Wat zou jij doen?

Sinds anderhalf jaar ben ik gescheiden. Het ging niet meer tussen mij en mijn partner, ik voelde niets meer voor hem, al een tijdje niet. Hij ook niet voor mij, zo bleek, want op een avond vertelde hij iemand anders te hebben gevonden. Ik was er niet rouwig om. Het moeilijkste vond ik dat ik...

Ik weet dat ik niet altijd even lekker lig bij andere mensen, want ik ben een flapuit, recht voor zijn raap. Daarnaast ben ik bijna altijd vrolijk en dat laat ik merken ook. Als ik binnenkom, weet iedereen dat ik er ben. Daar kan niet iedereen tegen, maar nu heeft het me zelfs in de...

Nooit heb ik een warme band met mijn ouders gevoeld. Veel tijd was er vroeger niet voor mij en ’s avonds aan de eettafel was er meer ruimte voor commentaar dan voor complimenten. Nadat ik uit huis ging, heb ik het contact beperkt tot de feestdagen en verjaardagen. Ik ging niet vaak langs, ondanks dat...

Nynke (38): Al op jonge leeftijd werd ik moeder van Loulou. Ik was zestien toen ik zwanger raakte, zeventien toen Loulou werd geboren. Haar vader was nog jonger dan ik en helemaal niet klaar voor een relatie, laat staan voor het vaderschap. Een echt gezinnetje zijn we dus nooit geweest. Gelukkig had ik mijn ouders,...

Ik heb iets tegen tattoos. Nooit heb ik het mooi gevonden, maar mijn weerzin is door de jaren heen gegroeid omdat een vriendin van mij de ene tattoo na de andere nam. Met wisselend succes. Ze heeft een paar tattoos die ik nog wel vind gaan, maar verder vind ik het zo lelijk! Een aantal...

Mijn elfjarige zoon Lex is een lief joch die het leuk vindt om thuis te zijn. Daar vermaakt hij zich met onze twee honden of hij duikt achter zijn Playstation om te gamen. Ook houdt hij ervan om mij te helpen in onze tuin.

 Afgelopen voorjaar hebben mijn man Joris en ik in Gran Canaria Cristel en Gio ontmoet. Onze wederzijdse kinderen konden het goed met elkaar vinden. Zo ontstond er een vriendschap. Eenmaal terug in Nederland spraken we snel af en weer was het gezellig. Voor herhaling vatbaar, vonden we allemaal en er werd een nieuwe datum geprikt. We hebben inmiddels een paar keer afgesproken in het weekend en hoewel ik het nog steeds leuke mensen vind, is er wel iets waar ik me ongemakkelijk bij voel: de gesprekken waren de laatste twee keer wel erg pikant. Naarmate de avond vorderde en er dus ook meer drank vloeide, vertelden Cristel en Gio van alles over hun slaapkameravonturen. Hilarisch vinden ze het, om te vertellen over allerlei bijzondere seksexperimenten die ze uitvoeren. Ik lachte een beetje mee, maar eigenlijk vind ik het gênant. Zeker toen ze vroegen naar onze ervaringen in bed. Joris liet wel wat los, maar ik blokkeerde. Ik wil dat niet met anderen delen. Daarom zie ik ook op tegen onze volgende afspraak. Joris vindt dat ik er niet zo zwaar aan moet tillen. ‘Klets gewoon een beetje mee, joh,’ zegt hij schouderophalend. Maar dat past niet bij mij. Ik praat niet graag over seks. Het is privé en dat wil ik ook zo houden. Hoe kan ik dat duidelijk maken zonder dat de leuke vriendschap voorbij is?  

Mijn partner Brian en ik hebben een druk leven, met allebei een pittige baan en een tweeling van twee, die onze aandacht verdient. Het is weleens lastig: als ik na een dag werken thuiskom, moet ik het soms uit mijn tenen halen om tijdens het bad- en bedritueel van Ella en Nina toch nog even de leuke moeder te spelen. Daarna ben ik uitgeput en wil ik niets liever dan op de bank ploffen, maar altijd is daar nog wel iets dat moet gebeuren. De wc schoonmaken, planten water geven, de was ophangen… noem maar op. Brian ziet dat niet altijd en zakt doodleuk onderuit op de bank als de kinderen in bed liggen. Als ik hem vraag om even een klusje op te pakken, roept hij vaak: ‘Morgen!’ Vreselijk! Dan kunnen we weleens knallen. Geen groot probleem, vind ik. Het is niet leuk, maar we komen er altijd wel uit. Maar ik ontdekte onlangs dat Brian de ruzies die we hebben, bespreekt met zijn moeder. Ze maakte een cynische opmerking over iets waar Brian en ik een meningsverschil over hadden gehad, het klonk echt onaardig. Ik was verbijsterd, maar toen ik Brian erop aansprak, zei hij: ‘Als ik ergens mee zit, dan kan ik dat toch gewoon met mijn moeder bespreken?’ Toch zit het me niet lekker. Ik wil niet dat mijn schoonmoeder slecht of anders over me gaat denken. Ik wil dus dat hij zulke dingen niet met zijn moeder bespreekt, maar hoe krijg ik dat voor elkaar?

Vijf jaar geleden ben ik als administratief medewerker begonnen bij een middelgroot bedrijf. Superleuk werk, vooral omdat ik fijne collega’s heb en de sfeer goed is. Pas werd ik verrast door mijn leidinggevende. Ze nodigde me uit op haar kantoor. ‘Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik wil graag dat jij de leiding van de administratieve afdeling op je neemt,’ zei ze. Haar eigen takenpakket zou uitgebreid worden en dit deel van haar werk wilde ze graag aan mij overdragen. Ik voelde me vereerd en met een brede glimlach hoorde ik Babs aan, die uitlegde wat de promotie inhield. Ik zal meer verantwoordelijkheid krijgen en meer uren moeten werken, maar daar staat ook een beter salaris tegenover. Thuis reageerde mijn man Jacques blij: de champagneglazen kwamen meteen uit de kast. Maar na een nachtje slapen, kwamen bij mij de eerste twijfels en die zijn alleen maar gegroeid. Wil ik dit wel? Ik moet anderhalve dag per week meer gaan werken en leiding gaan geven aan collega’s met wie ik jaren als gelijke samenwerkte. De verhoudingen worden anders. Zal ik nog evenveel plezier houden in mijn werk? Ik hou ervan om op mijn vrije dag te sporten en tijd door te brengen met mijn dochter. Dat kan dan ook niet meer. Maar als ik nee zeg, ben ik bang dat ik spijt krijg. Wat moet ik doen om erachter te komen wat de juiste beslissing is?