Aantrekkingskracht
Hey allemaal,
Pffff ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik ben een getrouwde vrouw en hij is een getrouwde man. Hij heeft prachtige dochters en een hele lieve mooie vrouw. Zijn vrouw ziet er ook heel jong uit. Ik heb geen kinderen maar wel een lieve knappe man.
Nu zit het zo. Ik geef 1x in de week les. Zijn kinderen komen ook naar die les. Ik heb die man zelf nooit gesproken maar sinds de eerste dag dat ik hem zag weet ik niet wat het is. Maar ik voel me erg aangetrokken tot hem. Nu is het zo, ik merk dat ook bij hem. Ik zie hem vaak naar mij kijken.
Bijvoorbeeld vorig jaar met het eind feest. Hielp hij met nog andere mannen mee. Ik ben daar de begeleidster in die lessen dus ik was sowieso aanwezig. Zijn vrouw was er ook. En ik heb het echt niet verkeerd gezien maar elke keer betrapte ik hem op het kijken naar mij. En het was niet kijken van alleen kijken. Maar op een bepaalde manier bleef hij naar me kijken. Zijn vrouw stond weleens in zijn buurt maar toch bleef hij naar mij gluren. Zoals ik zei heb ik hem nooit gesproken en dat wil ik ook niet. Ik ben zelf getrouwd en hij is getrouwd. Maar het zit me gewoon niet lekker.
Ik negeer het. Maar elke week als ik hem zie kom ik verslagen thuis. Want ik voel een aantrekkingskracht, ik kan niet zeggen dat ik hem leuk vind want ik ken hem niet maar die aantrekkingskracht is zo sterk. Zo raar maar ik denk dat ik verliefd op iemand ben die ik niet ken. Ik wil het echt niet.
Nu is het zo. Sinds dit jaar geef ik ook zijn kind les. De tijdstip dat hij zijn kinderen naar die les brengt is ook toevallig de tijdstip dat ik vertrek. Hij woont in de buurt. Ik kom hem alleen tegen als ik naar die les ga. Hij weet welke auto ik rijd.
Vorig week zei hij tegen zn kind, hey dat is de moeder van (naam kind), terwijl hij heel goed weet dat de moeder van (naam kind) niet in die auto rijdt. Hij weet heel goed dat ik niet de moeder ben van mijn neefje die ik ook breng naar die les. Zijn kind heeft uiteraard gezegt nee dat is (mijn naam) en dat ik niet de mama ben maar de tante. Deze week weer hetzelfde verhaal. Hij weet nogmaals dat ik in die auto rijd en hoe ik eruit zie. Ik ging met mijn neefje de deur uit en zag hun al op afstand naar de auto lopen. Ik haastte snel naar mijn auto om hem tegemoet te komen. Waarom weet ik niet. Maar zoals ik zei die aantrekkingskracht… En ja hoor het was me gelukt. Hun reden achter mij en dit was echt een spannende rit. Ik probeerde niet vaak in m’n binnenspiegel te kijken maar af en toe keek ik om hem te zien. Maar ik schaamde me ook erom. Want ik ben getrouwd en deze man ook.
Ik wou uittesten of hij me in de gaten hield of dat ik een beetje overdreef. Zo doende keek ik expres naar links. Toen keek ik naar m’n binnen spiegel zag ik hem kijken waar ik naar keek. Ik vond dat raar maar dacht het zal wel. Voor mij was dat opvallend.. En nu komt het. Toen ik aankwam en zijn kind mij zag zei ze heel blij jaa ik zag jullie, jullie reden voor ons. Ik zei ja dat klopt ik zag jullie ook toen vertelde ze net als vorig week, dat haar vader weer zei kijk dat is (naam kind) met zijn moeder. Ik zei tegen zijn kind, oh wat heb jij toen gezegt? Ik probeerde zo veel mogelijk informatie uit haar te krijgen. Waar het op neer komt is, hij weet als de beste dat ik die auto rijd, hij weet als de beste hoe ik eruit zie. Maar toch heeft hij 2x tegen zn kind gezegt hey kijk daar is de moeder van (naam kind). Ik vroeg ook aan zijn kind, weet jouw vader wel dat ik jou les geef? Toen zei ze ja.
Ik vind het raar dat er een aantrekkingskracht is. Ik denk dat het wederzijds is. Ik weet niet wat het is maar ik voel iets bij hem. Ik wil niet verliefd zijn op iemand die ik niet ken en buiten dat hij is getrouwd en ik ben getrouwd. Elke keer als ik hem heb gezien wil ik hem blijven zien. Maar wanneer ik naar huis ga voel ik me verdrietig en wil ik dit niet. Puur omdat het onmogelijk is. Stel dat ik niet getrouwd was en hij ook niet dan was het misschien een ander verhaal. Ik vind het moeilijk om me aangetrokken te voelen en hij misschien ook. Ik dacht eerst dat ik het mis had maar tis allemaal te opvallend.
Ik wil niet aan hem denken. Maar is dit normaal?
Wanneer ik hem elke vrijdag zie krijg ik hem niet uit m’n hoofd. En dan gedurende week heb ik die gevoelens onderdrukt en denk ik elke keer voordat ik hem zie”yes ben hem vergeten”. Maar zodra ik hem weer zie… Dan begin ik elke keer weer opnieuw.
Ik denk dat ik verliefd ben op iemand die ik niet ken. Ik denk dat ik met deze man wederzijdse aantrekkingskracht heb maar doordat hij getrouwd is en ik ook. En hij ook kinderen heeft kan er niks worden gedaan ermee.
Ps. Ik zou nooit van m’n leven een gezin kapot willen maken. Het is echt een prachtige gezin, mooie leuke lieve vrouw. Ik zou nooit daar tussen willen komen. Ik vind het juist heel zielig voor zijn vrouw en zijn kinderen. Voor mijn man vind ik het ook oneerlijk. Gelukkig probeer ik mij veel bezig te zijn met mijn partner.
Ik moest dit echt even delen. Niemand weet hier van. Die gevoelens maken mij een beetje gek… Soms denk ik, kon ik hem maar leren kennen, hem spreken en kijken of alles wel echt wederzijds is….