kan verlies niet vergeten
hallo , ik ben sinds 3,5 jaar weduwe en heb mijn man op een traumatische manier verloren .we hebben samen 14 mnd gevochten maar de dood heeft hem ingehaald , veel te jong 56 nog maar en stond volop in het leven .ik kan niet tegen het alleen zijn en ga daarom naar een dagbesteding .heb een nieuwe start gemaakt vorig zomer door te verhuizen naar een aanleunwoning v e woonwijkzorg centrum waar ik heel graag woon .in de vorige flat had ik teveel herinneringen .ik ben op zoek naar een maatje ,maar dat valt echt niet mee .heb alleen 1 zoon en 1 dochter die ik heel weinig zie , de zoon wel vaak gelukkig .fam heb ik verder niet .ik ben ook chronisch ziek en kan niet veel meer , heb te weinig energie , lopen doe ik met rollator en ik heb al 17 jaar een scootmobiel . mijn is altijd mijn mantelzorger geweest en dat mis ik nu zo .wel komt de thuiszorg mij 4 x daags te spuiten en helpen met douchen ,aankleden,of wassen .ik ben vaak verdrietig maar dat ziet niemand .ga nu eerst stoppen want ik ben snot verkouden en last van tranende ogen en loopneus . vr gr erna
-
In welke contreien woon je ? -
g m anna , je vraagt waar ik woon , ik woon in emmen in de wijk de rietlanden . -
Allereerst nog gecondoleerd met het verlies van je man/maatje. Het is moeilijk en zwaar om na het grote verlies je draai weer weten te vinden. Maar om te gaan kniezen daar schiet je niet veel mee op en daar krijg je je man niet mee terug. Mocht je je niet lekker in je vel blijven voelen maak dan via de huisarts een afspraak met een psycholoog. Het lucht enorm op om te praten en je hart te luchten. Ook zou je in de plaatselijke supermarkt of krant een advertentie kunnen zetten dat je op zoek bent naar gezelschap om leuke dingen te ondernemen. Misschien vindt je het leuk om een hondje op te passen van mensen die overdag gaan werken of zijn er leuke activiteiten via de Zonnebloem of in het dorp waar je woont waar je aan mee kunt doen. Vaak zijn organisaties in je woonplaats nog vaak op zoek naar vrijwilligers. Misschien zit er wel wat voor jou bij. Maar je moet het wel willen/kunnen en er voor open staan. Zijn maar een aantal tips...misschien heb je er wat aan. Ik wens jou veel sterkte en laat je nog eens horen hoe het met jou gaat? -
Dat is helaas een eind uit mijn buurt. Ik zou anders zo bij je langskomen . -
hallo bloemetje , bedankt voor de tips ,maar helaas heb ik er niet veel aan . ik ben zelf veel hulp nodig en vrijwilligers werk doen gaat ook niet lukken .ik kom de dagen door , door te gaan schilderen en de dagbesteding .maar ik zoek voor de weekenden een man/maatje of vrouw /vriendin om samen iets te doen . ik heb geen auto en ben afhankelijk v d taxi en de scootmobiel .bij de ggz ben ik al geweest en die zeggen gewoon de schouders er onder en gaan met die banaan . maar zo steek ik niet in elkaar . ik ben altijd al verlegen geweest en zie er tegenop om alleen iets te gaan doen .maar goed de mooie jaargetijden breken straks weer aan en dan ga ik op de scoot naar de dagbesteding .ik sta ook wel bij een dating site ingeschreven maar nog niemand gevonden die mij wil .maar nogmaals dank v d tips , vr gr erna -
Ik was anders ook.langs gekomen als het dichtbij was.Ik denk dat zo vast meer mensen zijn. Hang een advertentie op met je telefooonnunner bij de bibliotheek of supermarkt. Ik denk dat er vast wel.een reactie.op komt. Desnoods in de plaatselijke krantje een oproep. Sterkte en succes!