Gebroken
In 2003 leerde ik mijn ex partner kennen. Ik had toen een dochter van 3. Toen ze een jaar of 9 was vertelde ze me dat mijn partner met zijn geslachtsdeel bij haar kwam als ik niet thuis was. Ik heb dit op dat moment niet geloofd, weg gewuifd en gescholden dat ze zoiets niet mag zeggen. Nu 1.5 jaar geleden kreeg ik te horen dat ze jarenlang misbruikt is door hem. Mijn puzzelstukjes vielen in elkaar. Ik ben van t ene op het andere moment uit mijn leven gerukt en alles kwijt geraakt inclusief wat ik dacht goede vrienden. Ik heb voor mijn dochter gekozen.
Nu 1.5 jaar later heb ik er nog veel last van. Voel me verraden en alleen, niet begrepen.
Soms bekruipt me een gevoel alsof mijn dochter alles schuld is, maar zoiets mag ik niet denken. Hij gaat gewoon vrolijk met zijn leven door. Stond na 6 weken al met zijn hoofd op een datingsite en kort erna een nieuwe vriendin.
Er is een heel onderzoek naar hem gestart door zeden politie. Er werd gezegd ze geloven ons verhaal voor de volle 100% maar ze hebben wettelijk bewijs nodig(dna, sporen) en dat is er niet helaas omdat het te lang geleden is(tot 2015). Ik vind elke dag gewoon frustrerend en moeilijk mee te dealen. Wat moet ik nu???
Ik moet me heel vaak groot houden want mijn dochter voelt zich enorm schuldig ten opzicht van mij…..
-
Jarenlang weiger je je dochter te geloven en nu ze al die tijd gewoon de waarheid heeft gesproken, ben je nóg alleen maar met jezelf bezig??? Nou, ben blij dat ik een ander soort moeder had. Zoek een goede psychiater om van je egoïsme af te komen. -
vraagje Anoniem: hoe gaat het met je dochter. Zij heeft het pas zwaar gehad en niet jij. Eerst misbruik en dan een moeder die haar niet heeft geloofd, zelfs uitgescholden. Ze was 9! Ik vraag me af of dit wel waar is want het weekend staat voor de deur en dan komen de (onzin)verhalen weer.................... -
Eens met Beverly en Miami. Al hoop ik dat dit ......?? weer is, ik krijg er de rillingen van ditmaal.. Er zijn zwakbegaafde moeders die zelfs partij kiezen voor de viespeuk om niet 'alles' kwijt te raken. Vooral de man die haar dochtertje misbruikt heeft. Om te kotsen. Als dit waar is Anoniem, tel dan eens hoevaak je 'ik' en 'mij' schrijft, en puzzelstukjes? Je bedoelt: ik heb mijn kop in het zand gestoken bang voor wat er nu gebeurd is, alles komt uit, dochter zwijgt niet langer? En het spijt je dat de misbruik van je kind aan het licht is gekomen? Fijne "moeder".. Het is onzin dat de politie na jaren misbruik van een mondig meisje dna- of andere sporen nodig heeft. Daarom is allang geleden de verjaringstermijn drastisch verlengd zodat je ook na 10 of 15 of 20 jaar nog aangifte kan doen. Het verhaal van het meisje en jou als moeder; dan staat ze behoorlijk sterk zelfs. Je vertelt nog niet eens waar ze is, hoe je dat dan hoorde, en die laatste zin maakt dat ik denk: dát is over the top, kolderverhaal. Net als de neiging je dochtertje de schuld te geven maar dat mag je niet denken van jezelf.. koekoek!! Maak je vooral druk om je vrienden die kennelijk de kant van de misbruiker kozen, wat je daaraan mist is me een raadsel. Naar een psychiater dus, ik hoop dat dochter van anderen wel hulp krijgt of uit huis is gehaald. En als je dit verzonnen hebt ben je echt goed ziek in je hoofd. Als het waar is ook. Hoe dan ook naar de psychiater dus Anoniem. -
Lieveke, je bent wel héél herkenbaar zo. :D Je hoeft helemaal geen screenshots te maken, alles is bewaard en makkelijk terug te vinden. Wat je eenmaal op het www slingert gaat er nooit meer af, onthou dat goed!! Dan nog dat CapsLockProblem, dat zie je niet zo vaak.. Ik wacht het vol spanning af allemaal; kom op met die aafookaat van je. Zin in! -
Heb het zelfde meegemaakt en ook toen geloofde ze mij niet tot hij aan mijn zus je zat. Het had voorkomen -
Je dochter voelt zich schuldig? Dit is de omgedraaide wereld! Niets, maar dan ook niets is haar schuld! Je hebt haar niet geloofd, niet gesteund op het moment dat ze jou het hardste nodig had. En daar kun je enkel van leren. Ben er voor haar en laat je eigen slachtoffer rol eens los! En professionele hulp is er niet voor niets. Veel wijsheid en inzicht gewenst.