Elles, ik weet het niet meer.

Een vriendin van mij verteld leugens over mensen. Ik noem haar in dit verhaal: Elles.

Een collega van haar zou een andere functie op het werk hebben gekregen. Elles zei dat deze collega de ideeën van Elles had gepikt. En Elles zei ook over deze collega dat ze niet goed functioneerde, onverzocht was. Elles zei dat zij de functie die op haar werk vrij kwam had bedacht en dat haar collega er mee van door ging, door op een slinkse wijze aan de slag te zijn gegaan. Ik vond het vervelend voor Elles.

Drie maanden later heeft Elles haar verjaardag gevierd. Elles had haar collega’s ook uitgenodigd. Ik kwam in gesprek met deze collega. Een hele mooie vrouw. Deze collega vertelde dat ze borstkanker had gehad en dat haar borsten waren verwijderd, ze had hierdoor een enorme dip gekregen en kreeg burn out klachten. Ze had die avond voorvul beha aan, maar ze miste haar echte borsten. Ze was kapot van dat zij geen borsten meer had en ze was heel bang om opnieuw kanker te krijgen. ook op haar werk kon ze alleen nog maar denken aan kanker ect. Via die weg zat ze in een re-integratie project. Ze mocht ander werk doen, om bij te komen van alle gebeurtenissen en ze wist niet of het werk nog bij haar paste. Ik vroeg zonder er over na te denken, of dat haar nieuwe functie te zwaar was omdat zij gelijktijdig verdriet moest verwerken. De collega van Elles keek mij vragend aan… ”Ik voer geen nieuwe functie uit, ik voer een kleiner deel van mijn werk uit.” Enkele weken later vroeg ik aan Elles waarom ze zei dat haar collega die functie had ingepikt, terwijl ze die functie helemaal niet uitvoerde. Elles zei; heeft ze tegen jou ook al dat zielige verhaal verteld, over dat ze door borstkanker niet meer kan werken? en ze voegde er aan toe; ” dat traject dat zij nu doet, dat zou iedereen wel willen, dat is gewoon lekker niksen op kantoor!”. Ik zei tegen Elles; dus jou bedachte functie was: ”niets doen op kantoor?” Elles zei dat ze niets kon herinneren wat ik zei. Wel zei Elles; ”Die collega heeft gewoon altijd aandacht nodig en ondertussen doet ze alleen de leuke klussen en krijgt ze alles voor elkaar, ze slijmt bij de baas.”

Ik ben met haar in gesprek gegaan en heb gevraagd of er iets aan de hand is omdat ze veel leugens verteld en veel leugens uitkomen. Elles zegt dat er helemaal niets aan de hand is. Met een andere vriendin besprak ik dat ik de laatste tijd merk dat er iets met Elles aan de hand is omdat ze zoveel leugens verteld. Deze vriendin zei; Elles is altijd al zo geweest, jij prikt er gewoon nu pas doorheen. Dat Elles er altijd veel aan doet om andere mensen zwart te maken en zichzelf heel hoog neer zet. Ik zei tegen die vriendin dat Elles dan erg onzeker moet zijn. Ook dit heb ik met Elles besproken.

Elles zegt dat zij niet onzeker is en dat zij nooit liegt omdat ze daar heel slecht in is. Ik benoemde bovenstaand voorbeeld en dat haar hele verhaal aan alle kanten rammelt. Ze deed er een schepje bovenop door te zeggen dat haar collega geen borstkanker heeft gehad en dat ze dat op het werk hadden gecontroleerd via het ziekenhuis en dat bleek dat haar collega gelogen had. Expres liet ik Elles even doorratelen. Elles zei; toen we naar het ziekenhuis belde en hoorde dat het niet kloppend kon zijn hebben we echt wel even raar opgekeken met de collega’s. Elles zou met die collega in gesprek zijn gegaan en Elles had alles opgelost. Elles had gezorgd dat die collega zich weer prettig voelde op het werk, want deze collega was gewoon zo overwerkt dat ze dit verzonnen had. Elles had veel medelijden met deze collega. Ik zei tegen Elles, dat ze een paar weken terug nog helemaal geen medelijden met die collega had. Elles zei dat ze altijd al voor deze collega er geweest was en dat ze zelfs samenwerkte aan projecten en dat Elles een mentor voor die collega geworden was. Toen ik Elles plotseling onderbrak en zei; jou collega heeft mij haar littekens laten zien werd Elles helemaal rood. ”Gatverdamme, waarom laat zij jou haar tieten zien?! ”Zij spoort echt niet he!” Riep Elles.” Ik vroeg; ”hoe komt een vrouw zonder borstkanker aan littekens?”. Elles zei; ze heeft zelfs haar borsten open gesneden om het echt te laten lijken en ze heeft ook een chemokuur verzonnen. Ik zei: Elles stop!… je liegt alles aan elkaar! Waarom doe je dit? ”Ik lieg niet.” zei Elles. Ik heb de littekens van haar collega nooit gezien, maar ik zei dit om te ontdekken hoe ik Elles kon laten stoppen met deze waanzin. Toen Elles erachter kwam dat ik geen littekens gezien had, heeft ze mij voor leugenaar uitgescholden. Ze zij dat ik gek ben dat ik verzin dat haar collega borstkanker heeft, omdat ik boos zou zijn dat Elles meer verdiend dan ik met mijn baan. Ze draaide letterlijk alles om. Ik zei dat zij moest stoppen om zoveel te verzinnen over mensen en dat het lijkt alsof ze alles en iedereen zwart maakt om er zelf beter van te worden. Het verhaal over haar collega is niet het eerste verhaal dat ze verzint. Ik ken de collega van Elles niet zo goed, maar ik weet zeker dat die collega de waarheid sprak.

