Getrouwd en vreemd gaan
We vonden elkaar al jaren leuk en aantrekkelijk. Je voelde de spanning wanneer we in elkaars buurt waren. Maar omdat we beide getrouwd durfde we niks te doen. Althans we zetten geen stap op deze manier in elkaars richting. Een knikje bij het schoolplein of een hand schudden ,even een praatje. Dat was het. Maar mijn God wat was de spanning voelbaar. Onze adem hijgde bijna zonder elkaar aan te raken. Thuis fantaseerde ik over hem en hij over mij. De tijd verstreek en ze verhuisde. De kinderen gingen naar een andere school dus het contact raakte kwijt. Heel soms zagen we elkaar toevallig en meer dan hallo en de gebruikelijke spanning was er niet. Mijn kind ging naar een speciaal begeleid onderwijs en het leven ging door. Tot op een dag hij ineens weer met zijn kind op hetzelfde schoolplein stond. Ik wist niet dat ik daar ook zenuwen had in mijn lijf. En hij was ook blij verrast dat was te zien. Ook zijn kind moest naar deze school. En zo is het begonnen denk ik. We wisselde nummers want dat was makkelijk. En op de app gaat praten echt makkelijker
Ik gaf hem een compliment en hij vertelde hoe lief ik was. Van het 1 kwam het ander.
We spraken af. En wat ik nooit zou doen of heb gedaan is mijzelf direct bloot gegeven
Het voelde zo vertrouwd. En een gevoel van eindelijk. Alle spanningen spatte eraf. We zijn een tijdje verder nu en zie hem iedere dag. Ik geniet ervan als ik hem zie en om de 2dagen met hem vrij
Beide hebben we geen sexuele gemeenschap met onze eigen partner
Dat heeft voor beide een afzonderlijke reden. Ik laat mijn eigen man genieten hoe hij dat wil en zelf geniet ik van mijn lover.
Schuldgevoel heb ik gehad en is er soms nog. Angst voor uitkomst is er ook natuurlijk
Maar samen met hem zijn en van elkaar genieten, is niet te beschrijven.
Na jaren niet gewaardeerd en bekeken te worden door mijn eigen partner
Is er nu iemand die ieder plekje op mijn lichaam bewonder en fijn vind
Die mij laat genieten ,iets wat mijn eigen partner niet doet. Ik weet dat het fout is, erg fout. Maar een ieder die niet in deze situatie zit kan er niet over oordelen.
Beide willen we niet scheiden. Om begrijpbare privé reden. We begrijpen elkaar. Accepteren elkaar. Houden van elkaar op een andere manier. Hij van mij als 2e vrouw en ik van hem als 2e man.
Dat ik het hier schrijf is een opluchting omdat niemand ervan ooit mag weten.
-
Ik ga je zeker niet veroordelen :) Ik zit half in hetzelfde schuitje , ik heb app contact met iemand die ik al 5 jaar ken , ik heb hem 1 keer gezien en nee we hebben toen niks gedaan , puur omdat we vonden dat we het niet konden maken . Over de telefoon , op de app , ja dan geniet ik van hem , ik word thuis zeker wel gewaardeerd , dus dat is het niet. Mijn situatie is dat mijn man zwaar reuma heeft , hij doet zeker wat hij kan en dat waardeer ik ook zeer maar ik ben meer de verzorgende geworden en met liefde hoor . Maar mij vrouw voelen doet mij ook goed , het heeft ook niks met houden van te maken maar af en toe even weg van de werkelijkheid doet mij goed. Verder werk ik 6 dagen in de week , zorg voor 4 zonen en mijn man , als mensen mij hier willen veroordelen , dat zou dan wel , en nee theoretisch hoort het ook niet , maar ik heb er zeker geen schuldgevoel over.....Ik zou zeggen , geniet ervan , hoe fout het soms ook is ....Een aantal goede vriendinnen weten hiervan en het is heerlijk om dan ook mijn verhaal te mogen vertellen zonder dat ik gelijk een bestraffende vinger krijg , en soms denk ik dat mijn man het ook wel weet en het maar laat zoals het is , wat als ik er voor hem ben , ben ik er echt voor hem....