Dankbaarheid

Ik haat mijn ex zo erg mensen begrijpen ook niet waarom ik het niet kan loslaten maar dat is omdat veel voor ze geheim heb gehouden. Ja ze weten dat hij me sloeg maar niet hoe erg, ja ze weten dat hij vreemd ging maar niet hoe vaak ja ze weten dat hij niet naar ze kinderen omkijkt alleen als hij zin hebt.. Maar laat het los meid je hebt gezonde kinderen en je vind wel weer een man.
Maar ze weten niet dat ik elke dag huil en de pijn die ik heb als ik aan mijn kinderen denk waarvan 1 op haar 15de zwanger thuiskwam en een ander in en uit de gevangenis komt en de jongste al 5 jaar vastzit. en dat mij alles kwalijk nemen omdat pappa wijselijk niet bereikbaar is.
Soms drink ik mijn verdriet weg om niet na te denken. En dat alleen omdat een man mij 25 jaar geleden vertelde ik hou van je geef mij kinderen en ik zal je nooit pijn doen en goed voor jullie zorgen.
Hij had beter tegen mij kunnen zeggen ik ben aan de drank en coke en ik heb ook relaties met mannen. Dan was ik allang hard weggerend dan had mij 25 jaar ellende bespaard kunnen worden gewoon simpel de waarheid had ik gewild en de keus om te kiezen ga je ervoor of niet.

Ik kam me geen dag meer heugen dat ik heb gelachen spontaan.
Of me prima voelen nee ik draag een zware last met me mee ook vandaag nog omdat meneertje 2oo euro gaf om kleding te kopen voor zijn kind en ik blijkbaar niet enthouisast reageerde was ik ondankbaar volgens hem. Nou ik ben 48 en heb MS, ik heb mijn 4 kinderen bijna alleen opgevoed ik werkte daarbij ook nog dan nog de klappen en vernederingen op de koop toe nemen. Denk ik dat hij mij mag danken dat ik hem nog steeds niet heb vermoord.