Ik denk dat Elles hulp nodig heeft en ook dit heb ik haar verteld. Elles lacht het weg en zegt dat ik hier de gene ben die verzonnen heeft littekens van haar collega te hebben gezien.
Na dit voorval heeft Elles nog wat streken uitgehaald. Twee vriendinnen van mij, niet van Elles, waren naar een feest geweest en hadden daar een hele leuke tijd. Elles heeft hen daar gezien en heeft vreselijke dingen over hen verteld.
Nu zijn die vriendinnen niet gevoelig voor dat soort onzin, maar het is zo onnodig. Die twee vriendinnen van mij zijn erg mooi en ook nog eens heel leuk in de omgang. Op mij komt Elles dan gewoon jaloers over (omdat ze bepaalde aandacht lijkt te missen op zo’n avond). Die vriendinnen van mij zeiden; waarom ga jij nog met haar om? Dat is precies wat ik mijzelf afvraag. Als Elles geen hulp zoekt en ook nog eens keer op keer mensen zwart maakt en het over dingen heeft die niet gebeurd zijn.. is het eigenlijk gewoon erg vervelend om met haar om te gaan. Waarom zou ik 5 uur lang naar onzin luisteren? Ik ben er klaar mee. Het verhaal van haar collega heb ik zo uitgebreid beschreven omdat dat is wat zij vaak doet over mensen en ze alles een andere draai geeft. Dit voorbeeld was voor mij het meest vers om per stap te kunnen vertellen. Wie dit leest moet weten dat elke leugen van Elles in details verteld wordt en zelfs ook met voorbeelden met andere mensen erin betrokken enzovoort. Nu hebben we over enkele dagen afgesproken omdat Elles wil praten over het feit dat ik gelogen heb over de littekens van haar collega. Ze wil weten waarom ik dat gedaan heb. Ik ben bijna in staat om haar collega op instagram een berichtje te sturen en haar uit te nodigen voor die dag, zodat Elles geconfronteerd wordt met haar eigen onzin. Ik ben echter bang dat Elles haar baan dan kwijt raakt. Maar het is te bizar voor woorden, dat ik mijzelf moet verantwoorden, over een leugen (omdat ik achter de waarheid wilde komen) terwijl zij alles aan elkaar verzint en ik haar eigenlijk wilde helpen. Ik kan ook zeggen tegen Elles dat ik haar collega ga benaderen als zij niet toegeeft dat ze leugens verteld. En dat als Elles de waarheid wel verteld; we kunnen bouwen aan een vriendschap, waarin ik haar ondersteun om te zorgen dat Elles stopt met leugens vertellen. Maar dat als Elles weer liegt, ik de vriendschap stopzet, omdat Elles dan niet wil werken aan haarzelf om te stoppen met liegen en ik niet meer mijn energie wil steken in het aanhoren van leugens over onschuldige mensen.

Wat denken jullie?
Ik begrijp, dat het allemaal kinderlijk klinkt. Echter, is het voor mij echt een probleem op dit moment omdat het heel erg vervelend is om met iemand om te gaan die steeds dingen verzint en mensen in een kwaad daglicht neerzet. Ik word letterlijk moe van haar verhalen en ze trekt al de positieve energie uit mij.