Geen rust.
Ik zit al een tijd met het gevoel dat ik geen rust krijg. 2 kinderen en een relatie.. ik ben nooit alleen.
Als ik dit aan geef dan word ik niet echt serieus genomen.
de sfeer is gespannen en ik heb soms zo veel verplichtingen dat ik in paniek raak. Dat uit zich lichamelijk.. mijn hartslag versnelt en ik heb het gevoel dat ik moet huilen.. dat doe ik niet maar het gevoel is er wel. Opgejaagd.
Ik wil eigenlijk mijn bed niet uit en het liefst zou ik een poosje alleen zijn zodat ik kan opladen en even kan doen wat ik wil. En dan heb ik het niet over uit gaan ofzo maar gewoon even geen druk en gemoet.
Doordeweeks ben ik er overdag niet maar dat komt door werk. Als ik thuis kom moet ik nog van alles.. en word ik geleefd. Ook afspraken tussendoor.
ik moet echt bijna vliegen om alles te redden.
Als ik thuis ben heb ik soms even behoeften aan rust maar de kinderen maken steeds ruzie en mij word het soms gewoon allemaal te veel.
Maar ik kan er niet even tussenuit.
Ik voel mij niet begrepen en heb het gevoel dat ik het ga verliezen.
Er is geen mogelijkheid om meer rust te krijgen.
Als ik begrepen werd en het gewoon wat minder stressvol was kon ik gewoon bijtanken en mijzelf weer worden.
Normaal ben ik een sterke vrouw.. maar op dit moment weet ik mij geen raad.
Als ik zeg dat ik een paar dagen alleen wil zijn word mijn partner boos.
ik heb soms het gevoel dat ik maar weg moet gaan even tot ik die druk niet meer voel maar dat kan ik mijn gezin niet aan doen.
Ik ben geen egoïst ofzo.. denk altijd aan een ander maar ik voel mij niet begrepen en ik geniet niet van dit leven zo.
-
Wat zijn de verplichtingen ? Wat moet je na je werk thuis nog allemaal doen ? Wat doet je partner ? Zoals je het nu schrijft vind ik het erg vaag. Mijn ervaring is dat mensen vaak zeggen allelei verplichtingen te hebben maar als je daar geen of minder gehoor aan geeft is het al een stuk rustiger voor jezelf. Is het mogelijk om af en toe een vrije dag te nemen op je werk ? En die dag dan lekker besteden aan jezelf. -
Hoezo verplichtingen? Je kunt ook nee zeggen als die 'verplichting' niet echt nodig is. Je kinderen maken misschien wel ruzie omdat ze jouw negatieve buien voelen. Maken ze eigenlijk wel ruzie of voel je dat zo? Doet je partner wat met de kinderen, in het huishouden, etc? Het is niet egoïstisch om even tijd voor jezelf te hebben. Door wie voel jij je niet begrepen? Alleen door je partner? Misschien kan je hulp vragen aan goede vriendinnen, familie. Doe er wat aan want anders ben je zo overspannen, volgens mij ben je er niet ver weg daarvan.