Hij is niet wie ik dacht dat hij was

Hij is niet wil ik dacht dat hij was.
19 jaar samen, 16 jaar getrouwd en 2 prachtige kinderen.
Het huwelijk van Erik en mij was niet perfect, we maakten wel een ruzie en dan ging het bijna altijd over de kinderen. Ons huwelijk was ook niet meer zo gepassioneerd als eerder maar we zijn dan ook al jaren bij elkaar en we hadden het prima samen. We kennen elkaar door en door we houden van elkaar teminste dat dacht ik.

Zondagavond, Erik staat te douchen ik sta in de slaapkamer het bed op te schudden.
Erik zijn telefoon ligt op het nachtkastje en krijgt een bericht binnen.
Zonder er bij na tedenken pak ik zijn telefoon en loop naar de douche.
Ik kijk met één oog van wie het bericht komt en lees zo in de loop het bericht.
Het is een bericht van V zeg ik. Erik staat zich onder tussen af te drogen en grist te telefoon uit mijn handen. Ik zeg wie is V?
Euh dat is Victor van mijn werk die vraagt om een document. Dat is opzich niet raar want Erik is heel betrokken met zijn werk en wordt te pas en te onpas gebeld of geappt over het werk.

Ik loop weg maar denk dat stond toch niet in het bericht, ik las iets heel anders.
Ik las “Hey het is een tijd geleden dat we contact hebben gehad maar ik zou nu toch wel graag meer over je willen weten”
Dat is toch echt wat ik las.
Ik ben een beetje beduusd want ik weet niet wat ik er mee aan moet. En dan niet zozeer over het bericht want dat kon ook iets over werk zijn, maar meer dat hij er over liegt.
Als we op bed liggen begin ik er over dat hij zo stiekem reageert, maar het wordt weggewuifd en ik zie spoken.
En toch zit het me niet lekker ik kan er niet van slapen. Als Erik slaapt kan ik de verleiding niet weerstaan. Ik pak zijn telefoon en ga op zoek.
Het bericht is ondertussen gewist maar het nummer van V staat opgeslagen in zijn contacten. Ik noteer het nummer en sluip weer in bed.
Oke nu heb ik een nummer maar wat nu. Ik kan in eerste instandsie niets vinden over dit nummer en besluit daarom het nummer op te slaan in mijn telefoon.
Dan kan ik via whats app misschien een foto zien, kak geen foto.

Ik besluit om het even te laten gaan en probeer toch maar te slapen misschien beeld ik het mij allemaal wel in en moet ik niet zo argwanend zijn. Er is geen enkele reden om hier iets achter te zoeken Erik is echt te trouwste man ter wereld. Nog nooit heb ik het gevoel gehad dat hij naar andere vrouwen kijkt. Als ik ergens zeker van was in onze relatie is wel dat hij niet vreemd gaat. Of interresses heeft in een andere vrouw, dat roept hij ook altijd dus waarom zou ik daar aan twijfelen.

Na een slechte nacht, heel veel twijfels en slechter senarios in mijn hoofd besluit ik het toch uit te zoeken. En ik vind iets.
Bij het profiel van het nummer staat date telefoon en ik voel me misselijk worden. En na wat langer zoeken op google vind ik een advertensie van een Vickie een slanke, blonde vrouw en zij zoekt samen met haar vriend een man die haar wil verwennen en dat haar vriend dan toekijkt. Ik raak in paniek, Erik is dit waar je contact mee hebt gehad.
Is dit wat je wil. Ja ons sex leven is waardeloos maar we weten allebei dat het komt omdat jij impotent bent. Daar heb ik nooit geen probleem van gemaakt maar nu voel ik mij zwaar verraden. Ik voel me dom en moet huilen. Ik ben helemaal van slag.
En wanneer je mij die dag een appje stuur hoi lieverd hoe gaat het?
Stuur ik terug “Ik denk dat je even goed moet nadenken over wat je gaat zeggen. Ik geef je de kans om eerlijk te zijn”
Je begrijpt er niets van zeg je en dat appje van de avond er voor had ik echt verkeerd begrepen er is niets aan de hand.
Jij weet niet wat ik weet en ik wacht tot je thuis bent.

Ik zeg je wees alsjeblieft eerlijk, “dat ben ik zeg je en je wordt zelfs een beetje boos omdat ik doordram.
Ik kan niet tegen het gelieg en laat je de foto zien. Het eerste wat je zegt is “heb je in mijn telefoon gezeten” Ja Erik dat heb ik omdat jij niet eerijk bent.
Wtf is dit en wat doe je daar mee.
En dan kom je met het verhaal dat je ooit zo een jaar geleden contact hebt gehad per toeval en dat je daar nooit iets mee hebt gedaan.
Als ik vraag waarom blijft het antwoord “weet ik niet”
Je hebt een keer contact gehad en verder nooit meer dat verzeker je mij. Het was fout maar heb er niets mee gedaan.
Ik ben verdrietig en je slaapt die nacht op de bank.
IK ben slag doe geen oog dicht en weet niet wat ik er mee aan moet. Fouten maken is menselijk maar je liegt er over. Ik ben onrustig. We praten veel over ons en ik denk misschien is dit wel te fixen ik gooi niet al die jaren weg omdat jij een fout hebt gemaakt.

