10 jaar bedrogen?

Mijn man Dieter en ik zijn 24 jaar samen. Naast onze relatie heeft Dieter sinds 2014 ook een innige vriendschaps/platonische liefdesrelatie met een 10 jaar jongere getrouwde vrouw. Iets wat ik pas in juli heb ontdekt en waarmee ik enorm worstel.

Deze relatie is gestart na een bussinesstrip waar Dieter reisleider was en zij een genodigde. Ik was thuis met onze kinderen (toen 5 en 2 jaar). In het begin hadden ze heel frequent contact (bellen en/of appjes) waar ze bewondering voor elkaar uitten. Ook waren er uitjes (lunchen/uitgaan, zonder intiem contact, wel een kus op de mond). Na verloop van tijd is de frequentie van het contact geminderd en werden de gespreksonderwerpen ook minder vleiend/pittig, oa de zaken des leven maar ook de relatie tussen Dieter en mij, en de moeilijkheden van ons huishouden.
Hun relatie heeft enkele pauzes gekend (oa. Na de bevalling van haar 2de kindje in 2018) maar telkens vonden ze elkaar terug.
Na 10 jaar heb ik ‘zijn geheim’ ontdekt en dit na een avondje stappen begin juli waarvan hij pas om 04u30 thuiskwam. Ik was boos en rook onraad en ben beginnen graven op FB. Daar vond ik dat hij heel genereus was met het liken van posts van bepaalde dames, waaronder ook haar posts.
Na deze confrontatie heeft hij in mondjesmaat hun ‘vriendschap’ opgebiecht, maar initieel vond hij dat er geen probleem was want fysiek zijn ze niet intiem geweest (met mij in de voorbije 10 jaar ook niet). Na een paar dagen toonde hij wel berouw en beloofde me dat hij zou stoppen met het genereus liken van posts en het chatten met bepaalde dames (chats via messenger als reactie op hun posts) maar het contact met haar was voor hem heel belangrijk en wou hij niet verbreken. Hij appricieerde het enorm dat ze altijd klaarstond voor een babbel. Hij had ook veel over om haar te kunnen zien, voor de lunchdates had hij een autorit over van +/- 50 km (enkel)!

Initieel wou hij me geen duidelijkheid geven en gewoon de spons over het verleden vegen en focussen op de toekomst, maar ik kon dit niet. Ik wist dat hij zaken achterhield en wou volledige transparantie en duidelijkheid over hun relatie.
Tijdens de vele emotionele gesprekken kwamen er telkens nieuwe afspraakjes en/of aspecten van hun relatie aan het licht
Uiteindelijk heeft het een maand geduurd tegen dat hij alles had opgebiecht. Hierbij heb ik een maand bijna niet geslapen (ik deed research tijdens de nacht om dan te kunnen gebruiken als bewijsmateriaal). Dieter zag me lijden, maar toch besloot hij om verder te zwijgen.
Volgens hem was hij beschaamd en had hij tijd nodig om te kunnen opbiechten wat in die peroide van 10 jaar is gebeurd.

Zijn reden waarom hij in die ‘relatie’ is gestort, is omdat ik er niet meer was voor hem na de geboorte van de kinderen. Hij voelde zich buitengesloten uit mijn leven, iets waar ik me inderdaad schuldig aan gemaakt heb. Ik werk maar 80% maar toch vergden het huishouden en 2 kleine kinderen superveel van mijn energie waardoor ik Dieter niet genoeg aandacht heb gegeven. Ik zou dit nu inderdaad wel anders proberen aanpakken.

Momenteel zit ik op een emotionele rollercoaster en voel ik me enorm naïef, (10 jaar!) belogen en bedrogen. Het feit dat dit 10 jaar lang achter mijn rug is gebeurd, en vooral dat ik het zelf heb moeten ontdekken en na confrontatie bleef liegen en zaken achterhouden heeft me verschrikkelijk diep gekwetst. Mijn vertrouwen in hem is echt volledig weg en ik vraag me af of dit ooit nog volledig hersteld kan worden. Dieter zegt dat hij me graag ziet en verder wil met me. Ik vind het heel moeilijk om te geloven dat hij wil samenblijven uit liefde. Naar mijn gevoel doe je zoiets niet met iemand waarvan je houdt? Sinds vandaag (12/08) heeft hij alle contact met haar verbroken. Iets wat hem veel pijn doet, denk ik.

Ik weet eigenlijk niet hoe het nu verder moet. Ik overweeg sterk om hem te verlaten maar zoals al aangegeven langs de andere kant besef ik dat ik ook schuld tref aan deze relatie, of toch de start. Gedurende de 10 jaar zijn er nog meerdere ruzies geweest en ontdekkingen van chats met andere vrouwen.
De eerste keer dateert van 2015, tijdens het zoeken naar een foto op zijn gsm vond ik een foto van een dame in neglise, het bleek een mama van een klasvriendinnetje van jongste dochter. Ik heb toen laten weten dat dit me veel pijn deed, maar hij wimpelde het af als jaloersheid van mijn kant.
Ik heb hem regelmatig aangegeven dat ik ongelukkig was in onze relatie, hij was gelukkig zei hij maar was vaak bitsig en snauwde wat ik niet goed deed.We zaten in een moeilijke fase in ons leven met 2 kleine kinderen. Ook zag ik hem veel zijn gsm afschermen, dat gaf me een verschrikkelijk
gevoel, heb dit ook aangegeven maar ook hier was ik jaloers. Achteraf is dus gebleken dat mijn buikgevoel correct was.

Het is chaos in mijn hoofd, en in weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb een afspraak gemaakt bij een psycholoog, maar zou heel dankbaar zijn om jullie mening te lezen. Alvast dank je wel.