De Verhuizing

Ik ben een 50+ man met autisme. Samen met mijn vrouw en drie kinderen, ook autistisch, zijn wij in maart jl. verhuist. Tijdens deze verhuizing is iets vervelends gebeurd.
Het verhuisbedrijf wilde graag in contanten uitbetaald worden. Daarom had ik cash verzameld en in mijn bakje gedaan. De rekening zou op iets van €1500 uitkomen.
Om wat extra te hebben nam ik €2000 op. Er zat nog €900 contant geld in dus in totaal €2900.
De inboedel was in de twee verhuiswagens geladen en de verhuizers reden naar het nieuwe huis. Ik ook met de fiets en bakje geld in mijn tas.
Ik kwam eerder aan dan zij, ze gingen nog even lunchen, en ik zette mijn tas met het geldbakje erin op tafel. Ik keek er nog in en zag duidelijk het geldbakje erin.
De verhuiswagens kwamen ook en de boel werd uitgeladen. Nu komt het: ik dacht verder niet na, had al erg veel prikkels die dag, en ging meehelpen, wijzen waar de zaken moesten komen.
Ik liet, stom achteraf, de tas onbeheerd achter. Ze zat achter een doos en andere spullen.
Toen het moment van betalen kwam wilde ik het geldbakje uit de tas halen en… het was verdwenen. Ik wist niet wat ik met de situatie aanmoest en raakte in paniek.
Uiteindelijk kon ik toch per bank betalen en gingen de verhuizers weg.

Achteraf dacht ik terug ik weet echt zeker dat ik het geldkistje a. heb meegenomen b. nog heb gezien. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is die dus gestolen.
Maar geen enkel bewijs.
Verhuisbedrijf gebeld, wast handen in onschuld. Niemand heeft uiteraard iets gedaan. Politie aangifte gedaan, natuurlijk direct onderzoek gesloten.
Verzekering betaald niet want ik was onvoorzichtig.
Ik weet absoluut zeker: voordat de verhuizers kwamen was het geldkistje er nog, toen ik wilde betalen niet meer.

In eerste instantie probeerde ik mindful de zaak achter me te laten. Het was tenslotte ook mijn fout. Een geldkistje onbeheerd bij vier verhuizers laten, tja.
Maar het geeft ook een naar gevoel. Komen ze hier echt mee weg, het is wél even €2900. Moet ik hard voor werken. En waarschijnlijk is dit niet de eerste en laatste keer dat dit gebeurd.

Lawaai maken kost mij veel energie ik houd niet van confrontaties dus er moet een kans zijn op succes. Ik wil eigenlijk alleen nog maar rustig mijn laatste jaren doorbrengen.
Mijn geld is verloren, dat ben ik kwijt dat is wat het is. Dit is een dure les.

Het is mijn ervaring als man van middelbare leeftijd met autisme dat als ik snel moet denken en dingen te snel gaan en vooral moet beslissen (dát is het knelpunt) dat ik dan gaten laat vallen. Vandaar dat ik op een forum als dit graag de inzichten van anderen ervaar om rust te krijgen dat ik alles gedaan heb en het ook voor mezelf af kan sluiten.
Ik kom nu van boosheid vooral naar mezelf op het punt van acceptatie: het is zoals het is, je komt bij een verhuizing in een vortex van beslissingen die gewoon teveel zijn. Op een gegeven moment wil je gewoon klaar zijn en, en daar had ik voorzorgsmaatregelen moeten nemen, zijn grote steken gevallen. Mijn vrouw is ziek geworden dus ze kon mij niet controleren. Daar kijken we nu naar de toekomst hoe dat beter te organiseren.

Het verhuisbedrijf reageerde na hierover gecontacteerd te zijn: ”het is frappant en spijtig. We hebben gesproken met de verhuizers en hij kan zich niet voorstellen dat een van hen dit gedaan heeft.”

Ook komt de dader(s) er in dit geval hoogstwaarschijnlijk mee weg. Zuur dat je dan bedenkt dat ze nu waarschijnlijk met zijn vieren hard lachen om ”dat domme watje” en lekker feesten van geld waar ik hard voor werkte. En hun niet toekomt. Tja, het is wat het is.

Een negatieve review plaatsen zie ik ook niet zitten. Ik heb gewoon niet de energie voor ruzies, evt. rechtszaken en bedreigingen van het verhuisbedrijf.

Ik zit nu lekker in mijn nieuwe huisje met vrouw & kinderen. Het huis is véél beter dan mijn vorige woning en ik ga er zeker van genieten. Helaas merk ik dat emotioneel de lading nog steeds niet weg ik en het mij nog steeds aangrijpt. Ging dat nare gevoel maar weg! Ik kan toch niks doen, ik heb verder niks in handen dan wat ik en God en de dader(s) gezien hebben. Dat geld is en blijft weg.
Dit was een heel dure les.