Hoe het aanpakken?
Beste lezers,
Ik zit met een dilema. Mijn zoon van 11 jaar en dochter van 9 jaar hebben alleen de ouders van mijn man gekent. Ik vond het jammer dat zij nog maar 1 opa en 1 oma hadden. Helaas keken opa en oma nooit echt om naar de kleinkinderen. Hoe erg wij ook ons best deden zowel voor zijn ouders als voor de kinderen. Er was zelfs een oud echtpaar die in onze straat woonden en zagen hoeveel moeite ook de kinderen er bij hadden. De jongste had toen ze nog een kleutertje was aan deze mensen gevraagd of zij hun opa en oma wouden worden en dat was voor hun de druppel. Mijn dochtertje had bij vriendinnetjes gezien hoe leuk dat was en zij had gezegd tegen ze dat zij geen opa en oma had. Ik heb mijn dochtertje uitgelegd dat opa Bram en Oma Ans haar opa en oma zijn. Helaas zei haar dat niet veel. De situatie had ik uitgelegd aan deze oudere mensen. Ze boden aan om hun opa en oma te willen zijn ondanks zij al 3 veel oudere kleinkinderen hadden die nog vaak langs kwamen.
Ze waren echt een hele leuke opa en oma. Uiteindelijk is oma Anke er alleen nog. Anke stuurd ons en naar de mobiel van de vader van mijn man zo af en toe een foto van haar uitstapjes met onze kinderen. Volgens haar reageren de ouders van mijn man er nauwelijks op. Ik gaf ook aan dat zij er blijkbaar daar gewoon niet zoveel behoefte aan hebben. Onlangs was er iets waardoor oma Anke super trots was op onze kinderen en had na tijden een filmpje gestuurd daarvan naar ons toe en naar de ouders van mijn man. Ze kreeg van de vader van mijn man een bericht terug maar ging alleen over zichzelf. Vroegen geen eens naar haar terwijl ze op de hoogte waren van haar val en ziekenhuis bezoek. Ook geen woord over dat filmpje. Nu 2 weken later wil de vader van mijn man alleen afspreken met onze zoon en onze dochter mag dus niet mee. Hij stelde iets voor waar mijn zoon totaal geen zin in heeft. Is ook iets wat totaal niet past bij onze zoon.
Ik vind het niet leuk dat mijn dochter gelijk wordt buitengesloten en dat hij niet overlegd van iets te doen wat zijn hobby is maar totaal niet mijn interesse heeft bij onze zoon. Aan de andere kant er komt nu na jaren eindelijk een iniatief. Wij willen onze zoon niet dwingen maar zijn vader niet teleurstellen.
Wat te doen? Terug appen van “hij vindt dat niet zo leuk om te doen?” Of is het niet leuker om met beide kinderen bijvoorbeeld naar …
te gaan (iets voorstellen wat onze kinderen leuk vinden) of gewoon onze zoon er heen sturen terwijl hij niet wil?
-
Ik denk dat het het beste is om opa sanen te bellen en uit te leggen wat je dwarszit. Begin met te zeggen dat je zijn aanbod waardeert, maar dat je zoon niet zo'n zin heeft in de plannen van opa. Laat je zoon een tegenvoorstel doen en aan de hand van opa's plannen, kan je verder praten of het laten gaan. Vindt opa het niets, leg dan uit dat het weinig zin heeft om je zoon naar hem toe re sturen als je vantevoren al weet dat het niet leuk gaat worden voor hem (en dus ook niet voor opa). En mocht hij wel het idee van je zoon leuk vinden, laat hem dan gaan en doe in die tijd zelf (of samen met oma Anke) iets leuks met je dochter. Ik wens je veel succes. Ps. Ik zou ook tegen opa zeggen dat hij twee kleinkinderen heeft en dat hij zijn kleindochter niet zomaar kan vergeten. Ook zij heeft maar één opa, tenslotte. -
Ik zou het contact wat er is, voorzichtig stimuleren. Ik herken wel een beetje de desinteresse. Maar het blijft familie. Inderdaad voorstellen om een ander uitje te doen met misschien de eerste keer een van jullie en de dochter erbij?