De buurvrouw…

Ik ben ongeveer een jaar geleden met mijn gezin van de etad Utrecht naar een dorp verhuisd in het Noorden van het land.
Voor ons was het een groot contrast zo van een bovenwoning die we hadden midden in een winkelcentrum naar een vrijstaande huis met een halve hectare grond.
Er moest veel worden verbouwd en de buurvrouw regelde voor ons een warme maaltijd van zelfgemaakte groentes uit haar tuin.
Wij vonden dat erg wennen en raar. De buurvrouw liet weten als je hier komt wonen moet je elkaar helpen en vond ons er zeer witjes en ziekjes uitzien en stond er op dat we elke keer kwamen eten. Dit was het begin van de bemoeinissen.
Ik heb hielspoor en breng de kinderen met de auto naar school. De buurvrouw vond ik kon gerust ze wel even brengen met de fiets en maakte ook even de.opmerking dat ik op dieet moest en daarbij bewegen helpt en dus echt niet meer met de auto moest gaan.
Het was warm weer en de kinderen waren moe van school en spelen. Ik moest koken dus ik zei “jullie mogen wel even ondertussen filmpje kijken” De buurvrouw kwam binnen en zei “jongens doe de tv zo wel uit want we gaan overdag met mooi weer geen tv kijken” Mijn man was vond ik ook een keer lekker geknipt en toen riep ze “ben je door je vrouw geknipt want je bent heel slordig geknipt. Kom dan ga ik het wel even herstellen”
Dit zijn maar enkele voorbeelden. Gisteren pluktte zij bloemen die op de erfscheiding staan en van onze kinderen waren omdat ze geen bloemen op de vaas had. We hebben subtiel en fatsoenlijk gebracht dat wij de bemoeinissen niet fijn vonden. Ik heb het echt een keer heel direct geweest. Mijn man is zelfs kwaad op haar geweest. Het helpt voor 1 dag en dan begint zij weer. Ik voel mij hier echt niet prettig bij. Ik zei dat ook tegen haar en dan zegt ze “jullie horen in de stad”