Chemie met iemand hebben zonder ooit een woord te hebben verwisseld
Toen ik van de basisschool af kwam en naar de 1e van het voorgezetonderwijs kwam zag ik een jongen die in het examenjaar zat. Onze blikken zochten elkaar altijd op. Ik was verliefd op hem en hij overduidelijk op mij, daar zijn geen woorden voor nodig. Als hij op het schoolplein mij zag kon hij niks anders doen dan mij aanstaren. Klasgenoten gaven hem dan weer een tik tegen zijn hoofd. Mijn klasgenoten zeiden er ook nooit wat erover dat ik hem zo aanstaarde maar sleurden mij wel altijd mee zodra onze blikken elkaar hadden gevonden en gingen ergens anders uit zicht van hem staan.Ik had er nooit over op school en probeerdezo strategisch mogelijk in de klas te zitten zodat als hij langs mijn lokaal kon we elkaar weer even zagen. Wat voelde het goed als onze blikken elkaar even weer konden ontvangen. Er was echt een soort Chemie tussen ons. Ik hoorde van iemand dat hij op de examenfeest van zijn school had gezoend met een meisje. Het voelde als verraad en als een enorme klap in mijn gezicht. Tijdens mijn schooljaren kon ik alleen maar blijven denken aan hem. Toen ik examen had gedaan en voor een studie naar een andere srad verhuisde was ik hem eigenlijk totaal vergeten. Ik kreeg verkering en ging zo mijn eigen levenspad op. Vele jaren later weer trouwde ik en kreeg ik kinderen.
Nu na zo’n 29 jaar zag ik hem weer.Hij was boodschappen aan het inladen net zijn vrouw. De vrouw had duidelijk de broek aan. Zijn blik zocht mij gelijk op en hij straalde en al dat chemie gevoel kwam weer naar boven. Zijn vrouw duwde hem de auto in. Ik stapte in mijn auto en zag hem zo langs mijn auto wegrijden. Ik ben gewoon helemaal van slag dat ik hem heb gezien. Nooit heb ik hem gesproken en ben gelukkig in de liefde maar de verlangen de chemie die ik met hem heb is zo apart.Ik weet niks van hem en toch heb ik het gevoel van wel. Zo apart! Herkent iemand dit?
-
Hoi! Ik stuur je een linkje door. Misschien heb je er iets aan!https://www.happinez.nl/liefde-relaties/in-relatie-met-je-tweelingziel/ Liefs Maartje. -
Sorry voor de vele grammatica fouten en bedankt voor de link! -
Grammatica fouten geeft niet. Want ik denk terwijl je dit opschreef, je gedachten sneller gingen dan dat je kon typen. Google op tweeling ziel,en er komt een schat aan informatie naar boven. Hopelijk herken je er veel in. Hopelijk kom je hem binnenkort nog eens tegen, en als de situatie daar is, zou je hem misschien kunnen aanspreken. En dan niet gelijk op de flirterige manier, maar gewoon casual, van hè! Jij zat toch ook op die en die middelbare school? Zo kan je het gesprek openen. Ik wens je heel veel succes! -
Ja herken ik mijn man heeft ook een poosje een vrouw achter zich aangehad. Tweeling zielen alles kwam voorbij. Net als jouw crush was ze bezeten van hem en verliefd op een ander meisje op school. Ze ging stalken belde me met de boodschap dat hij bij haar was maar ik zat met hem op de bank dus hij zei opzouten anders doe ik aangifte raar wijf. Hij had haar gezien op school en maakte grappen over haar uiterlijk maar niet dat ze het kon horen. Ze zei ook dat ik niet goed genoeg voor hem was. Laat gaan hij houdt van vrouwen met broeken aan wat ga je nu weer verzinnen loes hou toch op neem je pillen in -
Loes... je haalt je weer van alles in je hoofd Hoe is het afgelopen met je vriendin die via een LOI cursus plastisch chirurg was geworden zoent ze nog in steegjes met vreemden? Jij bent toch alleen nu heb je een gezin. Leent geld uit aan het iedereen onder voorwaarden, je man(?) heeft er niets over te vertellen dus jij hebt de broek aan!! Wat leuk dat je kinderen hebt en wat gek dat je dat nooit eerder hebt verteld. Ik denk dat je dingen ziet die er niet zijn Het is steeds hetzelfde als die jongen verliefd op je was geweest op school had hij met jou gezoend Wat moest je eigenlijk op een feest voor ouderejaars als brugpieper? Nee je verhaaltje klopt niet en ik denk ook dat je je dingen inbeeld die er niet zijn. Wat Jij moet doen is helemaal niks. Ga een stuk wandelen doe iets tegen de verveling. -
Fantastisch sprookje, Loes. Heb je de filmrechten al aan Hollywood verkocht? En nee, ik herken dit niet; ik dank de voorzienigheid op mijn blote knieën dat ik na het afronden van mijn middelbare school geen enkele klasgenoot meer onder ogen heb hoeven komen. -
ik denk dat dit soort van tweelingsziel of soulmate achtig is.. groetjes