Hij heeft haar meermaals bedrogen
Mijn dochter vraagt zich af wat ze heeft misdaan. Ze heeft daardoor zo’n laag zelfbeeld van zichzelf gekregen
Ze sturen nog steeds dagelijks met elkaar. Hij zegt haar dat hij haar nog graag ziet, maar hij handeld er niet naar
Zelfs wanneer mijn dochter eindelijk nog eens afspreekt met vrienden, spreekt hij haar hierover aan
Hij is haar aan het isoleren van al haar vrienden
Ze heeft de laatste tijd paniekaanvallen en moet braken vd stress
Ik heb hem hierover aangesproken, maar dit werd me niet in dank afgenomen zowel door hem als mijn dochter
Als ze me aangeeft dat ze er wil over praten, dan ben ik er voor haar
Mijn dochter haar beste vriend heeft haar proberen te kussen, maar zei ging daar niet op in
Ze vertelde dit voorval aan haar vriend. Die vroeg haar wat zij had gedaan om dat uit te lokken? Helemaal niks, waarom krijgt zij de schuld? Haar vriend vertrouwde ze, en ze was dan ook kapot van zijn reactie
Daarom spreekt ze niet meer af met vrienden uit schrik dat hij gaat negeren
Ze heeft me toevertrouwd dat er een moment geweest is dat het genoeg is geweest. Ze heeft erover nagedacht om zichzelf iets aan te doen, zodat ze die pijn niet meer moet voelen
Ik zie mijn dochter steeds verder afglijden
Ik wil haar verdriet overnemen. Ik wil haar helpen maar weet niet hoe….
-
Dat moet heel naar voor je zijn om als moeder aan te zien. Ze is wel 18 jaar en vreselijk door hem behandeld. Je gaat me niet aardig vinden maar je legt alle schuld bij haar ex-vriend.. Zij is echter degene die zich terugtrekt van haar vrienden voor een jongen die haar vreselijk heeft behandeld. Dát is het probleem, je dochter moet beseffen dat ze van een hele nare man af is. Dat ze wellicht nog een poosje verdriet heeft maar als ze alle contact met hem verbreekt zullen de nare dingen ook boven komen drijven in haar hoofd. Ik zou haar aanraden hem voorlopig helemaal uit haar leven te bannen. Blokkeren, geen appjes meer en zeker geen verantwoording afleggen over wat ze doet en met wie! Alsof hij dat deed tijdens hun relatie.. Nee hoor wees maar blij dat het over is en neem de drama met een korrel zout. Dit hebben we toch allemaal meegemaakt met een eerste liefde die van korte duur bleek? Probeer haar afleiding te laten zoeken met haar vrienden. Sterkte, ik ben ook moeder en snap je ongerustheid maar van een afstandje.. Ik heb ooit geroepen dat ik niet meer kon leven zonder mijn eerste liefje, mijn zoon ook. Ik ben tientallen jaren verder en leef nog, mijn zoon is 30 en is ook nog steeds in leven 9 jaar na de breuk Als je denkt dat ik het onderschat -dat weet ik natuurlijk ook niet- bel dan 113, de zelfmoordlijn en vraag om advies. Ik wens je toch een fijne kerst toe en hoop dat het snel achter de rug is allemaal!