COPD en stiekem toch roken
Toen ik op mijn 50e verjaardag de uitslag kreeg van onderzoeken omdat ik steeds ‘verkouden’ was bleek ik beginnende COPD te hebben. Dat was even schrikken, en ook spijt dat ik mijn leven lang gerookt heb behalve tijdens mijn zwangerschappen. Dan kon ik stoppen want een gezond kindje is toch ieders wens en ik wilde alles doen voor gezonde kinderen. Dat is gelukt, ze waren kerngezond. En al snel nadat ik stopte met borstvoeding begon ik altijd weer te roken. Stom, ik had sterker moeten zijn na zolang gestopt te zijn na een zwangerschap, 2 keer zelfs. Maar ja mijn man rookte ook, al mijn familie en vrienden dat maakt het moeilijker denk ik.
Na de diagnose COPD (ik leef inmiddels alleen) drukte iedereen me op het hart onmiddelijk te stoppen met roken. Heb ik ook gedaan, met veel moeite en volhouden tot ik weer zwichtte voor een peuk na heel slecht nieuws. Ik vond het heerlijk dat sigaretje en je raad het al ik dacht ach, heel af en toe een sigaretje moet kunnen. Ging best goed een tijdje; een hele enkele keer als iemand me een sigaret aanbood nam ik het aan en rookte het op. Heerlijk vond ik het, helemaal niet smerig, geen hoestbuien.. en nu rook ik ong. 5, 6 sigaretten per dag. Stiekem. Ik voel me zo schuldig t.g.o. mijn kinderen die zo blij zijn dat ik ‘gestopt’ ben.
En eerlijk gezegd heb ik er voor mijn gevoel geen last van, de benauwdheid kwam niet terug. Tot een paar weken geleden, ik gaf de plotselinge kou de schuld. Maar vanochtend kreeg ik de schrik van mijn leven: ik hoeste bloed op. Voel opeens overal pijntjes in mijn longen en heb me voorgenomen nu echt te stoppen. Of de duvel ermee speelt belde mijn zoon net voor een praatje terwijl hij op de trein stond te wachten en zei nog: ik zie hier mensen vechten om een plekje bij de rookzuil: ik ben zo trots op je mam, de meeste mensen lukt het niet.
Ik kon wel janken en deed dat ook toen hij ophing, hij moest eens weten..
Heb me voorgenomen de laatste peuken die ik nog heb te bewaren om zeg maar af te kicken, en hoop dat ik niet weer bloed ophoest. Durf niet naar de dokter, ik wil kunnen zeggen: ik rook echt niet meer dan durf ik pas anders zeggen ze daar vast: zoek het maar uit, als je gewoon nog rookt is het je eigen schuld. Ze zouden gelijk hebben.
Liefst zou ik schoon schip maken zodat mensen me net als 3 jaar geleden steunen met stoppen ipv denken dat ik o zo sterk ben.
Ooit ben ik veel afgevallen zonder hulp en het overgewicht is eraf gebleven, men denkt vast dat ik een ijzeren zelfdiscipline heb. Ik moet nu echt stoppen, eigenlijk die laatste 20 peuken weggooien. Zie steeds het plaatje voor me van een vrouw die bloed ophoest, zo’n plaatje dat ze op sigarettenpakjes zetten. Ik schaam me zo vreselijk en denk steeds aan de mensen die al zijn gestorven rond hun 50e jaar omdat ze stug door bleven roken met stents in hun aders na het eerste hartinfarct. Ze werden niet verder geholpen voordat ze gestopt waren, de dokters zeiden dat behandeling geen zin had als ze doorrookten dat was dweilen met de kraan open.
Help ik wil niet dood en toch is het zo moeilijk om gestopt te blijven. Nog veel moeilijker om complimenten van mijn zoons te krijgen. Zal ik alles opbiechten, de huisarts bellen.. ik voel me zo vreselijk schuldig, dat stiekeme van me vooral, bah!!!!!
