Geen contact meer met mijn tweelingzussen en moeder
Mijn tweelingzussen zijn letterlijk vier hadden op één buik en dat is hen goed recht. Ze zijn altijd onafscheidelijk geweest en hebben nog altijd de drang om dezelfde kledingdetails te dragen. Ze zijn inmiddels 35 jaar oud. Hun outfits zijn niet precies het zelfde, maar zij dragen bijvoorbeeld dezelfde schoenen en haarband. Of de zelfde hoed en trui. De een met een broek, de ander met een rok. Ze wonen niet meer samen maar hebben dit wel gedaan tot dat een van de twee een relatie kreeg. Inmiddels wonen ze apart maar gaan wel samen naar de stad om hun gaderobe samen te stellen, zodat ze zichzelf op elkaar kunnen afstemmen. Mijn tweelingzussen doen naast shoppen alles samen. In het weekend lopen ze hard, daarna gaan ze lunchen en daarna gaan ze met drieën (plus de relatie van een van mijn zussen) eten en borrelen. Als er feestjes zijn in de familie komen zij samen een cadeau, ook voor onze moeder. Ik ben 32 jaar en heb mijzelf altijd wat alleen in de familie gevoeld. Ik hoorde er letterlijk niet bij. Mijn tweelingzussen hebben dit ook uitgesproken dat zij met mij niet echt een band voelen. Toen ik geboren werd en mijn tweelingzussen bijna 3 jaar werden maakte zij al aan mijn moeder en toen nog vader duidelijk dat ze geen zusje of broertje wilde. Ze waren toen 3 jaar oud, kun je nagaan. Hoe kan een kind dit zeggen vroeg ik mijzelf af. Hebben ze op die leeftijd dat verstand al.. klaarblijkelijk wel. Mijn moeder heeft eens verteld dat mijn zussen niet zonder elkaar konden douche, slapen, tv kijken, spelen, leven. Ik ben toen gaan opzoeken op internet of dit soort dingen echt bestaan. En er zijn veel verhalen over tweelingen die onafscheidelijk zijn en ook oprecht verdrietig als zij niet in elkaars aanwezigheid kunnen zijn. Wat ik zo vervelend vindt is dat ook al zijn ze zo close samen dit moet betekenen dat zij geen band met mij kunnen hebben. Ik bedoel, ik ben toch gewoon het zusje. Je kunt met mij toch wel een band hebben ook al is deze minder sterk dan die met je tweelingzus? Overal wordt ik buitenspel gezet. Voordat mijn vader stierf vroeg ik of ik kon aansluiten bij een borrel omdat ik in de buurt was. Mijn zussen zeiden; dat is echt ons ding Rianne. Onze vader is dus onlangs overleden en mijn zussen hebben toen dus verteld dat zij met mij nooit een band gevoeld hebben en het idee hebben dat het gezin uit 4 man heeft bestaan. Mijn moeder, mijn vader en mijn twee zussen. Mijn moeder zei; Rianne is altijd een bijzonder meisje geweest. Ze is creatief en wij zijn dat allemaal niet. Alsof ze van de melkboer en melkboerin is. Ook mijn moeder voelt niet echt een band met mij, dat zegt ze niet letterlijk, maar ze maakt dus wel van die vreemde opmerkingen. Ik heb besloten om een tijd geen contact te hebben met mijn zussen en ook met mijn moeder niet. Misschien is dat wel even goed want eigenlijk heb ik over het algemeen meer nare ervaringen met hen dan dat ik positieve dingen kan opnoemen.
Bedankt voor het lezen van het verhaal.
-
Om het kort te houden: ken je de uitdrukking 'het zwarte schaap' van de familie zijn? Denk het wel, en ook dat dit -hoe pijnlijk ook- bij jou ook het geval is. Zusjes kunnen elkaar gewoon niet liggen, daar doe je niks aan maar als je moeder ook zegt dat je zo anders dan de rest bent.. pfffff dat komt vast hard aan. Je kan er zo weinig aan doen... probeer om te accepteren dat dit de situatie is en wellicht eens naar een maatschappelijk werkster om te verwerken dat je je altijd het buitenbeentje hebt gevoeld. En ook bent waarschijnlijk, hoe dan ook: je hebt er veel verdriet van en jij mag er ook zijn hoor! Vaak heb je meer aan goede vrienden dan aan je bloedeigen familie; pijnlijk maar het komt voor, ligt echt niet aan jou. Dikke knuffel en sterkte!