Ik ben de dagen er na onrustig maar doe mijn ding wel gewoon en de kinderen merken nergens iets van teminste dat hoop ik maar.
Maar ik ben oke. En dan komt er een sms dat de telefoonrekening weer klaar staat.
Normaal wis ik dit bericht en vind het allemaal wel oke. Nu ga ik kijken of ik iets kan vinden.
Omdat wij een gekoppeld account hebben kan ik precies zien wie jij belt en smsjes stuurt.
En daar staat het nummer in beeld. En mijn hart staat stil je hebt dit nummer niet een keer gebeld een jaar geleden. Je belt dit nummer regelmatig soms drie keer per maand soms een maand niet, maar bijna elke maand wel een keer en dan ook meerdere keren achter elkaar. Nooit lang zo’n paar seconden steeds. Dus je belt wel maar als er opgenomen wordt hang je op. De laatste telefoonrekening die ik kan terug vinden is van anderhalf jaar geleden en ook toen belde je haar al. Op dagen en avonden dat ik er niet ben. Ergste vind ik nog dat wanneer ik in het ziekenhuis lig voor een dagbehandeling jij haar hebt gebeld en zo een zes keer achter elkaar. Maar dan zie ik een nummer die ook af en toe voorbij komt op de dagen dat jij alleen thuis bent. Het nummer vind ik op google terug een massagesalon in de buurt.
En niet zomaar een massagesaIon, nee een die je tot een hoogtepunt laat bereiken.
Ik ren naar de w.c. ik ben echt misselijk. Ik zie wel steeds dat je hier geen gesprekken mee voert, het duurt namelijk maar steeds drie tot zes seconden. Maar daar gaat het niet om je hebt gebeld je hebt geprobeerd om contant te zoeken met een andere vrouw en dan ook nog sex gerelateert. Hoe kon je!

En weer als je thuis komt van je werk zeg ik tegen je weet je zeker dat je maar een keer hebt gebelt. Ja ik weet het zeker. En dan gooi ik je het voor de voeten dat ik op de rekening heb gezien dat je haar al anderhalf jaar belt en ja je gooit misschien de hoorn er wel weer op maar anderhalf jaar Erik!
En wat is dat met die massagesalon.
Nee die heb je een keer gebeld en weer op gehangen. Ja dat zie ik op de rekening maar jij eikel waarom . En het enige wat je kan uitbrengen is sorry wilde je geen pijn doen, ik weet niet waarom ik het deed misschien uit spanning ik heb geen idee.
Dit blijft ook het plaatje wat je blijft draaien, ik weet het niet.
Ik voel me alleen en in de steek gelaten.
Je slaapt weer een of twee nachten op de bank.

Ik ben intens verdrietig, ik voel me dom lelijk en dik.
Na twee weken krijg ik weer een klap in mijn gezicht.
Ik had altijd wel al het gevoel dat je porno kijkt, maar he dat doen bijna alle mannen en ik had er verder geen last van.
Nu betrapte ik je dat je keek en je zelf hielp.
Eerst lieg je er weer over als of ik een dom schaap ben.
Maar dan geef je toch toe. Ach ja ik had toch al geen zelfvertrouwen meer dus dit kan er ook nog wel boven op. En het bevestigde mijn gevoel van hoe stom en lelijk ik wel niet ben.
Je maakt mij kapot van binnen. Ik kan het gevoel niet beschrijven.

Ik het idee heb dat dit mijn schuld is want ik ben te dik en niet spannend genoeg.
Daarom gooi ik het over een andere boeg, ik probeer mij weer leuker aan te kleden en maak mij meer op.
Elke avond als we in bed liggen probeer ik je te verwennen want dan hoef je het niet bij een ander te zoeken. Jij doet normaal als of er nooit iets is gebeurd en ik stop mijn gevoelens weg.
We praten wel en ik huil ook wel, maar verder stop ik alles weg want dat kan ik.
Je zegt spijt te hebben van alles en zal het nooit weer doen.
Je wil mij absoluut niet kwijt en doet op jou manier je best.
Ik ga kapot van binnen maar doe mijn best om hier mee te kunnen leven.

We zijn nu vijf maanden verder en ik voel dit nog steeds elke dag het gaat wel iets beter omdat ik iemand heb gezocht om er over te praten. Maar ik voel me nog steeds belazerd en het vertrouwen is weg. Ik geloof wel dat je niet bent vreemd gegaan maar het voelt voor mij alsof je dat wel hebt gedaan als je namelijk zo’n lange tijd contact zoekt dat wil je dat in mijn ogen ook. Wat als jij niet impotent was geweest ik weet niet wat je dan had gedaan.
Ik weet ook niet of ik dit een plekje kan geven. We praten wel meer en door dit alles ben ik er achter gekomen dat ik mijzelf al veel te lang verwaarloos. Ik stel alles in het teken van ons gezin en dat was ook prima. Tot dat uit kwam waar jij mee bezig was.
Het vertrouwen is nog steeds niet terug ik kijk niet in je telefoon omdat ik dit niet wil maar vertouwen doe ik je niet.
En ik hou ook nog van je, alleen nu vraag ik me af kan ik verder in deze relatie of kunnen wij hier uitkomen. Zelf denk ik dat het altijd tussen ons in blijft staan. Ik geloof je wel dat je spijt hebt maar verder veranderd er niets in onze relatie.
Ik weet niet meer wat te doen en hoe ik verder moet.
En wat als ik bij je wegga wat doet dat met de kinderen en dan heb ik het nog niet eens over de financiële situatie.
Ik twijfel over alles hoe moet ik nu verder?