-
misschien moet je hulp zoeken met het stoppen met roken. Het is echt een verslaving en zo te lezen lukt het niet in je eentje. het is niet erg als je hulp zoekt, alleen maar goed omdat jezelf er mee helpt. ik denk dat je dan toch even langs moet bij de dokter -
Vreemd eigenlijk. Je gunt jezelf gezonde kinderen, maar je gunt je kinderen geen gezonde moeder. Ze mogen nu dan wel een leeftijd hebben waarop ze wel wat beter voor zichzelf kunnen zorgen, maar dat wil nog niet zeggen dat zij het verdienen om hun moeder te verliezen omdat ze niet is opgewassen tegen de drang om te roken. Kom op, je ontzegt hen én jezelf zó veel! Wil je er niet bij zijn voor hun examens, verliefdheden, eventueel trouwen en gezinnen? Kan je ermee leven dat je het niet zult meemaken dat je wellicht oma wordt? Of dat je zelf nog iemand tegenkomt? Ik snap dat het moeilijk is, maar dit moet je niet alleen doen. Doe eens navraag bij bijvoorbeeld je zorgverzekering. Vaak hebben die daar programmas voor die ook nog (gedeeltelijk) vergoed worden. En beloon jezelf met het geld dat je overhoudt door bijvoorbeeld lekker te gaan eten of winkelen. Je zoons zullen dan terecht trots op je kunnen zijn en blij zijn dat hun moeder nog een lange tijd in goede gezondheid bij hen kan zijn. Ik wens je alle goeds voor je rookvrije tiekomst. -
Bedankt voor de reacties; ik heb sinds ik dit hier heb opgeschreven niet meer gerookt en een afspraak met de huisarts gemaakt voor morgen! @Eagle: vooral jouw opmerking over wel gezonde kinderen willen maar ze geen gezonde moeder gunnen raakte me diep, zo had ik het nog niet bekeken. @Engel: je hebt gelijk, gewoon vertellen aan de huisarts wat ik hier verteld heb; ik ben echt de enige niet die weer terugvalt. En ik kan nu zeggen dat ik niet meer gerookt heb nadat ik bloed zag. Is niet meer gebeurd trouwens maar het was wel een schop onder mijn kont. Dank voor de lieve reacties! En de sigaretten die ik nog had liggen in de vuilcontainer nadat ik ze onder de kraan heb gehouden. Fijn dat jullie me niet veroordelen maar juist een zetje de goede kant op geven, dat had ik even nodig :) -
Graag gedaan, Karin. De eerste stap is alweer gezet. En nou volhouden! Laat je ons nog eens weten hoe het gaat? -
Eagle, dat zal ik zeker doen! Alles opgebiecht aan de huisarts en gelukkig is 1x wat helderrood bloed ophoesten niet echt alarm; ws een klein adertje geknapt zoals je ook je neus kapot kan snuiten. Gelukkig! Als het weer gebeurd wel even langskomen, of als het echt heel veel bloed is 112 bellen, logisch. Totaal geen zin meer om te roken, heerlijk fris in huis en geen schuldgevoel meer :) Mocht ik het toch moeilijk krijgen en willen roken bel ik meteen de huisarts maar ik ben geloof ik al genezen!! Nu écht, dat was schrikken.. en me akelig voelen over mezelf, niet leuk. Ja natuurlijk laat ik over een maandje, zo rond kerst even weten hoe het gaat. Zeker omdat je me echt zo goed geholpen hebt, je woorden gaan steeds door mijn hoofd. Dan denk ik aan hoe ik me voelde toen mijn moeder heel jong ziek werd en overleed; kon mijn moeder niks aan doen maar ik kan wel mijn allerbeste best doen. Mijn moeder heeft nooit gerookt of gedronken, niks. Ik wil dat mijn zoons trots op me kunnen zijn en ze geen verdriet doen. Dus gezond eten, bewegen en nooit meer roken. Stel dat ik destijds, 15 jaar oud bij mijn doodzieke moeder had gedacht: waarom vond mijn moeder die rotpeuken belangrijker dan mij? Want zo zie ik het nu, van mezelf. Mijn kinderen zijn belangrijker, ik wil graag dat ze me niet meer nodig hebben, nou ja niet echt meer maar volwassen zijn als we afscheid moeten nemen. Ben blij dat ik hier mijn verhaal heb gedaan en echt geen zin meer heb om te roken. Gooide vanmiddag bijna een aansteker weg tot ik dacht ja ho, dat is wel handig voor kaarsjes en waxinelichtjes... ik ben weer bij de les! Fijn weekend :D -
Mijn tweelingzus kreeg enkele jaren geleden de diagnose COPD. Ze stond enkele maanden terecht. Het bleek dat het medicijn dat ze kreeg geen placebo was, maar het echte werk en het werkte. Toen trokken ze de stekker er uit en zeiden dat het niet levensvatbaar was! Zo. ze kregen haar op een ander proces, dat proces werd ook na een tijdje geannuleerd. 2018 bestelde ik COPD kruidenremedie online bij Best Health Herbal Center en ze stuurden het naar mij. Ze gebruikte de COPD-kruidenremedie slechts 5 weken, al haar symptomen verdwenen, ze stopte met het dragen van zuurstof en mijn huisarts bevestigde haar, nu COPD-vrij. Is nu bijna 5 maanden, geen COPD meer. Gelieve mede-zuurstofgebruiker of COPD-patiënten, aarzel niet om dit ongelooflijke product te kopen via e-mail: wealthylovespell@gmail.com. Whats-app of bel +2348105150446 -
Ik, jongen die al 10 jaar vast rookt, weet maar al te goed wat een verslaving inhoud. Na vele stoppogingen, alternatieven voor het binnen krijgen van nicotine en een bezoekje aan de huisarts, lukte het steeds niet. Echter heb ik hét alternatief gevonden, waarbij je compleet van je verslaving af kan komen. Namelijk middels Hypnose. Nu zou je denken: “daar ben ik veel te sceptisch/nuchter voor”. Absoluut niet. Slechts na één sessie ben ik na jaren lang roken, van mijn verslaving afgekomen en ben ik nu bijna drie maanden ROOKVRIJ. Ik kon het niet geloven dat hypnose mij zou kunnen helpen, echter denk ik daar nu wel heel anders over. Ik zou het echt aan iedereen willen aanraden. En nee, je bent niet compleet van de aarde, en nee, ze gaan niet met een klokje voor je ogen langs zwaaien. Bij mij koste het 10 pakjes peuken, maar die heb ik inmiddels weer dubbel en dwars terug verdient.